გოგონა, სახელად ლიდია

მე ერთ ადგილას ვარ გაშეშებული და ვუყურებ დედამისს, რომელიც მაგრად იკრავს გულში შვილის სხეულს და მოსთქვამს... “შვილო...დე...გაახილე თვალები. ჩემო ფერია, გთხოვ...მიდი, დე. შემომხედე შენი ზღვისფერი თვალებით. გთხოვ, შვილო...ნუ დამტოვებ...გევედრები...“