საიდუმლო რომელმაც გამანადგურა (პროლოგი)

რას ნიშნავს ვიყო ადამიანი? -ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა ადვილია მაგრამ სათქმელად ძნელი. ვიყო ადამიანი ნიშნავს: სიმარტოვეს, სიძულვილს, ბოროტებას, გარიყულობას და ამავდროულად გამძლეობას. აქედან მხოლოდ ერთი კითხვა მიჩნდება რატომ გამძლეობა?

ფიქრი

"კაცმა გარისკა, დაიწყო ფიქრი მანვე მიაგნო ჭეშმარიტებას რომ სამოთხეა მხოლოდ ის ერთი რომ იმსახურებს ქება-დიდებას"

მერე არ მკითხოთ

ღმერთს გეფიცები მხოლოდ იმას ვითხოვ რომ ეს ყველაფერი დამთავრდეს. მერე არ შემომჩივლოთ რუსუდან ეს რატომ გააკეთეო? რატომ? რატოომ?

უცხო

ქარიშხალია, წვიმას ერთიანად დაესველებინა მთელი რეგიონი. ფანჯრებმაც ზრიალი დაიწყეს და გრიგალმა მთლიანად მოსტაცა ხეებს ფოთლების საბურველი. საშინელი ამინდი იყო, შუქიც კი თამაშობდა, ხან ჩაირთვებოდა და ხანაც გამოირთვებოდა. დავიძაბე, ცოტა შემეშინდა

მდიდარი'ც ადამიანია

მიუხედევად იმისა, რომ დილაა და ამ დროს ჯერ კიდევ ნახევრად მძინავს ხოლმე, ახლა გაოცებისგან თვალები გაფართოებული მაქვს და მხოლოდ მათ ვუყურებ. როგორც ჩანს ორნი არიან, შეყვარებულები ან იქნებ ახალშექმნილი ოჯახია, ისე ელაქუცებიან ერთმანეთს, წამით შემშურდა

უნებლიე შეცდომა (7 თავი)

ღამის 11 საათი იქნებოდა, დაჩი ლილიასთან ერთად ეთამაშებოდა დემეტრეს და მის კისკისზე ცოლ-ქმარსაც გულიანად ეცინებოდათ. სიმყუდროვე კარზე ბრახუნმა დაარღვია, ვიღაც გაშლილი ხელით გამეტებით ურტყამდა კარს

შენ, მე გამაგიჟე

ადამიანების სამი კატეგორია არსებობს: პირველი, ადამიანები რომლებიც ყველა ტკივილს თუ ბედნიერებას გულში ინახავენ. მეორე, ადამიანები რომლებიც ყოველთვის გამოხატავენ ბედნიერებასაც და უბედურებასაც.

მუდამ შენ მეყვარები

მე გადავცურავ ზღვას! შენთვის გადავდგამ მთას! შევხედავ ცისფერ ცას! მე მირჩევნიხარ სხვას! მინდა გითხრა, მხოლოდ შენ ხარ ჩემი გულის სწორი. გულში გრძნობით მძიმედ არის სიცოცხლის სასწორი. გულში სისხლის ნაცვლად მაქვს მე ბევრი ალკოჰოლი. ჩემს გრძნობებს კი

მე, ლექსები, საზოგადოება და შენ

მე არაფერი არ მინდა ამ ლექსების გარდა, ჩემსა და თქვენს შორის არის დიდი რკინის ფარდა. გამიგებდით? მე ამის ხომ არასოდეს მწამდა. ეს დაცინვა, გულცივობა ჩემს გულს მუდამ კლავდა. მხოლოდ ერთი მიყვარდა და მას ვუძღვნიდი ლექსებს. თქვენი ცივი სახეები კი

"გატაცებული" (თავი 3)

ნახევარი საათი უაზროდ ვიჯექი, მარტო. მხოლოდ გაქცევაზე ვფიქრობდი, მაგრამ ახლა აჩქარება არაფერს მარგებდა. კარგად უნდა შემემუშავებინა გეგმა და ხელსაყრელი მომენტი შემერჩია.თუ დამიჭერდნენ,