შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
ბედნიერების რეცეპტი (თავი ორმოცდაოთხი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (თავი ორმოცდაოთხი)

22-07-2017, 12:49
ავტორი
3 536
6
+
არც გაოცება, არც სიბრაზე, არც კითხვა, როგორ? არც კითხვა, რატომ? თითქოს ელოდა კიდეც. ამჯერად ტაძარში მდგომნი ისევ უსიტყვოდ აკვირდებოდნენ ერთმანეთს. დახურულ სივრცეში გატარებულ წლებისგან გაცრეცილ, გათეთრებულ სახეზე კაპილარებიც კი ემჩნეოდა გიგას. თუმცა
ბედნიერების რეცეპტი (თავი ორმოცდასამი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (თავი ორმოცდასამი)

19-07-2017, 18:22
ავტორი
3 455
14
+
თავშესაფრის პატარებს ახალი აღმზრდელისა და ფსიქოლოგის საპატივცემულოდ ფერადი, საჰაერო ბურთებიც დაებერათ და ოთახები სადღესასწაულოდ მოერთოთ. დედაოების დახმარებით შეშის ღუმელზე შოკოლადის ტორტიც კი გამოეცხოთ და შუშხუნებით შეიარაღებულნი მოუთმენლად ელოდნენ
ბედნიერების რეცეპტი (თავი ორმოცდაორი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (თავი ორმოცდაორი)

15-07-2017, 17:56
ავტორი
4 065
14
+
აბა, პირველად სად მივდივართ, მონასტერში თუ თავშესაფარში? - როგორც იქნა დასერიოზულდა ვაჟი. - მტვრიანი ვარ, თან დაღლილიც. ჯობს თავშესაფარში მივიდეთ. მონასტერში ხვალ ავალ. თან არც შესაბამისად ვარ ჩაცმული! - ჯინსის სარვლის ალაგ-ალაგ ამოგლეჯილ
ბედნიერების რეცეპტი (ორმოცდამეერთე თავი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (ორმოცდამეერთე თავი)

12-07-2017, 19:22
ავტორი
3 433
13
+
ძველებურმა, ალბათ ერთ დროს მოყვითალო ფერის, მგზავრებით სავსე „პაზიკა“ ავტობუსმა ჟინვალიდან ფშავ-ხევსურეთისკენ მიმავალ, მიწაყრილიან გზაზე ისე გადაუხვია, რომ მძღოლს მუხრუჭის მნიშვნელობა აშკარად დაავიწყდა. მსგავსი გაუფრთხილებლობის გამო, ვიღაცამ
ბედნიერების რეცეპტი (მეორმოცე თავი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (მეორმოცე თავი)

9-07-2017, 14:21
ავტორი
3 765
13
+
ისევ ცხენს მიაგელვებდა თორნიკე, მიმართულებაზე დიდად არ ფიქრობდა, თუმცა ჭკვიანი ცხოველი თავადვე იკვლევდა გზას. კარგად ნაცნობი ბილიკებით სასაფლაოზე მიიყვანა ვაჟი. საქონლისგან დასაცავად მავთულებით ჩახლართული კარები შეხსნა და ტერიტორიაზე შევიდა, თითქმის
ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეცხრამეტე თავი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეცხრამეტე თავი)

7-07-2017, 18:32
ავტორი
3 728
22
+
ეულად მიაბიჯებდა ნათება შეპარულ ქუჩებში. ადრე ალბათ ბიჭებთან დარეკავდა, გამოსვლას თხოვდა, მაგრამ ახლა... უბრალოდ მიდიოდა, უმისამართოდ, მიდიოდა საკუთარ ტკივილთან პირისპირ მდგომი. კარგა ხანია სიმარტოვეს შეჩვეოდა თორნიკე. უნდოდა ეღრიალა იქნებ ეტირა
ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთვრამეტე თავი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთვრამეტე თავი)

5-07-2017, 21:13
ავტორი
3 541
10
+
ზუსტად ალბათ ვერ აღვწერ და ვერც იმის გადმოცემას მოვახერხებ, რა ხდებოდა ქართველიშვილებთან. თუმცა ორიოდე სიტყვით მაინც აღვნიშნავ. მონატრება და მუდმივი სევდა სიხარულსა და ბედნიერებას შეეცვალა. მისაღებში დიდი სუფრა გაეშალათ. მუდამ მოწყენილი თეკლე
ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთექვსმეტე თავი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთექვსმეტე თავი)

28-06-2017, 16:29
ავტორი
4 593
17
+
ვაა, ჩემი!... ოხ, ჩემი!... ეს რა ქენი?! რატომ, ტო?!.. - გამთენიისას წარბას ღრიალმა ფეხზე წამოყარა მძინარე პატიმრები. ბადრაგი, ჩქარა, ბადრაგი!... - საკუთარ ნარზევე მწოლიარე, ვენებ გადაჭრილი თორნიკეს დანახვაზე მყისვე აზუზუნდნენ პატიმრები. ექიმი,
ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთხუთმეტე თავი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთხუთმეტე თავი)

25-06-2017, 16:38
ავტორი
3 866
14
+
- ეგეც ბედის ირონია, თორნიკე ქართველიშვილი... - სიცილი წასკდა გიგაურს - არადა, სულ ვფიქრობდი რომ ზედმეტად მაგონებდა ვიღაცას. აზრადაც არ მომსვლია მაგ ბავშვის თქვენთან დაკავშირება... თვითონ მაინც იცის ვინ ვარ?! - არა. - უარყოფის ნიშნად თავი გააქნია
ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთოთხმეტე თავი)
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეთოთხმეტე თავი)

21-06-2017, 19:04
ავტორი
4 102
24
+
თითქმის ოცდაათი წელი სრულდებოდა რაც ნიკოლოზი საეკლესიო ცხოვრებით ცხოვრობდა. ერისკაცობისას ვინმეს რომ ეთქვა, ერთ დღეს მისი ნებით შეიმოსებოდა, უარს იტყოდა იმ სიამოვნებებზე, რასაც ცხოვრება ჰპირდებოდა, ალბათ, სასაცილოდ არ ეყოფოდა. თუმცა ფაქტი-ფაქტად