შენს მეზობლად (დასასრული)

დროის შეგრძნება სრულიად დაკარგა, ვერც მის წინ ქუჩაში მოსეირნე ხალხს ამჩნევდა და ვერც რამეს გრძნობდა, თითქოს ოთახის ნაწილად იქცა, ერთ-ერთ ნივთად, რომელიც მხოლოდ იმისთვის არსებობს, რომ ცარიელი ადგილი შეავსოს, სრულიად უფუნქციო, უაზრო ნივთად. როცა აკაკი

შენს მეზობლად (ნაწილი 28)

აკაკის სიტყვებმა ბიჭს თითქოს დიდი ხნის წინ დავიწყებული ჭრილობა გაუხსნა, თავიდან ასტკივდა თითოეული ნაკერი, თითოეული ნათქვამი და უთქმელი სიტყვა, იქვე მდგარ დივანზე ჩამოჯდა და იმაზე დაფიქრდა, რად იქცა მისი სიყვარული. ახლა თვითონაც ვერ ხვდებოდა, რა

შენს მეზობლად (ნაწილი 27)

დილა იყო, როცა ლუკამ თვალები გაახილა, ადგილზე ჩამძინებიაო გაიფიქრა და ოთახში გაიარ-გამოიარა. ცარიელმა სახლმა ბიჭს სევდა მოჰგვარა, დაალკდა ლიზის ფუსფუსი დილაობით და ხმამაღალი ტიტინი ბევრ უაზრო თემაზე. სწრაფად ისაუზმა და მასთან წასასვლელად მოემზადა,

შენს მეზობლად (ნაწილი 26)

ლიზი ხედავდა, როგორ შემოანგრიეს კარები ნიღბიანებმა, როგორ ჩხრეკდნენ ოთახებს, როგორ იძლეოდა ბრძანებას ერთ-ერთი მათაგნი, რომ ყველა გასასვლელი გადაეკეტათ და ლუკა ეპოვნათ; უყურებდა ბიჭს, რომელიც კიბის უკან იმალებოდა და ყოველ ჯერზე, როცა ვინმე მასთან

შენს მეზობლად (ნაწილი 25)

ლუკა კედელში ჩაშენებულ გრძელ სკამზე ჩამოჯდა, რომელიც თაროს უფრო ჰგავდა, ხელები თმაში შეაცურა და იდაყვებით მუხლებს დაეყრდნო. ოთახში დაძაბული სიჩუმე ჩამოწვა.- დაიმახსოვრე ჩემო ბიჭო, ზოგჯერ ერთადერთი სიმართლე,

შენს მეზობლად (ნაწილი 24)

ლიზის სახლი ძალიან მოეწონა, ბედნიერი ქალი ვარო, განაცხადა და სახლის საკუთარი გემოვნებით მოწყობას შეუდგა: ავეჯი დაამატეს, ინტერიერში სხვადასხვა დეტალები შეცვალეს, მერე ბარგი შემოზიდეს და საღამოხანს, როცა ყველაფერს მორჩნენ და როგორც იქნა, მილაგდნენ,

შენს მეზობლად (ნაწილი 23)

ლუკა სახლში უფრო ანერვიულებული დაბრუნდა, ვიდრე გოგოს მამასთან შეხვედრამდე იყო, სავარძელზე წამოწვა და იმაზე ჩაფიქრდა, რაც მისგან მოისმინა. გულის სიღრმეში ამ კაცის ესმოდა კიდეც, ის ხომ შვილმკვდარი მამა იყო, რომელიც

შენს მეზობლად (ნაწილი 22)

სახლში დაბრუნებულ ბიჭს ნანა კარებში შეეგება, შეშინებული იყო და თავს იმართლებდა, რამე რომ მეეჭვა მაშინვე დაგირეკავდიო. ლუკა ჯერ კიდევ ვერ ხვდებოდა ბოლომდე თუ რა ხდებოდა მის გარშემო, ყველაფერი ერთდროულად მოიშალა და თავდაყირა დადგა, თითქოს ყველამ მის

შენს მეზობლად (ნაწილი 21)

სემესტრებს შორის შესვენება ერთთვიანი იყო, ამიტომ მეგობრებს ძალების აღსადგენად საკმარისი დრო ჰქონდათ. ყველა განტვირთვას და დასვენებას ცდილობდა, მხოლოდ ლუკა გრძნობდა თავს მოუსვენრად - აშკარა იყო, რომ რაღაც აწუხებდა, მაგრამ არაფერს ამბობდა. ერთხელ,

შენს მეზობლად (ნაწილი 20)

თითქმის მთელი კვირა გავიდა მას შემდეგ, რაც მეგობრები თაფლობის თვის გასატარებლად გაისტუმრეს და მათი შეხვედრებიც შეწყდა, რადგან ლიზის სახლიდან გასვლის მიზეზი აღარ ჰქონდა, მამა კი მის ყველა ნაბიჯს ყურადღებით აკვირდებოდა. ერთადერთი, რაც შეეძლოთ