ჩემს წერილებს გიტოვებ სამახსოვროდ (3)

სანაგვე ყუთში ჩამწვარი ფურცლის გადარჩენილ ნაწილს ვიღებ. დარჩენილ ასოებს, წინადადებებს ვაკვირდები. როგორც ეს ამბავი განახევრდა, თავს დაახლოებით ახლა ასე ვგრძნობ. „ ... არც გახსოვარ და ბოლოს შენ! შენ სულ განსხვავებული ხარ არ ვიცი, ვინ ხარ, მაგრამ აი

თეთრი საყელო (სრულად)

-თეთრი შური ადამიანის ის " აგრეგატული" მდგომარეობაა,როცა შენი დაქალი ძაან ბომბაა და შენ გშურს,ოღონდ იმ შურით,თან რო ამაყობ-სიტყვით გამოდის ჩემი თათული და თვალს მიკრავს,თან სასწაულ მანევრს აკეთებს და ორ მანქანას შორის მილიმეტრებით ვძვრებით.ესეც

Serendipity

-მოიცა მოიცა, მე მარტო ერთი ბალიში არ მქონდა? მახსოვს რომ დანარჩენები ნიამ გაზიდა როგორც კი ჩემთან გადმოვიდა.ამის გამო მთელი ერთი თვე ჩხუბი გვქონდა.აბა რა ხდება ვითომ მისაღებში ვწევარ დივანზე? - თავის წამოვწიე რომ ჩემი ადგილსამყოფელი დამედგინა და

შეპყრობილი /6/

-არ დაგიტესტავს ჯერ? -არაა...პირველად გამოვცდით- ხელში აიყვანა და საძინებელში შესვა.კარი მიხურა,გადაკეტა და მაშინვე საქმეს შეუდგა -ხმა ნამდვილად არ გადის? -ძალიან თუ არ მოინდომე სალიოს ოთახი შორსაა და თანაც სქელი კედლები აქვს -შენი კერძები უფრო

ყინულისფერი (ნაწილი 4)

ქალი ეშმაკია, ეშმაკი კი ალბათ ქალია. უმრავლესობა ცდილობს მიიღონ სარგებელი და ამ დოგმის იქით აღარ აინტერესებთ რა და როგორ იქნება. მსგავსები ბევრი მინახავს, და სიმართლე გითხრათ თავიდანვე ვერ ვიტანდი. ღმერთმა ისინი მათივე გაუმაძღრობის გამო მიატოვა,

პირდაპირი რეისი ლოს-ანჯელესიდან V

-არა საავადმყოფო არ მჭირდება ახლა მხოლოდ შენ მინდიხარ. სთოქმი თავის მკლავებში მოიქცია და თმებზე ხარბად დაყნოსა. -არ ვიცი ჩვენს ურთიერთობას რა ქვია, ან ჩემ გრძნობას რა ქვია, მაგრამ როცა დავინახე რომ მათ მიყავდით, როცა წარმოვიდგინე, რომ შენ შეიძლებოდა

შესაძლებელია ბედნიერების დაბრუნდება! (4 თავი)(Zayn Malik fanfiction)

4 წლის წინ ბენდიდან და ქვეყნიდან წასული ზეინი უკან ბრუნდა ქვეყანაში. ის ხვდება თავის ძველ სიყვარულს, რომელიც მის გულში ისევ იდგავს ფესვებს, მაგრამ არის პრობლემა მას საცოლე ჰყავს.-გამარჯობათ გოგოები- თქვა მან თავისი ბოხი ხმით. კეტრინმა იცნო ხმა და

Chrysler (სრულად)

- აბიელ... აბიელ გთხოვ დაფიქრდი, ნუთუ გული სულ არ გაქვს? როგორ შეგიძლია ასე მოექცე, როგორ უნდა მომექცე ასე მე? - ცრემლების შეკავება აღარც მიცდია, თბილმა სითხემ სწრაფად ჩაისრიალა ლოყაზე, მას მეორეც მიყვა... - შენ? და ვინ ხარ შენ, რომ კარგ მოქცევას

ცხოვრება ახალგაზრდების წესებით [2]

-დემეტრე მაისურაზე სადაა?-კითხვაზე მეტად ბრძანებას გავდა მისი სიტყვები. -მე რა..? ვალდებული ვარ, ანგარიში ჩაგაბარო?-უხეშობაზე მეც უხეშობით ვუპასუხე. ბიჭი დაიძაბა და კიდევ უფრო მომიახლოვდა.

დროებითი ლექტორი #7

გავაგრძელოთ იქიდან სადაც გავჩერდით? არა მაქედან კი არა იქიდან რენე რომ გავიდა სახლიდან. რენეც მთაწმინდას აუყვა, ნელი ნაბიჯებით მიიწევდა წინ, 3 შავებში ჩაცმული კაცი დაინახა, ძალიან ეცნობოდნენ, გონება დაძაბა და გაახსენდა ქეთის და ზურასთან რომ მოვიდნენ