"და თუ შენ წახვალ"ნაწილი2

ზოგჯერ,როგორი რთულია შეხედო ამ სამყაროს,ვიღაცის თვალით,დაინახო მისი გადმოსახედიდან და წარმოიდგინო რას იზამდი მის ადგილას. ცხოვრებაა?ყველაზე რთული რამ არის,ერთ დღეს ბედნიერი ხარ,როგორც იქნა წარმოიდგენ რო ცხოვრება მშვენიერია,მაგრამ მეორე დღეს

"და თუ შენ წახვალ"ნაწილი1

"ზოგჯერ,გინდა უბრალოდ წახვიდე ამ სამყაროდან და დაივიწყო ყველა და ყველაფერი.დაიძინო და იძინო სამუდამოდ,რადგან არავინ შეაწუხო შენი არსებობით.იცით?მხოლოდ საკუთარი თავის სიყვარულ არ არის საკმარისი თუ სხვებსაც არ უყვარხარ.ცხოვრებაც რთულია რაღაცაზე ან

როცა მე შენ არ გგავს

და ეს რაღაც საკუთარი მეა წლების უკან !!! ხშირად საკუთარი თავისთვის გამოტანილი განაჩენი უფრო მძიმეა ვიდრე შენთვის სხვისი გამოტანილი განაჩენი !!!

შენ(ა.ც.)

შავბნელ გზის ბოლოს შუქი ჩანს მკვეთრი და მე ამ შუქის ნაპერწკალს ვერთვი. ეს შუქი შენ ხარ და ამ შუქს მე ვსვრი და მე შენს გარდა სხვას ტყვიას ვესვრი. ანათებ ცას და ანათებ მიწას, რომელსაც ჩემი გრძნობები იცავს. ჩვენ ვნახავთ პარიზს, ჩვენ ვნახავთ ნიცას და

მე შენ და ცხოვრება (თავი 13) +18

მივხვდი როგორ გაიღვიძა ჩემში მიძინებულმა მხეცმა,ამ მხეცის გაღვიძებით კი როგორ დამთავრდა, მშვიდი და ბედნიერი ის ერთი კვირა რაც მეგონა,რომ მთელი ცხოვრება მექნებოდა ჩემს საყვარელ ქალთან ერთად.

პატარავ შენ სიცოცხლის აზრი მომეცი....

პატარავ შენ სიცოცხლის აზრი დამიბრუნე,ჩემს იარებს თითქოს მალამო წაუსვი,ჩემი სიცოხლის აზრი გახდი შენ ჩემი ერთადერთი საფიქრალი ხარ პატარავ მიყვარხარ.შენ საოცრება ხარ

იქ, სადაც შენ ხარ

- კარგი. - თქვა გაუაზრებლად, ხოლო გონს როცა მოეგო წამოიყვირა- მოიცა რა?! - ჩუმაად -სიცილით ვუთხარი და პირზე ხელი ავაფარე.- ხოო წავედით. ძაან გთხოვ რა. - აუ კაი რაა.

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (დასასრული)

ჩუმად ჩავიბუტბუტე და ცრემლით სავსე თვალებით ცას ავხედე. სწრაფი ნაბიჯით დავიძრი მანქანისკენ. 5 წუთიც არ დამჭირვებია ალბათ სავაადმყოფომდე, რომ მივსულიყავი. გიჟივით მივქროდი დერეფნებში

მე შენ და ცხოვრება (თავი 12)

იმიტომ კი არა რომ მე შეგიყვარდი.-იმიტომ ხარ რომ ჩემს ნათქვამს ვერ ვხდები,ვერ ხვდები როდის მინდა შენი გაბრაზება,-ძალიან მომწონხარ გაბრაზებული და რა გავაკეთო?-მაგიჟებ.-ვერ ვიტან როცა ჩუმად ხარ მინდა სულ მესმოდეს შენი ხმა სულ მეხებოდე და მეფერებოდე.

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 12)

ყოველდღ ვუმეორებდი უძრავად მწლიარეს, რომ გაეღვიძა და ვპირდებოდი, რომ მასთან ვიქნებოდი და თავიდან ბოლომდე მისი ვიქნებოდი, იმას, რომ მიყვარდა სიგიჟემდე და უსასრულობამდე და იმასაც, რომ როგორც მე, ისიც არის ღირსი, რომ იყოს ბედნიერი...