14 წლის ბავშვის პოეზია

ლამაზ ოცნებებს დაგიხატავ, მე შენს ფიქრებში. გაგიჭირდება, ამოგიდგები ყოველთვის მხრებში. გაჩუქებ ლამაზ სიმფონიას, მოცარტის მაგვარს. ჩემი გრძნობები, სტანდარტულ გრძნობებს ნამდვილად არ გავს.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 30)

- წავალ..წავალ.. თითები ყბის ძვალზე გადაუტარა და ყელის მიმართულებით ჩაასრიალა. - დროებით,საყვარელო. კოცნის იმიტაცია გააკეთა,თვალი ჩაუკრა და კარი თავისივე ხელით გაიხურა,ქალის ღრიალი კი კიბეებზე ესმოდა.

"ბავშვის ჩივილი"

როცა საუბრობთ და ვცდილობ სიტყვა ჩავურთო, თქვენ მე მაჩუმებთ -"ჯერ ბავშვი ხარ, ჯერ ნუ ერევი" მე მხოლოდ ვცდილობ თქვენს აზრს, ჩემი აზრიც დავურთო, თქვენ კი რატომღაც თავქარიან ბავშვში გერევით.

არშობილი ბავშვის დღიური

ჩემი პირი სწორედ ახლა იხსნება. მხოლოდ დაფიქრდი, ერთ წელიწადში ან დაახლოებით ამდენ ხანში მე ვიკისკისებ და მოგვიანებით ვილაპარაკებ. ვიცი, რომელ სიტყვას ვიტყვი პირველად: დედა.25 ოქტომბერი დღეს ჩემმა გულმა თავისით დაიწყო ძგერა. ამ წამიდან დაწყებული ის