ცივი თვალები (მეექვსე თავი)
მხოლოდ მასთან ვიყავი მხიარული. მისი სიახლოვე მომწონდა, თუმცა არა ისეთი, მას რომ უნდოდა. დამღლელი დღის ბედნიერი დასასრული იყო ნიკო. ჩემი მხრიდან, ეგოისტური თამაში გამომდიოდა. ურთიერთობის ყველა გზას ვჭრიდი, მაგრამ მაინც მივდიოდი მასთან სახლში,ცივი თვალები (მეხუთე თავი)
ღრმად ჩაისუნთქა, გეგონება, რაღაც ძალიან მნიშვნელოვანის თქმა სურდა. გეგონება არა, სურდა... და მე ამ სათქმელის ისე შემეშინდა, პატარა ბიჭივით დავიბენი - ჩვენს შორის არაფერი მოხდება. ძალიან კარგი ხარ, მართლა. შენი დანახვა მიხარია, შენთან საუბარიცივი თვალები (მეოთხე თავი)
- არ მგონია, რომ უნდა აგიხსნა, მაგრამ... - არც მე მგონია, რომ უნდა ამიხსნა - შევაწყვეტინე და გამოვედი. მაგარი ხარ ნიკო. ქალს წინადადების დასრულება არ აცალე! ეგრე გაგზარდა დედამ 18 წლამდე? ეტყობა, მერე ქუჩა ჩაერია აღმზრდელობით პროცესში და დედისცივი თვალები (მესამე თავი)
ხელე ვაკოცე. შეცბა. მინდოდა, მეკითხა, ხვალ რას აკეთებდა? ხვალ თუ მნახავდა, ვკითხავდი, ზეგ რა გეგმები ჰქონდა… - დროებით ლიდია - მხოლოდ დავემშვიდობე. იმედი დავიტოვე, რომ ხვალინდელი და ზეგინდელი დღე ბუნებრივად მომიტანდა მის სურნელს.ცივი თვალები (მეორე თავი)
ლიდია და ბაბი სახლში დავტოვე. რა უცნაურია. ჩემთან ახლოს ცხოვრობს გოგო, რომელიც დანახვისთანავე, მომეწონა და დავიჯერო, აქამდე, ორ მტკაველ ქალაქში არ გადავყრილვართ ერთმანეთს? მგონი, ამდენი აღარ უნდა დამელია, თორე სიფხიზლის პრივილეგიებს დავკარგავდი.ცივი თვალები (პირველი თავი)
ლიდია ბიძაჩემის ქორწილში გავიცანი. გაცნობა ცოტა ხმამაღალი ნათქვამია. მე დავინახე, იმას ჩემი არსებობა არც კი შეუმჩნევია. პრინციპში, სიმღერა მოეწონა, თუმცა პიროვნულადაც რომ ვარსებობდი, მაგაზე არ უფიქრია. მრავალ მშვენიერ ადამიანში, ყველაზე უცნაურიცივი სიყვარული (პირველი ნაწილი)
თითქოს ნელნელა ცხოვრებას ვგრძნობდი, მქონდა განწყობა იმისა, რომ ჩემი higher self, ჩემს ცხოვრებაში შემოჭრას ცდილობდა. ამ წუთებს ბედნიერების ჰორმონების გახშირება შეეძლო და სიამოვნებით ვაკვირდებოდი ცვლილებებს ჩემს ორგანიზმსა და სულში.ცივი ხელები
ბოთლა კონიაკიც უკვე გამოვცალე... უკვე,მეგობარო შენიც აღარ მჯერა, ქუჩას მივუყვები თვალზე ცრემლიანიცივი შემოდგომა.
მიქრის დღეები,მიქრის ფოთლები,მოსდევს ზაფხულს ცივი შემოდგომა,და ისევ ფოთლებს ჰყვება ქარი როგორც სოფელი ჩამქრალი წყნარი.ტოტები შიშვლდება, ფოთლები წითლდება.დღეები ღამეს წამიერ მიჰყვება.კუდ მოშვერილიცივი დღეების მოგონებები
ყველაფერი შემოდგომაზე დაიწყო, არც თვე მახსოვს და არც რიცხვი. უბრალოდ მახსოვს რომ შემოდგომა იყო. ჩემი სეზონი, იმაზე უფრო მეტად ჩემი ვიდრე მანამდე. დრო, როცა ჩემი ადამიანი ვიპოვე.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.