ის... თავი №1
მე მქვია კესი, ვარ 18 წლის. არ ვარ მაინცდამაინც ანგელოზი. მაქვს შავი თმა და ნაცრისფერი თვალები. დავდივარ სროლაზე და მაქვს იარაღი. ალბათ გაგიკვირდებათ მაგრამ ასეა. ვიცმევ ბიჭურად. არ მყავს შეყვარებული. სამაგიეროდ მსოფლიოში ყველაზე მაგარი დაქალები სულმე და ის- Happy we
მინდოდა მეტირა,მაგრამ არ მეტირებოდა...მტკიოდა,მაგრამ ვერ ვტიროდი... ვიგრძენი,როგორ გადატრიალდა საკეტი კარში,თავი არ ამიწევია,არც შემშინებია,მაგრამ რაღაცის მოლოდინში გული ამიჩქარდა... ვიღაც ფეხაკრეფით შემოიპარა,თავზე დამადგა და მისმა სხეულმა ჰააერი31-ის ფიქრები
ყველაფრის გამოსასწორებლად კი დრო ძალიან, ძალიან ცოტა რჩება, მაგრამ მე კი აქ ვარ და ვწერ. იმიტომ რომ უზომოდ მიყვარხართ და მინდა ჩემი ფიქრები თქვენც გაგიზიაროთ.P.S ასეთი გულრწიფელი ბოლოს როდის ვიყავი არ ვიცი.მე და ის
მე მიყვარდა ის...მიყვარდა მისთვის...არ ვამბობდი,რომ მიყვარდა მასთან მყოფი მე...არც ჩემთან მყოფი ის... მე მისი არსებობა მიყვარდა... თუნდაც შორს ჩემგან. ჩვენ არ ვღლიდით ერთმანეთს,ვიცოდით როდის უნდა შეგვეწყვიტა,როდის უნდა დაგვეწყო...ის სხვანაირია (თავი 3)
ტაქსიდან გადმოედით რესტორანში შევედით მაშინვე დავინახეთ ჩვენი მეგობრების მაგიდა მათკენ წავედით მაგრამ უცებ მათთან ერთაად ვიბლიანი შევნიშნე ეს ბიჭი ნამდვილად ლატარიაში მერგო ყველგან ის როგორაა რა ჯანდაბაა ან მე რა მჭირს მისი დანხვისას რატომმე ის აღმოვაჩინე [6]
ოთახში ყველაფერი დალეწული იყო, იქვე სავარძელში კი ერთ-ერთი სტუდენტი იჯდა,თაკო. -გოგო რა გინდოდა ერეკლესთან? ტინოთემ ერეკლეს ოთახშიც შემოიხედა სულ შემთხვევით,გეძებდა სად იყავი და იქ რომ დაგინახათ ჩახუტებულები გამწარებული გამოვარდა და ყველაფერი დალეწამე ის აღმოვაჩინე [5]
გამთენიისას ჩაეძინა ბარბარეს.ფანჯრიდან მზის სხივები პიდაპირ ბარბარეს სახეზე ეფინებოდნენ.ბარბარემ მის მკერძე მწოლიარე ტიმოთეს დახედა და შეეცადა მისი მარწუხებიდან განთავისუფლებულიყო მაგრამ უშედეგოდ. -ტიმოთე!-ყურში ნაზად ჩასჩურჩულა ბარბარემ და ოდნავის სხვანაირია (თავი 2)
ჩვენმა გეგმამ მშვვენივრად იმოქმედა მართლა ისე გავერთეტ ფილმზეც ბევრი ვიცინეთ დილით გაღვიძება კი რთული აღმოჩნდა ძლივს მოვასწარით გამზადება გავიქეცით და მარშუტკას მივუსწარით შევედით ოხ! ისევ ვიბლიანი ლატარიაში მერგო ეს ბიჭი?-გამარჯობაის სხვანაირია (თავი 1)
მე სამყაროს ყურება შავ-თეთრ ფერებში დავიწყე მე ჩემს დარდს და გულის ტკივილს ვერასოდეს ვერავის ვერ ვუყვებოდი რატომ? დამიჯერებთ? მცხვენოდა! ჩემთან ყველას სხვანაირი დედა ჰყავდა სხვანაირი მამა და ალბათ ზუსრგს უკან დამცინებდნენმე ის აღმოვაჩინე [4]
უკვე კარგად შებინდებულიყო. ჩაბნელებული "ტრასის" პირას ადვილად შეამჩნევდით ჩემოდანზე დამჯდარ გოგონას,რომელიც სიცივისგან თუ შიშისგან "მობუზულიყო". გზაზე მანქანის ჭაჭანება არ იყო.ბარბარემ დამჯდარ ტელეფონს კიდევ ერთხელ დახედა და შეწუხევულმა ამოიგმინა.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.