ორი მატყუარა I

-შენ და შენს ცოლს ვერ გჯობივართ.. ის ისეთი ლამაზია,რომ მასთან ახლოსაც ვერ მივალ.-მაქსი ნელი ნაბიჯით მომიახლოვდა და გამომწვევად მიყურებდა.. კედელს ავეკარი,მან კი ხელი მიაყრდნო,თითქოს არ უნდოდა გავქცეოდი

ორი ვარსკვლავი მთვარიან ცაზე

ორ ვარსკვლავს ვხედავ მთვარიან ცაზე მე კი კვლავ ვდგავარ თოვლიან მთაზე მე გადავედი შავ ღვინის სმაზე და მე გავლოთდი ამ გრძნობის გზაზე ორნი ვარსკვლავნი - ერთურთისაგან ძალიან შორს სულ იმ მანძილით რაც ჩვენ გვაშორებს, ახლა ჩვენ ორს

,,ერთგული” და ორი გული

წლებმა ქარიშხალი წარმოშვა, ქარიშხალმა – შტორმი, შტორმმა- ნგრევა, ნგრევამ კი – მსხვერპლი. და მსხვერპლთა რაოდენობა მხოლოდ ერთს შეადგენდა, მხოლოდ ერთს, მაგრამ ამ ერთში ერთიანდებოდა ნიკაც და ელენაც, მათი სიყვარული და გაგებაც. თანაცხოვრების პერიოდს

ორი ვადაგასული მაგნიტი

ჩვენ - მე და ის. ორნი, ერთმანეთისთვის...საოცრებაა, ჩვენ შევძელით ის - რაც სხვებისთვის ისევ ოცნებად დარჩა. ოცნება ლამაზი ფიქრებია, რომელსაც ისეთი ირეალური ფერებით ხატავენ ადამიანები, რომ რეალობაში ამ საღებავებს ვერ პოულობენ. ჩვენ ვიპოვეთ.... შევღებეთ

ჩემი ცხოვრების ორი წელი (პირველი თავი)

სამყარომ ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი წამართვა.რატომ ხდება ყოველთვის ასე?რატომ არ შეიძლება ახლა ჩემს გვერდით იდგეს ჩემი ანგელოზი და ერთმანეთს ვუყვებოდეთ რა მოხდა დღეს კარგი და რა ცუდი?მე აღარავინ მყავს.ის იყო ჩემი ყველაფერი.მისით ვიღვიძებდი და

ჩემი ბოლო ორი ისტორია

შენზე სიყვარულს არა აქვს აზრი რადგან შენთვის მას არა აქვს ფასი სიყვარული არს ძალიან ბასრი დღეს სამწუხაროდ ის არის ფარსი ნეტავ იცოდე ჩემთვის რას ნიშნავ ანდა წარსულში შენ რას ნიშნავდი

ორჯერ ორი ოთხია და ვითვლი ნაბიჯებს

ორჯერ ორი ოთხია და ვითვლი ნაბიჯებს, ამოცანები ამოხსნას კი კვლავაც ითხოვენ დახაზულ წრფეზე ერთ წერტილზე შუქი ჩამიჭრეს, და ნაშთად შემრჩა უსასრულოდ სამი წერტილი...

ორი სიცოცხლე

მე ლექსს ვწერ მისთვის, რომ გავიფანტო გულში დარდები სულში ავრიო,ტვინში დავგლიჯო და გადავყარო შავი ფარდები.

ორი ფინჯანი ყავა გულახდილი საუბრისთის.

შავი მაგარი ყავა მაგიდის კიდეზე დადო,ერთი ფინჯანი თავისთვის აიღო და სავარძლის ბნელ კუთხისკენ გასწია.დაჯდა და როგორც ჩვევია,ფინჯანს ორივე ხელი შემოხვია და თავი უკან გადაწია.ფანჯარა ღია იყო,მის თმას ქარი ელამურებოდა,უსიტყვოდ უხსნიდა სიყვარულს.

ანდრო,ყაზბეგი და ორი ქეთა..(ნაწილი მეცხრე)

მანქანაში შეიხედეო და კარები გამომიღო. გადავირიე. პატარა ბანტ-მობმული ლეკვი იჯდა და გაურკვეველი მზერით მოგვჩერებოდა ხან მე, ხან ანდროს. სიხარულისგან ლამის გავგიჟდი.ლეკვი სწრაფად ავიყვანე ხელში და თამაში დავუწყე. ერთად ვხტუნაობდით.