დამსჯელი (9) დასასრული

დამ დამ დამ დაააამ!-სარა ოთახში ლიზის თეთრ კაბას დააფრიალებდა და ცეკვავდა -სარა გეყოფაა,-ლიზი მხიარული გამომეტყველებით იჯდა სარკის წინ და ელოდებოდა როდის მორჩებოდა ფოტოგრაფი მისი სამზადისის გადაღებას რომ მართლაც დაეწყო მომზადება -რატოომ ძალიან

დამსჯელი (8)

-გაბრიეეელ,-ლაზარი გაბრიელის კარზე გიჟივით აბარახუნებდა -რაგინადა ლაზარი?-გაბრიელი გაღიზიანებული გამოვიდა სახლიდან და მეგობარს წინ აესვეტა -სალაპარაკო მაქვს შენთან გაბრიელ სახლში შევიდეთ,-გაბრიელს სხეულში ჟრუანტელმა დაუარა ეგონა ლაზარი მიუხვდა ან

დამსჯელი (7)

გაბრიელს თვალები შუბლზე აუვიდა და სწრაფად გადასწვდა ლიზას სხეულს როლეიც თითქოს უსულოდ ეკიდა კაუჭზე -ლიზა,-გაბრიელმა გოგონა იატაკზე დააწვინა და პულსი მოუსინჯა -ცოცოხალია?-იკითხა სატუმროს თანამშრომელმა რომელიც გაბრიელის ქმედებას თვალებ დაჭყეტილი

დამსჯელი (6)

დილით ქალაქის ცენტრში არსებული ბინის ფანჯრებს ცა უხვად აფრქვევდა გრილ წვეთებს და საძინებელში საოცარი სიმყუდროვე იქმნებოდა. თითქმის ჩაბნელებულ ოთახში მხიარული კისკისი გაისმა. -ბოოს გაიღვიძე,-ლიზას წკრიალა ხმას მისივე სიმღერა მოჰყვა და ლაზარიმ

დამსჯელი (5/II)

ჯერ კიდევ სულ რამედენიმე საათი იყო გასული მას შემდეგ რაც გაბრიელმა ფიქრი შეწყვიტა და თავი ძილს მისცა. მოულოდნელად გაისმა ლიზის მობილურის ბზუილი თავიდან ეგონა მესიზმრებაო მაგრამ მალე ხელი ამოსწია საბნიდან და იქვე დადებულ მობილურს მისწვდა.

დამსჯელი (5)

გაბრიელი დილით გვერდის შეცვლას ამაოდ ცდილობდა ლიზა მის მკერდზე თავდადებული საკუთარ ქურთუკში გახვეული იწვა და ბავშვივით უდარდელად ეძინა -რა უსაფრთხოა როცა სძინავს,-გაეცინა და გოგონას მეორე ხელიც შემოჰხვია. ლიზა აფართხალდა წამით გაახილა თვალები და

დამსჯელი (3)

-იქნებ პირდაპირ გეთქვა რომ მკვლელად მუშაობ,-გაბრაზებული გაბრიელი ხელიდან სისხლს იწმენდდა და თან ჯერ კიდევ გაცეცხლებულ ლიზას ისე უყურებდა თითქოს მისი შეჭმა სდომებოდა -მე მკვლელი კი არა დამსჯელი ვარ

დამსჯელი (2)

დილით ლიზამ კარადაში ვერაფერი რომ ვეღრ იპოვა მძინარე გაბრიელს გამომცედლად დახედა და ფანჯარასთნ მივიდა რომ ოთხი გაენიავებინა მაგრამ თვალები შუბლზე აუვიდა მისი საღმოს კაბა რომელიც საშობაო ვახშმისთვის წამოიღო იქვე ხეზე მიყინულიყო და არ ინძრეოდა.

დამსჯელი (საცდელი თვი)

-რა გინდა ჩემგან?-შეშინებული კაცი საწოლზე ეგდო და იკარგებოდა ხავსისფერ თვალებში რომლებიც ზიზღით შესცქეროდნენ -მე შენი დამპალი სული მინდა,-სიამოვნებით ჩიღიმა ლიზიმ და კიდევ უფრო ძიერად წაუჭირა კისერში ხელი ისე რომ ხროტინის მსგავსი ბგერები მკაფიოდ