ხანდახან მინდა

ხანდახან მინდა რომ ვიყო ქარი, შეგეხებოდი სულ ერთი წამით. ხანდახან მინდა რომ ვიყო ზღვა და შენზე ვუამბო მოწმენდილ ცას.

მინდა ტუჩებით ვიგრძნო შენი გულის ფეთქვა!

გამბედაობას ვიკრებ, ხელს ვიწვდი და მარცხენა ლოყაზე გეხები, ცერა თითს სიცილისგან ქუთუთოებში ჩამალული თვალის გასწვრივ გისვამ და ჟრუანტელი მივლის. ოჰჰ.. როგორ მინდა ახლა მეც დავხუჭო თვალები, შენთან უფრო ახლოს მოვიწიო და ხარბად შევისუნთქო შენი სურნელი.

აღარ მინდა..არა რაა

იმ დღეს სტომატოლოგთან ვიყავი და ჩემს გვერდზე სხვა შუახნის მამაკაცს უდებდნენ პლომბს და რომ მორჩა, სტომატოლოგი ეკითხება..

მინდა შეგღებო

მინდა შეგღებო ლურჯად, დაგაჭერინო ქაღალდის გემი. მინდა მკლავებში გამაქრო და ჩამითრიო ფსკერისკენ საშიშად ლამაზი ოკეანისა. მინდა შეგღებო მწვანედ, რათა მინდორი გახდე ნანატრი, ტყის შუაგულს რომ გადაეფინა. ფერადი ფუნჯი გაგისვა ნაზად და ყვავილების მდელოდ

არ მინდა ოდესმე გული დამიბერდეს

არ მინდა ერთ დღეს ჩემი სახელი შეიცვალოს,არ მინდა ოდესმე მოხუცებული მერქვას,არც ის მინდა ყველაზე უფროსი ვიყო.არ მინდა,რომ შევიცვალო:თმა გამცვივდეს და გამიჭაღარავდეს,კანმა ფერი იცვალოს და დაკარგოს ხავერდისებრი,კანისფერი და თავისებური სიფაფუკე და

*მინდა*

ერთფეროვნება უკვე მომბეზრდა ვეძებ სიახლეს რაიმე ახალს მინდა ის წლები არ განმეორდეს შენს გარეშე რომ ასე გავიდა .

ისე , როგორც მე მინდა (დასასრული)

- პირველ ღამესაც კი არ ყოფილხარ ასე დაძაბული ? ახლა რა ხდება ? მშვიდად ეკითხებოდა მამაკაცი - მინდა რომ თავი დავიცვათ ... მოულოდნელი იყო ანას განცხადება... - ვერ მივხვდი... - მინდა რომ თავი დავიცვათ

ისე , როგორც მე მინდა ! (თავი მერვე)

- მითხარი სად არის ანა... სანამ ის აგინაზღაურე რაც იმ დღეს დაგაკელი გაცეცხლებულმა კითხა ლევანმა. ირაკლი აზრზე არ იყო ანა სად იმყოფებოდა... თუმცა ლევანის გასაღიზიანებლად ისევ იცრუა... - რომ უყვარდე შენთან იქნებოდა, და დასახმარებლად მე არ

ისე , როგორც მე მინდა ! (თავი მეშვიდე)

- ჩემთვის აქვს, იქ ჩემს სახლში მინდა ჩემადვე დაგიგულო. ანა ლევანს მოეხვია, მერე მოსაცმელი მოიცვა და გაყვა. ღამე ერთად ჩახუტებულებს ეძინათ. ღამე ანას გამოეღვიძა და ლევანს დააცქერდა, ლევანმა ძილშიც კი იგრძნო მზერა და გაეღვიძა - ვერ იძინებ ? - ვერა ?

ისე , როგორც მე მინდა ! ( თავი მეექვსე )

მეორე ჩემი და ბავშვის თანდასწრებით ლევანი ასე აღარ მოიხსენო - ბოდიში თავი ვეღარ შევიკავე , ვნერვიულობდი , ახლოს მიუახლოვდა ირაკლი , ანა კი გვერდით გაიწია. - ლევანი არ არის ნაძირალა , პირიქით , ძალიან შევცდი მის გაცნობაში , ნაღვლიანად ჩაილაპარაკა