ბოღმა გახრჩობთ და ვერ მალავთ,
დისლაიქებს უხვად მიწერთ,
მწერალ ქალს რომ არ ანაღვლებს,
ეს თუ იცით ნეტავ ვინმემ.

რომ დავტოვე ძველი კერა,
აღარ ვსახლობ თქვენსკენ ისევ,
ვერ ინელებთ უჩემობას,
თქვენი აზრით ასე მითრევთ.

მოსვენება დაგეკარგათ,
შხამსაც ისვრით,ვითომ მიკბენთ...
პითონი მე რას დამაკლებს,
თქვენ დაგახრჩობთ შხამი ისევ.

ასე ლაღი,ასე მშვიდი...
ნერვს ამიშლის განა ვინმე,
წარმატებას ვერ მიაღწევს,
ეგ მცდელობა,ამას გირჩევთ...

დაიმშვიდეთ თქვენც ნერვები,
დაიწყნარეთ...ბოღმა გიტევთ....
თუ არ გხიბლავთ ჩემი ხილვა,
ნერვს ნუ იშლით,წადით სხვისკენ.

საბოლოო სიტყვა ჩემგან,
არის ასე,ოდნავ მოკლე...
თქვენ ცხოვრებას მიხედეთ და
ჩემს ყურებას დროა უკლეთ...

პ.ს.))))))))).