ვიგრძენი როგორ დამიარა სხეულში სიმხურვალემ ერთიანად ვიწვოდი არ მინდოდა მისი გაშვება ამ შეცდომას აღარ დავუშვებდი საყვარელ ქალს მეორედ აღარ დავკარგავდი,მისი პატარა სხეული თრთოდა მომენდო ბოლომდე მომენდო არ შემაჩერა მეც არ ვჩერდებოდი ვიკლავდი მისი ტუჩების სურვილს....
-თუ კიდე დიდი ხანი იქნებით ეგრე ან დაიხრჩობით ან კიდე ვინმე დაგინახავთ
-და...თოო ვუთხარი თვალი ვერც კი გავუსწორე შესვლა დავაპირე გამაჩერა და მითხრა საყვარელ მამაკაცზე კოცნა სირცხვილი არაა მაგრამ სანამ სხვები ესე დაგინახავენ საპირფარეშოში შეიარე და მოწესრიგდი.
-კარგი დათო ვუთხარი და შიგნით შევედი......
დათომ სიგარეტს მოუკიდა და მკითხა მე ვუთხრა თუ შენ ეტყვი ლილეს საიდან ვიცნობთ ერთმანეთს? როდის ეტყვი რატომ დაიწყე მოწევა და რატომ გალოთდი? ან რატომ ცდილობ რომ შეიცვალო? და საერთოდ როდის ეტყვი რომ თავდავიწყებით გიყვარს?
-ჯერ ზურას დაველაპარაკები და მერე
-როდიდან გჭირდება ვინმეს ნებართვა ჰა?იქნებ ჯერ ლილესთვის გეთქვა და მერე დალაპარაკებოდი ზურას როცა გეცოდინებოდა რომ ლილესაც უყვარხარ
-მართალი ხარ ხვალვე მოვუყვები ყველაფერს
-ამაღამ უნდა უთხრა ყველაფერი თორემ ხვალ ისევ გვიან დარჩება შენს საყვარელ ქალს ისევ ტონი წაგართმევს. და ერთიც ტონი აპირებს ლილე სახლში წაიყვანოს და თან გრძნობებში გამოუტყდეს.
-ამას არ დავუშვებ.....ვთქვი და კაფეში შევვარდი....
ლილე შენთან საუბარი მინდა შენი დახმარება მჭირდება შეგიძლია გამომყვე
-ეხლა არა რა ტონიიიი...მართლა არ შემეძლო სხვა რამეზე ფიქრი ლადოს გარდა.
-ზურა მე მივდივარ ძაან დავიღალე
-კარგი რა ლადო ჯერ 10 საათიც არ არის თან შენიც არის ეს კაფე.
-ზურა შეიძლება მეც გავყვე ლადოს მეც ძაან დავიღალე ხვალ ლექციები მაქვს თან ჯერ კიდევ გუშინდელი დაღლილობა მომსდევს.
-კარგი მაშინ ჩვენც წამოვალთ
-არა არა გაერთეთ თქვენ ჩემზე არ ინერვიულოთ.
-თქვენს მოვლამდე მივხედავ
-ძიძა კი არა ძილი მჭირდება..რუსო მომიახლოვდა და ჩამჩურჩულა კაცი გჭირდება შენ კაცი და ისიც აი აგერ,გადაიხარხარა
- მოხვალ შენ სახლში...
..........
სახლში როგორც კი მივალთ უნდა გელაპარაკო ყველაფერს აგიხსნი ოღონდ ერთი პირობით
-გისმენ
ეშმაკურად გამიღიმა წარბები ზემოთ აზიდა და მითხრა თუ ყავას მომიდუღებ
-კარგი შევთანხმდით.
ყავა მოვადუღე და მის გვერდით დავჯექი შევატყვე ნერვიულობდა ღრმად ჩაისუნთქა და დაიწყო...
15 წლის ვიყავი თავდავიწყებით შემიყვარდა მაგრამ მას მხოლოდ მეგობრად მივაჩნდი გავიგე რომ ჩემი ბავშვობის მეგობარი და კლასელი ტონი უყვარდა და გადავწყვიტე მათ დავხმარებოდი ჩემი ბედნიერებისთვის სულ ცოტა ანამარიას ღიმილიც კი საკმარისი ოყო ასე გადიოდა წლები ბანკეტამდე რამდენიმე დღით ადრე ანამარიამ მკითხა მართალი იყო თუ არა რაც ბიჭებისგან გაიგო? მართლა მიყვარდა თუ არა? ჩემს გრძნობებზე წინ მეგობრის ბედნიერება დავაყენე და ვუთხარი რომ მიყვარდა მაგრამ როგორც და ის და რომელზედაც ვოცნებობდი და არასოდეს მყოლია.ბანკეტის დღეს კი ტონიმ მითხრა ჩვენ გაპარვას ვაპირებთ და შეგიძლია შენი სოფლის სახლი დაგვითმოო გული მტკიოდა ნაფლეთებად იქცა იმის წარმოდგენისას რომ ჩემი მეგობარი ჩემს სახლში ჩემს საყვარელ ქალს მოეფერებოდა სისხლი მეყინებოდა მაგრამ მაინც დავთანხმდი.დანარჩენი შენც იცი ვერავინ გაიგო რა მოხდა ჩემში რამ გამოიწვია ასეთი ცვლილება ანამარიას სიკვდილით მეც მოვკვდი მეგონა რომ მასთან ერთად დავიმარხე მოწევაც დავიწყე და გავლოთდი კიდეც..ასე გრძელდებოდა სამი წელი მაგრამ სამი წლის შემდეგ ერთი ძალიან ლამაზი გოგონა დავინახე ეს ყველაფერი ჩემს მეგობარს ვუთხარი ის მეგობარი დათოა ის ანამარიასაგან დამრჩა ანამარია მისი უფროსი და იყო.(წყალი მოსვა ნერვიულად ჩამოისვა წითურ წვერზე ხელი კიდევ ერთხელ ჩაისუნთქა და განაგრძო) მან მითხრა თუ გინდა იმ პატარა ქალბატონს მოეწონო უნდა შეიცვალო და ძველი ლადო გახდე (რამდენი ტკივილი გადაუტანია ის ხომ მხოლოდ 22 წლისაა) ასეც მოვიქეცი მისი გაცნობისთვის რამოდენიმე თვე ვემზადებოდი გეგმებს ვაწყობდი თუ როგორ გავიცნობდი და ვეტყოდი რომ მიყვარს(ბოლო სიტყვებზე გული გამიჩერდა და სისხლი გამეყინა) მინდა იცოდეს რომ მისგამო მზად ვარ ყველაფრისთვის, მზად ვარ ამჯერად აღარ დავკარგო და ვიბრძოლო მისი სიყვარულისთვის....ქალი რომელმაც ცხოვრების ჩვეულ რიტმში ჩამაყენა ჩემს წინ დგას გაფართოებული თვალები ცრემლით ავსებია და მალე იფეთქებს შენ ხარ ჩემი პატარა ქალბატონი ჩემი გულის მფლობელი და სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ აი რატომ გაკოცე, რატომ ვერ ვიკავებ თავს როცა შენს გვერდით ვარ მინდა ყოველ წამს გითხრა პატარა ქალბატონო რომ მიყვახარ...
