იმედგაცრუება,ალბათ მასზე საშინელება ღალატიც კი არაა...უყურებდა და ყოველ წამს ხვდებოდა,რომ კარგად მოიქცა,როდესაც სიყვარულში არ გამოუტყდა...ბევრი ეხალ ერტ აბავს ატეხდა,მაგრამ არა ანასტასია,ის სულ სხვა იყო,გაწონასწორებული და მშვიდი...რაღაც საწაული უნდა მომხადირიყო,რომ მას ყვირლი დაეწყო...ეხლაც ისე მოიქცა როგორც მისნაირი გოგოს ეკადრებოდა...აათავლიერა,ადგა გაუღიმა ყველას და თავის ოთახში ავიდა...ბიჭები მიცვივდნენ გეგას და ჩხუბი დაუწყეს...
-შენ ბიჭო ში*გ ხომ არ გაქ,რას აკეთებ?
-რასაც მინდა იმას გავაკეთებ,მაინც არ ვუყვარვარ..._სიტყვის დამტავრება ვერ მოაწრო,როდესაც კიბებეზე მშვიდი სხით მომავალ ტასო დაინახა,ხელში ჩანტა ეჭირა და ისე იქცეოდა თითქოს არაფერი მომხადიყოს...გეგას გვერდი აუარა,კარები გააღო და წავიდა...როგორც მიხვდით მას მანდეც სეეძლო წასვლა მაგრამ ოხ ეს სიყვარული...გეგა ვერ მიხვდა რა მოხდა,წამში გამოფხიზლდა და გვერდით მგომი გოგო მოიშორა,ტასოს გაეკიდა და ძებნა დაუწყო...დაინახა გზაზე მიმავალ და წამში ამსტან გაჩნდა...
-ტასო...
-ახსნა არ მჭირდება
-გთხოვ მომისმინე
-და აზრი მოგისმინო,რას მეტყვი ახალს? ჩემი თვალთ ვნახე ყველაფერი,როგორ გაბედე და მითხარი რომ გიყვარდი_ვერ ცნობდა გოგოს რომელიც მის წინ იდგა,უსმენდა და ხვდებოდა რომ სააბოლოდ გააფუჭა ყველაფერი...ხმის ამორება ვერ შეძლო,უბრალოდ უსმენდა...
-მხოლოდ ერთს გთხოვ,ნუ იტყვი რომ მე დავუსვი წერტილ ყველაფერს_გაუღიმკა ლოყაზე აკოცა და წავიდა...წავიდა,მან კი გაუშვა...იმ რამეს თითქოს ბუნებაც გრძნობდა,რომ დიდი სიყვარულკი დაიკრგა საშინელი ქარი ამოვარდა ვერ გაიგებდი წვიმდა თუ თოვდა...მწავნეთვალები გაშავებოდა...მხოლოდ ღმერთმა იცის მის გულში რახდებოდა...იდგა გაშეშებული და ვერ აცნობიერებდა ბოლომდე,უყურებდა როგორ იკგრბედოა ტასოოს სილუეტი თანდათან და ვერაფერ ვერ აკეთებდა...ვერ გეტყვით ეგრე რამდენ ხანს იდგა,აბას ხმა რომ გაიგო მხოლოდ მაშინ მოეგო გონს და გაიზრა მომხდარი...
-გაუშვი ხო?
-გავუშვი..._ჩაიკეცა და ტირლი დაიწყო,დიახ ტირლი 21 წლის ბიჭმა ტირილი დაიწყო...ხომ გაგიგით თუ ბიჭმა იტირა შენ გამო ისე შენნაირად ვერარავის შეიყვარებსო...ალბათ ტასო გაინეტერსებსთ...სრულიად განდგურებული,გიჯივით იღიმოდა და არ იცოდა სად მიდოდა,როდესაც ხალხიდ აინახა გონს მოეგო,გაჩერებასთან მივიდა ტაქსში ჩაჯდა და თბილისი გზას დაადგა...და ჰოპ,ანასტასია ცეცხლაძემ ტირილი დაიწყო,ამას ტირლი არ ექრავ უფრო ბგავილი,მძღოლბა გააჩერა მანქანა და კითხა რამე ხომ არ სჭირდა,უარით გასტუმრა და სთხოვა გზა გეგრძელებინა...სახლის კაერბტან იდგა და ზარს უყურებდა,ძლივს დააზარუნად...როდესაც ზღურბლზე განადგურებული ელენე დაინახა,უარესად შეზიზღდა გეგა...მივარდა და მაგრად ჩეხუტა,მალევე ბატონი ალექსანდრე გამოჩნდა,ამხელა კაცი ამ ერთ კვირაში ისე ცმაოხმა კაც არ გავდა,მონატრებული შვილი გულში ცაიკრა და ბევრი კოცნა...


ბოდიშით ესეთი პატარ ტავისთვის,სიცხე ამქზაან ცუდად ვარ დე მეტის დაწერი ტავი არ მაქ სემდეგი ტავი დიდი იქნება და საკამოდ საინტერსეო,მადლობა ვინც კითხულობთ <3 <3