წამო...

ნაზი კოცნებით დაგახვევ თავბრუს და მზის ჩასვლისას გიმღერებ რამეს...

რა მჭირს

ის თუ რა მჭირს საშინელ დღეს, სულ არავინ ეს არ იცით, მე და ჩემი მეორე მე ამას საშინლად განვიცდით. ის თუ ჩემში დღეს რა ხდება, ამას ვერვინ ვერ მიხვდება, რადგან ამ საშინელებას ვერ იფიქრებს, ვერ მიწვდება. ის თუ მე რა დამემართა არის ძლიერ მწარე სევდა,

გეფიცები მართლაც შეგიყვარდები

ცხოვრება რომ დიდხანს არა გრძელდება. რომ იცოდე როგორ მომენატრები გეფიცები მართლაც შეგიყვარდები

თურმე

თურმე ოცნება ოცნებას ლევდა დაწაფებული ხვრეპდა უთასოდ. თურმე ცხოვრება სინდის ყიდიდა ხარკზე გადაცვლით განა უფასოდ.

სევდა მოაქვს დროს

სანაპირო, ზღვის ტალღები, სიგარეტი, გრძნობა ჩემი ნაცრისფერი

აკრძალული გრძნობა

რაღაც გრძნობამ, რაღაც ალმა სიცოცხლეს გამომასალმა. პირად მესთან ბრძოლის ქარმა, პრობლემა ვერ განმიქარვა. სიყვარულის მსგავსმა ცეცხლმა ისევ გული დამისერა. თითქოს მე თავიდან შემქმნა ბედად დარდი დამიწერა. ისევ რაღაც მე მაწვება და მე მინგრევს რაღაც

წვიმის წვეთები

წვიმს მონატრება ათენებს ღამეს გული იხსენებს წარსულს ნაწვალებს. ქარი დაითვლის მჯერა ოდესღაც გზებზე ჩემს მიერ შთენილ ნაკვალებს.

ჩემი იდუმალი

ამ ჩემი ხედიდან მოჩანს ის ფიქრები, რომლებსაც ეს გული უწყვეტად ფიქრობს. მხოლოდ შენ გპირდები, ვერასდროს მივხვდები, რომ ჩემი ლექსები მარტო შენ გიხმობს. მუდმივად უცნობად მხოლოდ შენ დაგტოვებ, მაგრამ თან შენს გვერდით ვიქნები ჩუმად. მე ჩემს ყურადღებას

ღრუბელს

შუაღამისას ჩასთვლიმა ღრუბელს ნაწვიმარსა და ელვა ნაფეთბს ქუხილში წვიმას გადანაყოლი თითო ოროლა იკრებს ნაფლთებს.

და გელოდები...

...ყოველი ღამე მოლოდინია და ჩემი სევდის მოზიარე...