შენს მეზობლად (ნაწილი 19)

ბათუმს შემორჩენილი ბოლო წყვილის დაბრუნების დროც დადგა. ლუკა განსაკუთრებულად ღელავდა, ლიზი კი ამ ფაქტით გაოცებული იყო, აინტერესებდა რატომ ელოდა ლუკა ასეთი ინტერესით მათ დაბრუნებას, მაგრამ ბიჭი არაფერს ამბობდა. გადაწყვიტეს, რომ მეგობრებს დახვედროდნენ.

შენს მეზობლად (ნაწილი 18)

უნივერსიტეტის დაწყებამდე წინ კიდევ ორი კვირა ჰქონდათ, ამიტომ გადაწყვიტეს მოვალეობებისა და სასწავლებლისგან თავისუფალი დრო მაქსიმალურად კარგად გამოეყენებინათ: ლიზი ყოველდღე სტუმრობდა ყვავილებიან სახლს, დადიოდნენ სასეირნოდ, იწყობდნენ პატარა პიკნიკებს

შენს მეზობლად (ნაწილი 17)

ლუკას წასვლამ ყველა გააკვირვა. განსაკუთრებით გაოცებული საბა იყო, რომელიც ვერაფრით ხვდებოდა, რატომ არ გააღვიძა ლუკამ და არ უთხრა, რომ მიდიოდა; კარგად ვერთობოდითო, წუწუნებდა ბიჭი და ვარაუდობდა, რომ აქედან მოყოლებული დასვენება მოსაწყენი გახდებოდა,

შენს მეზობლად (ნაწილი 16)

ლიზიმ ერთგულ მეზობელს სასტუმროში პატარა ექსკურსია მოუწყო, ყველაფერი დაათვალიერებინა, აუხსნა სად რა იყო და როგორ მოქცეულიყო, თუ რამე დასჭირდებოდა, ბოლოს კი ჰოლში გავიდნენ, სადაც დანარჩენები უკვე ელოდნენ. ლიზიმ მეგობრები გააცნო და სასაუზმოდ წავიდნენ.

შენს მეზობლად (ნაწილი 14)

საღამოხანს მეგობრები ბულვარში გავიდნენ სასეირნოდ: საუბრობდნენ, იცინოდნენ და ნელი ნაბიჯით მიუყვებოდნენ სიბერეშეპარულ ქუჩებს. მზე თითქმის ჩასული იყო და ლოყებაწითლებული დედამიწა თითქოს უფრო სწრაფად ბრუნავდა, გრილი სიო გოგონებს გამეტებით უწეწავდა თმებს.

მე შემოქმედი მქვია!

მე შემოქმედი მქვია და შემომავლეს ხაზი, მარტივად მკლავენ უცნობს, როცა რითმები არ თოვს... ნუგეშად მაწვიმს მხოლოდ შენი სიტყვები ნაზი და შენი ფრთების მტვერი გრძნობას ფერებად ათოვს!

შენს მეზობლად (ნაწილი 12)

გაწვიმდა. ცამ კიდევ ერთხელ ჩამოყარა ცრელები მწვანე პლანეტის დასარწყულებლად. პატარა ჩიტები ხეების ტოტებს შეეფარნენ, ცხოველებმაც მოარიდეს თავი წვიმის შხაპუნს, პაწაწინა მწერებიც კი სადღაც გაქრნენ, მხოლოდ უმოძრაო ხეები

შენს მეზობლად (ნაწილი 11)

საგამოცდო კვირა სწრაფად გავიდა. მეგობრები ერთად დადიოდნენ უნივერსიტეტში მიუხედავად იმისა, ვის როდის ჰქონდა გამოცდა, ერთად ემზადებოდნენ და ერთადვე ერთობოდნენ. კვირა, რომელიც როგორც წესი, მომქანცველი

შენს გამო

გაზაფხულის სუსხიანი საღამო იყო... ვერცხლისფერი მთვარე მედიდურად დაჰყურებდა ქალაქს...მეგონა ვერავინ ამჩნევდა პატარა ბურთულას და თანაგრძნობით ვუმზერდი მას. წვიმის წვეთები მანქანის მინებს ეხეთქებოდნენ,შემოსვლას ლამობდნენ მაგრამ უღონოდ ეცემოდნენ.საოცარი

შენს მეზობლად (ნაწილი 10)

მეზობელი მართალი იყო, გოგონამ გადაწყვიტა მათი სიყვარულისთვის შანსი მიეცა და ახლა მას ვერავინ გადააფიქრებინებდა. გრძნობდა, რომ ეს სწორი საქციელი იყო და არც სხვაგვარად შეეძლო მოქცევა, უბრალოდ თავს ვერ ერეოდა. მეორე დღეს, უნივერსიტეტიდან დაბრუნებული