არ გაგიშვებ! (2)
კლასში თამამად შემოაბიჯა და ადგილი ჩემს გვერდით დაიკავა. მაქსიმალურად ვეცადე მისგან შორს ვყოფილიყიავი, მაგრამ კედელთან ვიჯექი და ვერც იქით გავიწეოდი. ეს იდიოტი მაკლდა სრული ბედნიერებისთვის! ჯანდაბა, ჩემკენ უფრო და უფრო იწეოდა. -იქნებ შეწყვიტო!-ცოტაარ გაგიშვებ! (1)
გამარჯობა, მე ანა ვარ.. თავისი საშინელი და უინტერესო ცხოვრებით. ჰო, კარგად გაიგეთ: ვერ ვიტან ჩემს ცხოვრებას! და იცით რატომ? ახლავე აგიხსნით: მყავს ფსიქოფატი დედა მოძალადე ძმა, არ მყავს მეგობრები, (რასაკვირველია არც მეყოლება)შანსი არ არის! (სრულად)
ახალი წლებიც მხიარულად ჩაატარესს..თითქოს გადაავიწყდათ კიდევ ზაზას არსებობა,მაგრამ ერთმა ზარმა ადვილად შეძლო ყველასთვის მისი არსებობის შეხსენება.ისევ ამერიკიდან რეკავდნენ..ისევ ის ნომერი..სულაც არ ვაპირებდი შენს შეყვარებას! 24 დასასრული
ღიმილით მომხვია მხრებზე ხელი და გასასვლელისკენ ნაზად მიბიძგა. მხრებზე იქვე დაკიდული მანტო მომახვია და ეზოში გამიყვანა. როცა უკვე მანქანაში ჩამსვა, ღვედი გამიკეთა და ჩემს გვერდით მძღოლის ადგილი დაიკავა, შევძელი მუცელში ჩავარდნილი ენის ისევ უკანწამით შეჩერება. (ჩვენ კი არ ვიქნებით...ჩვენ ვართ!!!) [თავი 7]
ყველა იქ მსხდომმა ერთმანეთს გადახედეს,შემდეგ არაყი დაისხეს და ისევ სამ თვლაზე ყველამ გადაკრა გაბრიელის გარდა. რუსამ ერთი მწარედ ჩაიცინა და ალკოჰოლისგან ჩამწვარი ყელი ჩაიწმინდა,შემდეგ ისე რომ არაფერი უთქვია კიდევ ერთი დაისხა და ისე გადაკრა.აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{დასასრული}
-კარგი,აიღე ჩემი მანქანის გასაღები და დამირეკე-ცრემლნარევი ხმით მიპასუხა ისე რომ არ მიყურებდა და გასაღები მომაწოდა. გავვარდი. მანქანა გიჟივით გავაღე. დავქოქოქე და რაც შეიძლებოდა დიდი სიჩქარით გავაქროლე. თვალები მებინდებოდა. ყველაფერს ბუინდოვნადაქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{9}
უბედნიერესი ვიყავი. ეს ხომ ყველაზე ბედნიერი წელი იქნებოდა. ჩემს ცხოვრებაში მეთვრამეტე და ყველაზე ბედნიერი. ცაში დავფრინავდი. ეს ყვალაფერი სიზმარს გავდა.კარზე ზარი გაისმა. მხოლოდ მაშინ ავდექი. -მე ვარ(ნინი) კარი გავაღე, მაგრამ ხმა არ ამომიღია. -რასულაც არ ვაპირებდი შენს შეყვარებას! 23
უკვე მესამე კვირა იწყება, რაც ჩარგალში ვარ. დრომ მალე გაირბინა, მონატრებული ბებოს სიყვარულში, სრულ სიმყუდროვეში, უხმაურო ლამაზ სოფელში სრულ ჰარმონიას ვგრძნობდი. ნამდვილად აღარ მინდოდა აქედან წასვლა. ალბათ არც წავიდოდი, რომ არა დამიანეს სკოლა. სამაქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{8}
არ დამიძინია ან როგორ შემეძლო დაძინება,როცა ვგრძნობდი ამხელა სიყვარულს?! ამხელას ვამბობ, რადგან ის იმხელაა, რომ ვერსად დაეტევა და მისი ზუსტი განსაზღვრა შეუძლებელია. სიყვარულიც ხომ შუძლებლის შეძლებაა. გიყვარდეს ადამიანი ეს, მართლაც, შეუძლებელია. მეწამით შეჩერება. (ჩვენ კი არ ვიქნებით...ჩვენ ვართ!!!) [თავი 6]
ახლა მოდი ჩამეხუტე,-ხელები ფართოდ გაშალა რეზიმ და გზირიშვილს თავით ანიშნა მოდიო,ანუშკიც არ დაფიქრებულა ისე გაიქცა და გულში მთელი ძალით ჩაეკრა.-ადი არ გამიცივდე,ეს ქინდერები კიდევ სულ შენია-უთხრა სიცილით და ხელში დაჭერილი „ქინდერების ბუკეტი’’ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.