პატარა გოგო, მიყვარხარ! (3)

-თვითმფრინავის დაჯდომა მგზავრებმა თითქმის ვერ გაიგეს და პილოტი მხურვალე ტაშით დააჯილდოვეს. აეროპორტუს გასასვლელთან ნინემ და გიგამ დაინახეს წარწერა Summer camp. ორივე მაშინვე იმ წარწერისკენ გაეშურა. ჯანიანმა კაცმა სიტყვა წარმოთქვა. -მოკლედ ბავშვებო,

პატარა გოგო, მიყვარხარ (2)

დილით ნინეს ძალიან ადრე გაეღვიძა. ქვემოთ ჩავიდა და ილოს ტელეფონი მოხვდა თვალში.,,უხ, ილო, ეხლა განახებ ჩემი შანტაჟი როგორ უნდა" მაშინვე მიირბინა ტელეფონთან და მესიჯებში შევიდა. თვალში მოხვდა საინტერესო ნომერი და ნაწერები წაიკითხა.

პატარა გოგო, მიყვარხარ!

-არ არსებობს!!!!გადარეული ყვიროდა ნინე ოთახში და ლეპტოპს მთელი ძალით იხუტებდა გულში. ყვირილზე მისი ძმა შემოვარდა. -რა იყო, მოიგე რამე?-კი! ბანაკში საგზური! -ე მაგარია! გილოცავ ნი! -ხომ გეუბნებოდი, გავიმარჯვებთქო!სანამ ნინე ეიფორიიდან გამოაღწევს,

მიყვარხარ დედი (საკუთარი ლექსიაა ეძღვნება ჩემ შვილს ილიას)

პირველად რომ დაგინახე დედი, ჟრპირველად რომ დაგინახე დედი, ჟრუანტელმა დამიარა ტანში_ სწორედ მაშინ მივხვდი თუ რას გრძნობდა. დედაჩემი მე რომ გავჩნდი მაშინ. ცხრა თვე მუცლით გატარებდი ჩემო, დავდიოდით ყველგან მუდამ ერთად; ახლა უკვე ხელის გულზე

სამჯერ ნაჩუქარი სიცოცხლე! -მიყვარხარ.. (თავი 1)

ეს ყველაფერი ბავშობიდან დაიწყო, დედამ სიცოცხლე მაჩუქა, 9 თვე მუცლით მატარა, შემდეგ ხელში, მთელი ცხოვრება კი გულში ვყავარ.. 5 წლის ქეთა კიმერიძე ვიყავი, როდესაც დედას სტუმრები მოსდიოდნენ, ყველა მეფერებოდა და რაღაცას მჩუქნიდა, ჩემი ოქროსფერი კულულები

აუხსნელად მიყვარხარ (თავი 4)

ერთიანად დამაჟრჟოლა ტანში მისი ტუჩები ჩემსას რომ შეეხო. ირგვლივ ყველაფერმა დაკარგა ინტერესი. ვერ ვეწინააღმდეგებოდი, არ შემეხლო. მსგავსი გრძნობათა კორიანტელი არასოდეს დამხვევია თავს. ვგრძნობდი როგორ ვიძირებოდი ვნებების ზღვაში. სხეულს გონება გაეთიშა

მიყვარხარ მიყვარხარ მიყვარხარ

ჩვენი პირველი გაცნობა , ახლა რომ მახსენდება მეცინება , პირველივე დღესვე გამაბრაზე, მაგრამ ისიც მახსოვს რომ დაგინახე გავიფიქრე რა კაი ბიჭიათქო. მეორე დღეს ჩემმა დაქალმა მითხრა მოეწონეო და სიხარულისგან სად წავსულიყავი არ ვიცოდი. ეხლა ვხვდები

მიყვარხარ...

...უდარდელი...ხალისიანი...ზოგჯერ ძალიან გიჟიც...ესეთი ვიყავი ალბათ ცოტა ხნის წინ.დღეს კი ვზივარ და რაღაც უაზრობას ვწერ,რაც ალბათ არავის აინტერესებს.როგორც ყოველთვის,ეხლაც ცრემლმა ამივსო თვალები...ცრემლმა რომელიც ძალიან შემეჩვია,ცრემლი რომელიც

რადროს მეგობრობაა.. მიყვარხარ (სრულად)

ის დღე იყო, სამშაბათი, მაშინ 17 წლის ვიყავი. გადავწყვიტე რამე შემეცვალა ჩემს ცხოვრებაში. ავდექი და ჩემს ლამაზ ფრჩხილზე მუქი ლურჯო ლაქის ნაცვლად ღია კრემისფერი. კანისფერი ლაქი წავისვი. ჩემი თავით კმაყოფილი ვიყავი ჩემი გადაწყვეტილებით და ქუჩაში

მიყვარხარ!ამას ნუ მეკითხები (სრულად)

-პირველი და უკანასკნელი._ამხელა გოგომ ჩემს პასუხებზე ხტუნვა დაიყო და კისერზე ჩამომეკიდა.-კაი ლიკა ნუ მომატეხე კისერი.