ნუთუ რამე დავაშავე, რომ მიყვარდი ძლიერ, განა?

ნუთუ რამე დავაშავე, რომ მიყვარდი ძლიერ, განა? ჩემი გულის სწორს გიწოდებ, გამიყარე გულში დანა. მოხვედი და ამირიე თვით ცხოვრება არეული ამ ტკივილსაც ვეღარ ვუძლებ, გავხდი ღამით მთვარეული

ნუთუ მართლა...?

ნუთუ მართლა ისეთია ცხოვრება, ყველა რომ აღწერს? უშენოდ ყველაფერი აზრს კარგავს, შენი მზერა ჩემს გულში აღწევს... ნუთუ მართლა მშვენიერია ცხოვრება, ყველა რომ ბოდავს? შენ რომ არ მყავდე, ვერ ვიცოცხლებდი, ვით ლოდი, ვგორავ...

ნუთუ უკვე გვიანია?

- სულს ღაფავს სასუნთქ აპარატზე შეერთებული დედამიწა, საავადმყოფოს პალატის ნაცრისფერ კედლებს შორის გამომწყვდეულს, სუფთა ჰაერის ჩასუნთქვა ენატრება, მხოლოდ მეხსიერების შორეულ კუთხეში რომ არის ჩარჩენილი ისეთი ჰაერის

ნუთუ მართლა გიყვარვარ{სრულად}

ცვლილებები ყოველთვის დროულია , ასაკი და ვადა არ გააჩნია თუნდაც ამქვეყნიური ცხოვრების ბოლო საათებს ითვლიდეთ შანსის გამოყენება ყოველთვის ღირს . მე ჩემი შანსი გამოვიყენე, თავდავიწყებით შევიყვარე და სიგიჟის ახალი ელფერები შევიძინე. დაწერე შენი ისტორია

"ნუთუ ჩემი ხმა არ გესმით?!"

მოკლედ დავბრუნდი...(რადიდი მწერალი მე ვარ, მაგრამ მაინც) მომენატრეთ... ველოდები თქვენს შეფასებებს დადებითს თუ უარყოფითს. პ.ს ნუ აღარ დავიწყებ იმაზე საუბარს, რომ პლაგიატობისგან შორს ვარ და არანაირი მოპარვები... ნუთუ ამის მტკიცება მჭირდება მაშინ აღარ

ნუთუ შეგიყვარდა? (სრულად)

-ნუთუ შეგიყვარდი? უცბად მოშორდა ქალის ბაგეებს და მწვანეებში ჩააშტერდა-საიდან მოიტანე?-ხო მართალი ხარ! გაუღიმა და საწოლი დატოვა, იწვა გახევებული გეგეშიძე ჭერს მიშტერებოდა და თავში მხოლოდდამხოლოდ

ნუ მეთამაშები.! (თავი 14)

-ბექა.-ეხლა ეს იყო რაც ყველაზე მეტად მტკიოდა. -ჩემი ბექა.-თვალები ძლიერად დავხუჭე და აღვიდგინე მისი ღიმილი, შავი ლამაზი თვალები, მისი ძლიერი ხელები ასე რომ მაგიჟებდნენ. -ღმერთო ნუთუ ასე უნდა მომხდარიყო. ნუთუ ეს ყველაფერი დავიმსახურე. ეხლა როგორ

ნუთუ შეგიყვარდა? (დასასრული)

-ასე უბრალოდ სი*ივით დაელოდები როდის დაგადებს შენი საყვარელი ქალი ბორკილებს და ჩაგტენის მანქანაში? სულ გამოშტერდი შენ? გაანძრიე ტ*აკი, იბრძოლე მისთვის ესე უბრალოდ ადგები და ყველაფერს მიატოვებ?

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 13)

ტასია იმედგაცრუება იცი რა არის? ტვინში შემოგიძვრება და გჭამს, ყველა უჯრედს, რომ მოკლავს მერე საკვებად გულს მიაშურებს და ამ დროს შენ ტვინი უკვე მკვდარი გაქვს, რომ გულს უშველო!

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 12)

-არა ბავშვს არა მე მჭირს? გული მღრღნის და სულო მტკივა გიგა. დავიღალე იმდენად, რომ ხანდახან მინდა ავდგე და უმისამართოდ დავიწყო ბოდიალი, მაგრამ შენგან ვერ მივდივარ. ყოველ ღამე საშინლად მცივა, სხეულოს ყველა წერტილი აიტანელ სიცოვეს გრძნობს და ოგივე