შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

განყოფილება N14 (1)


25-06-2019, 16:24
ავტორი It’s olivea
ნანახია 988

განყოფილება N14( 1 )
ევა
-ნორა გამოდი სწრაფად, უკვე ნახევარი საათია გიცდი.-მისაღებიდან მდინაზე ნახევრად ჩაიძუნებული გავკივივარ.
-მოვდივარ.-სამზარეულოდან პირ გამოტენილი ნორა მესახება წინ.
-შენ სულ როგორ უნდა ჭამდე, თანაც არც კი გეტყობა, არა რა გავგიჟდები შენ ხელში მე.-მდივნიდან ზოზინით ვდგები და ტელეფონზე ნომერს ვკრეფ.
-ვის ურეკავ?-გაკვირვებით შემომხედა ნორამ და თან ტუჩსაცხს ისვამდა ხელმეორედ.
-დემემ უნდა მოგვაკითხოს და მგონი სულ გადაავიწყდა.-უკმაყოფილო სახით ვოასუხობ.
-როდის შეგვპირდა?-სავარცხლით ხელში შემობრუნდა ნორა.
-გუშინ მაგიტომ არ უნდა დაგელია მაგდენი, ბარში მითხრა არავინ მოგატყუოთო და მე გაგყვებითო.-სიცილით შევხედე სარკისკენ მიბრუნულს.
-არა რა გუშინ მართლა ბევრი დავლიე თითქმის არაფერი არ მახსოვს იმის მერე რაც მე და დემეს შეყვარებულმა ერთად რომ შევუკვეთეთ არაყი , აი მაგის მერე ყველაფერი დამავიწყდა.-ორივეკ ერთ დროულად გადავიკისკისეთ, უცებ კი კარებზე ზარის ხმა გაისმა.
-როგირც იქნა მოვიდა ან შეიძლება მოვიდნენ.-კარებისკენ მიმავლამა კინაღამ ყუთის წერა გავხდი უფროსწორად ნორასი რადგან იმ ყუთში ნორას საყვარელი სარკე იდო,
როგორც იქნა კარამდე მივედი.
-სალამი გოგოებს.-გაჯგიმული შემოდის დემეტრე თავის ელისთან ერთად.
-ოჰ რომეო და ჯულიეტა მოსულა.-ოთახიდან თავი გამოყო ნორამ.
-გოგოებო არაჩვეულებრივი ამბავი მაქ.-ყუთზე ჩამოყრდნობა სცადა დემემ მაგრამ უმტყუვნ ყუთმა და ნორას საყვარელი სარკემ იატაკზე ბრახანი გაადინა.
-ვაიმეე, გირჩევნია გარბოდე.-სიცილით მივუახლოვდი კარს და წინასწარ გავუღე, დემეც მიხვდა თუ რა გატეხა და ნელ ნელ კარებისკენ დაიძრა.
-კაი რა იყოთ მხოლოდ სარკე იყო მეტი ხომ არაფერი.-მშვიდად თქვა ნორამ და ყველა პირ დაღებულები ვუყურებდით.-პირი დახურეთ თუ არა ბევრი ბუზები დაფრინავენ.-გადაიკისკისა ნორამ.
-მიდი მიდი უთხარი კარგი ამბავი თორემ მე დავიწყებ.-ყურადღება სხვა რამეზე გადაგვატანინა ელიმ.
