მეწამულად თოვს,
სისხლისფრად მათოვს,
მელანქოლია მე ვეღარ მათრობს,
ფიქრები მათბობს..
შეგრძნება ყინვის -
სხეულში მივლის,
უწყვეტად ვივლი,
სულ ერთი წამით,
თუნდაც ამ ღამით,
გამშრალი კალმით,
დაღლილი სალმით -
კადრი ჩერდება,
მბორგავი სული არ გაჩერდება..
დაჩეხილ მუხლზე დაცემულა ჩემი ვედრება,
და სინანული გულზე მედება,
ფიქრი - სიტყვებად,
სიტყვები - ქმედებად!
და ეს ქმედება ედება ხვეულს,
კალმიდან წვეთავს, ასველებს რვეულს,
იქნებ გათენდეს,არ ვდარდობ - წლეულს,
დაკაწრულ აზრებს, გრძნობას - დალეულს,
გვირგვინს წარმავალს,
მთვარეს - ჩამავალს!
იქნებ მოვტაცო ზეცას სიცოცხლე,
და თუ მაჩუქებს - დიდხანს ვიცოცხლებ,
ფრაგმენტს ავაწყობ,
ფიქრს გადავაწყობ,
და ერთ კალათში - წარსული,აწმყო..
ზეცის თაღებქვეშ ღრიალებს მთვარე,
მთვარის ტკივილი ვერასდროს ვთვალე,
სევდა აკოცებს მის მუქ,ღრმა თვალებს,
თვალებს - ნამთვრალევს..
ჭრილობა ნიღბით გადაფარული,
სევდა - ფარული,
ბგერა - მალული,
მთვარე ტანჯული სიცოცხლის მახით,
სევდისფერს იმკის წყვდიადთან ჯახით,
ნიავს გაატანს ფიქრებს არეულს,
ფიქრებს არეულს და სულს - მთვარეულს..