მე და ის(თავი 3)

და აი ჩამოვედი თბილისში, იმ ქალაქში, რომელშიც დაბადებიდან ვცხოვრობ ანუ უკვე 16 წელია. ძალიან გამიკვირდა ის, რომ უკვე აგვისტოს დასაწყისში ვერანაირი სიცხე ვიგრძენი ამ დახუთულ ქალაქში. სახლში მისვლისთანავე ჩემი საყვარელი და უზომოდ მშრომელი ბებია,

მე და ის(თავი 2)

ერთი კვირა გავიდა იმის შემდეგ რაც ეს ყველაფერი მოხდა. ამ ერთ კვირაში მოვასწარი თურქული ქალაქების, მათი ღირსშესანიშნაობების დათვალიერება(კუშადასი, ეფესო, ალაჩათი, პამუკალე), ეგეოსის ზღვის და მისი ქვიშიანი თუ ქვიანი სანაპიროს ათვისება სადაც ყოველ

მე და ის(თავი 1)

და კიდევ ერთხელ გიბრუნდებათ თქვენი ძალით მწერალი. მწერალი რომელიც მუდმივად თავის ბედნიერებასა და უბედურებაზე და თავის გრძნობებზე თუ შეგრძნებებზე წერს. მწერალი რომელსაც არ ადარდებს ვინ რას იტყვის მასზე და რომელიც მხოლოდ მაშინ წერს როცა ყველანაირი

ის, ერთადერთია.

-მგონი დაგვერხა... გაიცინა ირაკლიმ და ძმაკაცს ზურგზე ხელი დაადო, წამოდი რამე დავლიოთ.-სოციალური ქსელები არ აქვს.. გულწრფელად უთხრა ლევანმა ძმაკაცს, ირაკლის აღარ გასცინებია, პირველად ნახა ლევანი ასეთი, თითქოს ესმოდა მისი.

ის აქ არის !(სრულად)

რამდენადაც მახსოვს ყოველთვის მოხიბლული ვიყავი ბუნებით, ველური სასწაულებით... ხშირად დავდიოდით მე და ჩემი მეგობრები ლაშქრობებში, ლამაზი ბუნების სანახავად და დასათვალიერებლად, ყოვეთვის როდესაც დრო გვქონდა არასდროა ვტოვებდით შესაძლებლობას და თავს

მე ის მიყვარდა (სრულად)

გაეცინა, ისევ გაეცინა და მიმიხვდა, რომ გულში ჩარჩენილმა პატარა წყლის წვეთმა მზის სხივის დაცემისთანავე გაანათა, აციმციმდა და ცდილობდა უფრო დიდი გამხდარიყო, მაგრამ გიო ხმას მაინც არ იღებდა.- რატომ მოხვედი?დამაბნია, ჩემი საყვარელი

"ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ!"(4)

იმ საღამოს აივანს ახლოსაც არ გავკარებიბარ...საერთოდაც, მთელი საღამო მოცარტს ვუსმენდი......საცხოვრებელი გარემოს შეცვლა ნაკლებადმტკივნეული რომ ყოფილიყო ჩემთვის, განგებამ 6 საუკეთესო გოგო გამომიგზავნა მეგობრად. საუკეთესოს თქმა

რაც გინდა ის დამიძახე (2)

ერთხელ ს ყოველდღე სიკვდილი არჩიე. ნაცნობია.. ძალიან ნაცნობი. ვერ ვხედადი, ბნელოდა. დიდიხანია ღამეზე მეტად ბნელა ჩემთან. მხოლოდ მისი ხმა მესმოდა, ოდნავ ბოხი, საშუალო ტემბრით საუბრობდა, სიტყვის ბოლო ასოებს თითქოს უფრო ჩუმად

"ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ!" (3)

ჩემ წინ "ბატონი ავტოკატასტროფა იდგა", ისევ იმ სულელური სიცილითა და ასე ნაცნობი, თითქმის ახლობელი სურნელით.-სახლიდან გამოგაგდეს? - მითხრა ზედმეტად შინაურულად და ჩაიცინა. არა, არა, ვიცი, მითვალთვალებდი და ჩამოგეძინა.

"ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ!" 2

სტუდენტური ცხოვრების პირველი თვეები ერთმანეთზე სწრაფად გავიდა. ხანდახან მეჩვენება, რომ დროის აღვირი დიდი ხანია ნებას მივუშვი, ან ხელიდან დამისხლტა და ვეღარადა ვეღარ ვაკონტროლებ.