-ესეიგი გოგოებო ჩემი ძმაკაცი აგირავევს ბინას თანაც 5 წლით და მგონი გაწყობთ არა?
-ღადაობ?-ნამეტანი გაკვირვებ გამომივიდა.
-თანაც ჩემთან იქვეა და თუ რამე დაგეხმარებით.-წენში გაინართა და ჩვენგან ქება დიდებას ელოდა.
-და ის შენი ძმაკაცი რატომ აგირავევს ბინას?
-ახალი იყიდა და...
-გასაგებია, არა რა ძმაკაციც ასეთი უნდა.-ჩემს ნათქვამს ყველას სიცილი მოყვა.
-დღეს ხომ არ წაგვიყვან ბინის სამახავდ?-მოულდნელად წამოიძახა ნორამ.
-კი, ოღონდ მატაბელიც იქ იქნება, რამდენიმე ნივთი აქ წასაღები და...
-მატაბელი ვინაა?-ნორამ გააწყვეტინა ლაპარაკი დემეს.
-თორნიკე მატაბელი ამ ბინის მფლობი.-დაუკონკრეტა ყველაფერი.
-რაღაცა ძაან მეცნობა ეგ სახელი და გვარი.-დიდი ფილოსიგოსივით საჩვენებელი თითი ტუჩთან მივიტანე.
-მაგის სახელი და გვარი მთელმა თბილისმა იცის, მამამისი ხოლ დიდი ბიზნესმენია თან მატაბელი ახლი ჩამოსულია გერმანიიდან.
-ახლა არ მითხრა რომ ამირანის შვილია ეგ.-განცვიფრებულმა შევხედე დემეს.
-ხო მაგის შვილი შენ საიდან იცი?-გაკვირვებით შემობრუნდა მდივანზე გაწოლილი.
-მამაჩემის ძმაკაცია ამირანი და ძაან ახლოს ვიცნობ მაგ ოჯახს, მატაბელს კი მხოლოდ რამდენიმეჯერ ვარ შეხვედრილი და არც თუ ისე კარგი შეხვედრა გამოდგა, თან ისეთი ტიპია რა.-ერთმანეთს მივაყარე სიტყვები.
-როგორი?-ტელეფონიდან თავი ამოყო ნორამ.
-ფულზე მეტზე რომ არაფერზე ფიქრობს.-უკმაყოფილოდ შევხედე ნორას.
-უი ეგ ის ბიჭია ხომ მე და შენ რომ ვიყავიშ ამირანთან და ძაან უხეშად რომ ველაპარაკე.-სიცილი წასკდა სუყველას.
-ოხ შენგან ვის გაუკვურდება სიუხეშე.-ელიმ სიცილით გახედა.
-არა რა თქვენ ნაღდათ სხვაზე ლაპარაკობთ, მე რომელ მატაბელსაც ვიცნობ სრულიად სხვანაირია.
-ეგ შენთვის თორემ აბა სხვას კითხე.-უხეში ტონით ვუპასუხე.
-წავიდეთ?-სიტვაციის განეტრიალება სცადა ელიმ.
-კი კი რაც მალე მით უკეთესი.-ნორა უცებ წამოხტა ფეხზე.
-ისე მაგ ბიჭი არის ისეთი რაც მაეჭვებს.-უცებ წამოვაყლანტარე ის რასაც ვფიქრობდი.
-შენ როგორც მომავალი დეტეკტივი ისე თუ აფასებ მაშინ ძალიან ცდები.-გადაიხარხარა დემემ.
ყველანი მოვთავსთით დემეს მანქანაში და მატაბელის სახლისკენ დავიძარით.

