ყველა'ფერი(თავი 15)

როგორც იქნა ჩამოფრინდა.შემოაბიჯა ქალაქში რომელიც საშინელ მოგონებებს უღვიძებდა.მოდიოდა და ყველას მზერას თან იყოლებდა.დამიჯერეთ არასდროს გინახავთ ასეთი მოხდენილი კაცი.თუმცა მხოლოდ ოცდაშვიდის იყო მაგრამ ცხოვრებამ დაასერიოზულა.

ყველა'ფერი(თავი 14)

ანანო მისაღებში იჯდა და ანას ელოდა,რომელიც უკვე ერთი საათი ემზადებოდა. -ანა დავობდი გამო რა ოდესმეე! -ანანო მაცადე რა ვემზადები ვერ ხედავ?! -რომ ვერ გზედავ მაგიტო გეუბნები გამოაღწიე!მოვიდა სიძე და გადაიფიქრა!!! -ბრეგაძეე!აბა?!როგორ გამოვიყურებიიი?

ყველა'ფერი(თავი 13)

-დემე ვინ არის?-თავი გამოყო ანამ-დედა?!-სახეზე მწარე ღიმილმა გადაურბინა და დედას მოეხვია.-შემოდი ...როგორხარ? -კარგად! -ანა გაგვაცანი ერთმანეთი ხო!...კარგი მეთვითონ...გამარჯობა ქალბატონო მაია მე დემეტრე ახვლედიანი ვარ ანას...

ყველა'ფერი(თავი 11)

მეორე დღეს დემეტრე კაფეში იჯდა თაკოსთან ერთად.ანამ შემთხვევით დაინახა ეს სცენა დაგადაწყვიტა რომ საერთოდ არ მოსწონდა დემეტრეს სხვა გოგონასთან ერთად ხილვა და სასწრაფოს ყველაფერი უნდა გაერკვია.

ყველა'ფერი(თავი 10)

-ვაიმე გამშორდი მიშო ახვლედიანი ახლა აექდან თორემ გაჩვენებ მე შენ მესამეს!-თვალები უბრიალა მაიამ.-არც ახლა არის გვიანი!ისე ყოველი შემთხვევისთვის!-ბოლოს დააყოლა ორი ტაფა იაღო და კიბისკენ დაიძრა.-აბა ზარმაცებო გაიღვიძეთ რა დროს ძილია!-ტაფების

ყველა'ფერი(თავი 9)

-დემნაა ჩემი სვიტერი სად წაიაღე?-ოთახიდან იყვირა დემეტრემ,თუმცა ხმა არავინ გასცა-დემნა აუ ახლა იცოდე მოგკლავ!რო მიკიდებ ამ ჩემს ტანსაცმელს ხელს ხომ უნდა დააბრუნო უკან?მოეთრიე ახლა და იპოვე დროზე!!!!!!-უკვე ღრიალზე გადავიდა-სუფთა ს***ხარ რა!-მერე

ყველა'ფერი(თავი 8)

-პატარა ბავშვივით რომ ყოფ მაგ ენას არ გრცხვენია?-კითხა დემეტრემ სიცილით,ისე რომ არც შემობრუნებულა.-წამო წამო.კარგად ერთობოდნენ:იგუნდავეს,პატარა ბავშვებს ეთამაშნენ.ანა ხალისობდა იმაზე თუ როგორ აგიჟებდა დემეტრე ბებიამისს.მერე თინამ დემეტრეს პატარაობის

ყველა'ფერი(თავი 7)

სავადმდყოფოში შესვლისთანავე დაინახა დედამისის ცრემლიანი თვალები.მაშინვე ყველაფერი დაავიწყდა მისთვის სულერთი გახდა საკუთარი გრძნობები,მთავარი იყო დედამისს მოხვეოდა და მისი სურნელი შეეგრძნი.გაიქცა, მთელი ძალით მოეხვია ქალს

ყველა'ფერი(თავი 6)

-ოჰ ღმერთო რა სასიამოვნო დამთხვევააა... ქალბატონო ანა თავს როგორ გრძნობთ?-ანას ყურებს ,ერთ დროს ყველაზე საყვარელი, ახლა კი ყველაზე საძულვევლი ხმა ჩაესმა.„დაბრუნდა,ნუთუ დაბრუნდა.არა!ღმერთო გთხოვ

ყველა'ფერი(თავი 5)

შეიძლება ითქვას ეს ყველაზე ბედნიერი დღე იყო ფილფანის ცხოვრებსში.როგორც იქნა,მოარჯულა ეს ალქაჯი.მე კი ვუყურებდი ამ სანახაობას და თვალები ცრემლით მევსებოდა.არა!მე არ ვარ ეკუნა,მე "სული"ვარ რომელიც მხოლოდ შეყვარებული