გაოგნებული მივჩერებოდი არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა და რა მეთქვა მეტირა თუ მეცინა ჩემს სხეულში ქარიშხალი იყო ვერაფერს ვამბობდი.უცებ ლადომ მითხრა ახლა წავალ ფიქრის საშუალებას მოგცემ
-არა
-რა?(შემეშინდა მეგონა მეტყოდა არ მიყვარხარ არ მინდა შენთან ურთიერთობაო)
-ჯერ არ წახვიდე კიდევ ერთხელ მაკოცე რომ მშვიდად დავიძინო...მეც მიყვარხა არც მე მინდა შენი დაკარგვა მინდა შენი მერქვას კანონით და კანონის გარეშე..მიყვარხარ ჩემო წითურო ვუთხარ და ვაკოცე ვგრძნობდი როგორ აფარფატდნენ პეპლები ჩემს მუცელში,სხეულში სითბო იღვრებოდა მისი ხელები რიტმულად მოძრაობდნენ ჩემს თმაში...
-კარგი შეწყვიტე თორემ რამეს გამომტყუებ პატარა ქალბატონო.მითხრა და ეშმაკურად გამიღიმა კარისკენ წავიდა უკვე ეზოში იყო როცა უკან ამოირბინა რაღაც მინდა გკითხო
-გისმენ წითურო
-პირველი კოცნა მე მოგპარე ხომ??
-ტყუილად გიხარია ვცადე მეცრუა მაგრამ მიმიხვდა მოვიდა მაკოცა და ჩქარა წავიდა.......
ეხლა რაღა მოხდა??
-არაფერი ხომ გითხარი შენთან საუბარი მინდა მეთქი..
-ააა შენ ხარ ტონი?
-ხო აბა ვის ელოდი?
-არავის რა საქმე გაქვს?
-მოკლედ გეტყვი
-ერთი წუთი კარგად დაფიქრდი და ისეთი არაფერი მითხრა რომ ჩვენს მეგობრობას ხაზი გადაუსვა.
-ლილე მე შენთან მეგობრობაზე მეტი მინდა მიყვარხარ გაიგე
-ტონი მე....მე სხვა მიყვარს უკვე გვიანია გთხოვ ეხლა წადი და ამ თემაზე აღარ დამელაპარაკო.
-კარგი ახლა წავალ მაგრამ გპირდები მალე ჩემს მკლავებში აღმოჩნდები
-არასოდეს..მივაძახე კარებში გასულს და სავარძელში ჩავეშვი კარის ხმამ გამომაფხიზლა..
-რა მოხდა პრინცესა რა სახე გაქვს?
-არაფერი ვიცრუე მე..შენ აქ რა გინდა უკვე მოგენატრე?
-ოჰ საკუთართავზე როგორი დიდი წარმოდგენა გაქვს პატარა ქალბატონო...არა უბრალოდ ტელეფონი და ჟაკეტი დამრჩა..
-ააააა მოწყენილი ხმით ვუთხარი..
-მაგრამ შენს ლამაზ ტუჩებზე უარს არ ვიტყოდი ვუთხარი და ვაკოცე...მისი სურვილი მკლავდა,მისი ყოველი შეხებისას უფრო მიყვარდება ჩემი ქალბატონი მგონია რომ მის გარეშე ვერ ვისუნთქებ და მოვკვდები.არავის დავუთმობ მის თავს ამჯერად მსოფლიოსაც კი შევეწინააღმდეგები მისი გულისთვის...უცებ მომიშორა...
-ფეხის ხმაა მომშორდი..
-აქ რა ხდება მეგონა გეძინა. იუუ შენც აქ ხარ ლადო?
-ხო სწავლობდა და მარტო აღარ დავტოვე.კაი წავედი
-წითურო ტელეფონი გრჩებააა..
-უი....მივუახლოვდი და ჩუმად ძლივს გასაგონად ვუთხარი მიყვარხარ პატარა ქალბატონო.
-მეც ძალიან წითუროო..
.............,..
ესეც მესამე თავი იმედია მოგეწონებათ ვცდილობ რომ ამ მოთხრობაში ლადოს გრძნობები წამოვწიო წინა პლანზე ასე გავაგრძელო თუ ლილეს დავუთმო??