ნორა.
-ვაიმე რამხელა საცობია ასე ჩვენ საღამომდე ვერ მივასწრებთ იქამდე.-დაღლილობისგან შეწუხებულმა დავიწყე საყვედურების თქმა.
-მოდი მაშინ რედბული დავლიოთ და ჩვენ გადავფრინდებით.-ისევ დემეს სულელური ხუმრობები.
-მართლა ძაან დავიღალე.-ელამაც ამიბა მხარი.
-იქნებ შენ მაინც დაგიჯეროს.-ჩაფიქრებულმა ევამ ყურადღება როგორც იქნა მოგვაქცია.
-მთელი გზა რაზე ფიქრიბდი?-ხელი ვკარი ამ ქყვეყანაზე რომ მოსუყო.
-რაზე და ეგ თქვები მატაბელი რამდენიმე თვის წინ ჩვენმა უფროსმა დაკითხა.-ევამ უცანურად გადმომხედა.
-ანუ დეტექტივმა დათომ დაკითხა?-გაკვირვებით შევხედე მეც.
-ხო ნორა, ჩვენ ხიმ მასთან გავდივართ სტაჟს.-თავისი წაყავისფრო წამწვანო თვალებით უკმაყოფილოდ შემომხედა.
-კაით რა ნუ სულელობთ რაღაცეებს ახლამაგაზე საუბარი ნაღდად არ მსუსრს ამიტომ სჯობს დაწყნარდეთ.-საკიდან გადმოგვხედ დემემ.
ძლივს ძლივობით გავიარეთ საცობი და იმ სახლამდეც მივაღწიეთ, როგორც დემემ გვითხრა მატაბელიც იქ იყო და მისი ერთ-ერთი დეგენერატი ძმაკაცი.
-ამას აქ ეა ჯანდაბა უნდა.-ევას ყურში ისე გადავჩურჩულე ვითომაც არც კი შემიმჩნევია ბატონი ლექსო.
-ვიზე მეკითხები.-გაკვირვებით შემომხედა.
-გოგო ლექსოზე გეუბნები შენ რომ ძაან ეძმაკაცები.-ისევ ჩუმად გადავჩურჩულე.
-ეე სადა ერთი კვირაა არ მინახია.-დიდი სიხარულით წამოიძახა ევამ.
მისი ხმის გაგინებაზე კი ლექსოც მოტრიალდა.
-ევა.-შორიდან ხელი დაუქნია და ერთმანეთისკენ დაიძრა ორივე.
ლექსი მე და ევასთან ერთად იყო სტაჟი და სულ ვკამათიბდით უნრავლეს შემთხვევაში იმაზე რომ ის სულ დამცინოდა რადგანაც კარგი მსროლელი არ გახლდით.
-სად დაიკარგე ეს ბოლო დღეები.-ერთანეთს დიდი უნახავეებით გადაეხვივნენ.
-რავიცი აბა თოკრნიკეს ვეხმარებოდი.-ქეფა მოიფხან.-ოჰ ჩვენი სნაიპერიც აქ ყოფილა.-ჩემკენ გამოემართა დიდი სამბით.
-ლექსო მოკეტე თორემ ამ ყუთს თავზე გადაგალეწავ.-ჩემს გვერძე მდგარი ყუთი მოულოდნელად მომხვდა თვალში.
-მერე შენ გაეცი პასუხი თორნიკეს თუ რატომ გატეხე მისთვის საყვარელი ნივთი.-სიცილიც მომიახლოვდა.
-თქვენ ყველგან როგორ უნდა ჩხუბობდეთ.-ორივეს სიცილი აუტყდა, მალევე დემეც ჩაერი საქმეში და გაერკა თუ როგირ ვიცნობდით ლექსოს.
ლექსოც გაერკვა თუ რა გვინდოხა იქ.
-თირნიკე სად გაქრა?-ოთახი მიათვარ მოათვალიერა დემემ.
-მეორე ოთახშია, თოკო გამო სტუმრები გვყავს.-ბოლო ხმაზე გაყვირა ლექსომ.
-ოჰ ბატონო დემეტრე.-მაღალი, შოკოლადიფერი, საკმარისად დაკუნთული თორნიკე გადაეხვია დემეს.
-კლიენტები მოგიყვანე.-ჩვენკენ ხელით მიანიშნა დემემ, ჩვენ კი ლექსისთამ ლაპარაკში ვიყავით გართული, მე დიდა არა ევა უფრო.
