მე ორმაგი ტყვე ვარ-11 თავი

მერე?მერე აღარაფერი მახსოვს ,არც ის მახსოვს რამდენ ხანს ვიყავი კიდე ასე უგონოდ,თვალი რომ გავახილე ფანჯრებიდან მზის სხივი აღარ შემოდიოდა,საკმაოდ ბნელოდა.მე ისევ ვბუტბუტებდი-დათა,დათა,დათაჩემს ხმაზე დედა გამომეპასუხა,თვალებით მოვძებნე,იქვე სავარძელში

"მეორე მე" VI თავი

მეორე დილით, როდესაც თვალები გავახილე ერეკლე და ნინი დავინახე ვარდებით ხელში. ულამაზესი ასი ვარდით თაიგული შეეკრათ და ყურებამდე გაღიმებულები შემომცქეროდნენ. -იმედია "სიურპრიზს" მიიღებ და გვაპატიებ ბუტია.-ბუტია აქამდე არ დაუძახია ერეკლეს და იმდე

მე ორმაგი ტყვე ვარ-10 თავი

ცხვირში აუტანელმა მწარე სუნმა შემიღიტინა,შევიმშმუშნე მაგრამ განძრევა გამიჭირდა.წამით შევფიქრიანდი ვერ აღვიდგინე სად ვიყავი და რატომ ვიყავი.თვალები ძლივს გავახილე,არემარე გაჭირვებით მოვათვალიერე,თავი საშინლად მტკიოდა,მივხვდი პალატაში ვიწექი,გასული

მე თუ შეგიყვარე...

მე თუ შეგიყვარე მთელი გულით მე შენ მეყვარები სამუდამოდ!და თუ შეგიყვარე ეს გახსოვდეს: ვეღარ დაგივიწყებ უსაბამოდ! სიტყვების არ მჯერა! ეს იცოდე...ამას გეუბნები ჩემო კარგო...რადგან გასხვაფერდა ყველაფერი! მართლაც შეიცვალა ეს სამყარო! მხოლოდ თვალებს

მე, შენ და ზღვა

დიდი დრო გავიდა. მომავალი ისევ არ ჩანს, წარსული კვლავ თვალწინ მოსჩანს ცხოვრებას ისევ შავ-თეთრი ფერები აქვს. კიდევ ერთი დღეც წარსულს დაემატა, კიდევ ერთი ღამე თეთრად მიილია. შენ ხედავ ცხხოვრებას დაეკარგა ფერი ვარდის შენ ხედავ მე აღარ გავცქერი ზღვას,

"მეორე მე" V თავი

სახლში მისულმა ბევრი ვიფიქრე თუ რა მოხდა დღეს. რატომღაც ვიგძენი, რომ ერეკლეს არაფერი გამმომივიდოდა. ის როგორც მეგობარს ისე მიყურებდა. ამიტომ გადავწყვიტე მასზე, როგორც ბიჭზე აღარ მეფიქრა.-19-შევეშველე. -19დღეს. -თქვენ მე გამაგიჟებთ-გაიცინა მამამ. მეც

მეორე მე IV თავი

დილით ერეკლეს ესემესმა გამაღვიძა. მეზობელ სოფელში ადგილობრივებს პატარა ტბა დაუგუბებიათ და იქ მეპატიჟებოდა ნავით გასასეირნებლად. მაგრამ ვაი, რომ უბედურება დამატყდა თავს. შუბზე ხელი მოვიკიდე და სიცხე მქონდა. "უეჭველი" უნდა დამემალა, თორმე დგეს

მე + შენ = ჩვენ ( თავი 17 )

"რა ნათელი დღეაა რა ნათელი მზეააა იმიტომ რომ დღეს ყველაზე მაგარი დედიკოს დაბადებისდღეაა" და ამ სიმღერით და ტორტით გავაღვიძეთ დედაჩემი ... მართლაც რა ლამაზი დღე იყო , თანაც მზიანი მოკლედ ყველაფერი კარგად იყო ,ბედნიერად ... დილიდანვე დაიწყო მილოცვები

მეორე მე III თავი

არ ვიცი რამდენი ხანი ვიწექი, მაგრამ ვგრძნობდი, რომ ჩემში რაღაც იცვლებოდა. მსმენია ისტორიები იმის შესახებ, რომ აი ერთხელ ნახავენ და ეგრევე უყვარდებათ, მაგრამ მე მსგავსი რაღაცეების არ მჯერა. როგორ შეიძლება შეგიყვარდეს ადამიანი, რომელსაც არც კი

მეორე მე IIთავი

როცა მანქანა დაიძრა ფიქრების თუ ოცნებების კორიანტელში მოვხვდი. მიუხედავად იმისა, რომ მარტო მივდიოდი სრულიად უცხო ადგილას ვგრძნობდი, რომ რაღაც ახალი და სასიამოვნო მელოდა. მაინტერესებდა ჩვენი ახალი სახლი, იქ არსებული გარემო და ა.შ. ჩავრთე IPOD_ი და ამ