გაბრიელ ლიპარტელიანი (სრულად)

დრო, დრო და ისევ დრო... ეს ის უკიდურესობაა, როდესაც ვერასდროს ვერაფერს ვერ გაექცევი და ვერც დაემალები... მის მარწუხებში ხარ მოქცეული და უბრალოდ ეძებ შესაფერის მომენტს, რომ გაიქცე მაგრამ დადგება კი ეს დრო??

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (11)

დავბრუნდები ძმაო, აუცილებლად დავბრუნდები , სანდრომ გოგონა გარეთ გამოიყვანა, ყველა იქ იყო, ყველანი მათ ელოდებოდაა... -სანდრო გაბრიელი სადაა სანდრო, ლილე უკვე ბოლო ხმაზე გაჰკიოდა, თან ცრემლების ძლიერი ნაკადი თვალებიდან მოედინებოდა...

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (10)

-ხუჭუჭა როგორ ხარ გოგო ასე უნდა დავიწყება?... დამიანი გოგონას გაბრაზებაზე გადავიდა... -ჰო მგონი ყველა დაიბნა... გაბრიელმა სიყვარულის თვალები მოავლო ყველა მათგანს..

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (9)

დაწყნარებულ ხალხს ხელახალმა ემოციების ტორნადომ გადაურბინა, და გონს მოსული ხალხი კიდევ ერთხელ გააშეშა, კონსტანტინემ ერთი მაგრად მიირტყა გულზე ხელი და კვნესით ამოთქვა -ვაი გული! და იქვე მდივანზე დაემხო, ქეთევანი ჯერ გაშტერებული გაბრიელს მიაშტერდა

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (8)

ლაზარე დადეშქელიანი, მაღალი, სპორტული აღნაგობის ახალგაზრდა მამაკაცი, გაბრიელის სულის ნაწილი, ავალიანების მამიდაშვილი და ,,მკვდრეთით ამდგარი''... რამდენი ინტრიგაა მათ ცხოვრებაში, როდის დაესმება წერტილი ყველაფერს... ღმერთო შენ გადმოხედე ამ ოჯახს...

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (7)

ყველაფერი უჩვეულოდ განვითარდა... გაბრიელი ხავსგამოცლილი კაცივით იყო, მაგრამ იმდენად ძლიერი ხასიათის იყო არაფერს არ იმჩნევდა, მეტიც, მისი სახის მიმიკები არანაირ დეფორმაციას არ განიცდიდა...საავადმყოფოს ფანჯრის მხარეს იწვა და გარემოს ათვალიერებდა, თან

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (6)

აშინელი დაძაბულობა იყო გამეფებული, ამინდიც კი შემზარავად ზუზუნებდა... ალბათ გაბრიელის გამო ტიროდა... დემეტრე ლიპარტელიანს მგლის ფერი ედო სახეზე... უამრავი ტანჯვა და სისხლისღვრა გამოიარა, მაგრამ ასე არასდროს არ შერყეულა, როგორც ახლა... ერთმა

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (5)

იმ დღის შემდეგ თითქოს ყველაფერი თავის კალაპოტში ჩადგა, ალბათ მალე ადიდდებოდა მდინარე და ჯებირებს გადმოლახავდა... საოცარი დილა დაიწყო ლილესთვის...სუსტი ფეხები ზეწარზე აასრილია, გაიზმორა და თეთრ რბილ ხალიჩას შეახო ფეხის თითები... ფანჯარასთან მივიდა და

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (4)

თავი 4 იცით რა არის ყველზე საშინელი და ცუდი, როდესაც კუნძულზე მოხვდები და ოთხივე მხრიდან მხოლოდ წყალს უყურებ... იცით რა არის ცუდი?!- სასიამოვნო თრობა ღვინით... იცით რა არის ცუდი?!- იცი რომ უტოპიაში ვარდები და ფეხებზე გკიდია შენი ბედი, მხოლოდ შენს

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (3)

თავი 3 ლილე მშვიდად მივდიოდი გზაში, გემოვნება ჰქონია მანქანის პატრონს, ისეთი ტკბილი ჰანგები ჟღერდა,რომ ყველა უჯრედი იჟღენთებოდა... შუა დეკემბერი იყო, სიცივე, როცა სვანეთის გზას ავუყევი სიარული მიჭირდა, სვანეთის დიდრონი მთები პირქუშად იცქირებოდნენ,