-შეხედეთ ვინები მოსულან ჩემთან.-ჩვენკენ მომავალი თორნიკე ახლა სიმპატოურად მონეჩვენა მაგრამ მე მასთან არაფერს ვაპირებდი.
-აუ ახლა ამას ვინ გაუძლებს.-ჩაილაპარკა ევამ.
-მე მითხარი რამე?-ლექსომ ვითომ ვერ გაიგო ისე კითხა, ევა კი მას კარგად იცნობდა და ძაან კარგად იცოდა რაც იგულისხმა, ამიტომ ისეთი თვალებით შეხედა რომ მიახვედრა ყველაფერს, ლექსოც კარგად იცნობდა ევას, ასე რომ ვთქვათ გადამბული მეგობრები იყვნენ.
ჯერ დემეს მიესლამა მერე ელის ბოლოს კი ჩვენი ჯერიც დადგა, მაგრამ ევამ დაასრო მისალმება.
-ოჰ მატაბელმაც გამოყო თავი ოთახიდან, მაგრამ შენს გარეშეც კარგად ვსაუბრობდით.-თავისი ჭკუით წაიუხეშა ევამ.
-როგორც ჩანს ამათ ხელში უნდა დავტოვო ბინა და რაღაცატო გული ცუდს მიფრძნობს.-ევას ნათქვამი გაატარა და ყურებამდე გაიკრიჭა.
-უნდა გავიცინოთ?-ვეცადე გაკვირვებული სახე მიმეღო მაგრამ მატაბელს ჩემთვის მაინც არ ეცალა ევას უყურებდა, ჩემი ჭიუტი დაქალიც ზაკასად უყურებდა თვალებში.
-რას მიყურებ უნდა გამოგიცეკვო?-თავისებური სიცილით უთხრა ევამ და რათქმაუნდა მეც ავყევი, სხვებსაც გაეცინათ მაგარმ დიდად არავის გამოუხატია ელის გარდა.
-როგირი იუმორის გრძნობა ქონია, არამგონია შენს პროფესიას დიდად გამოადგეს.-ეშმაკურად შეხედა თორნიკემ.
-უკაცრავად? როგორც ჩანს ზოგზოგიერთები ენას ვერ აჩერებენ.-ევამ თვალების ტრიალით გადახედა ლექსოს და დემეს.
-ესენი არაფერს შუაში არ არინ ტყუილ უბრალოდ უყურებ.
-აბა?-ახლა მზერა მატაბელს მიაბყრო.
-ანუ თქვენ სადაც სტაჟს გადიხართ უფროსწორად 1თვეში დეტეკტივები გახდებით მე მანდ უკვე მეორე თვე იწყება რაც დეტეკტივი ვარ.-კმაყოფილი სახით აგვიხსნა ყვრლაფერი მატაბელმა.
-შენ რა იცი რომ 1თვეში დეტეკტივები გავხდებით.-გაკვირვებით მივაპყარი მზერა.
-დათომ მითხრა მართალია არ უნდა მეთქვა მაგრამ რას ვიზავთ, თანაც მგობი ერთად გვიწევს ანუ განყოფილება N14-ში, დათოც იქ იმუშავებს და თუ რამე ჩვენ დაგეხმარებით.-მართალია ამ ამბის გაგებისას ძალიან გახარებული ვიყავი მაგრამ საერთოდ არ გამომიხატავს.
-ისე ლაპარაკობ ვითომ დიდი გამოცდილი იყო.-უმაყოფილოდ შევხედე.
-ან შენ რომ არ ყოფილიყავი იმ განყოფილებაში დაიქციოდა იქაურობა.-დაამტა ევამ.
თორნიკემ ჩვენი ნათქვამი თითქოს ვერც კი გაიგო და თავისი ნივთებით კარისკენ დაიძრა, წასვლისას კი მოგვაძახა:
-გასაღებს აქ ვტოვებ და თუ გინდათ დღესვე გადმოდით და თუ რამე მე ორი სახლის იქით ვცხოვრობ.



№1  offline წევრი Ανάξιος

საყვარლობააა, გააგრძელე heart_eyes

 


№2  offline წევრი It’s olivea

korean
საყვარლობააა, გააგრძელე heart_eyes

მადლობა

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent