ბოლო წუთამდე

ანო სახში წავიდა.. გზაში ესთი წამი არ შეუწყვეთია გიგაზე ფიქრი. ფიქრობდა ამ მაღალ ქერა ბიჭზე რომელსაც ძალაინ ამაზი თვალები ქონდა. მწვანე , მუქიმწვანე თვალები,იმდენად მწვანე რომ თუ არ დააკვირდებოდი ვერც კი შეამჩბევდი. არა მაინც რა საყვარეი ბიჭი იყო

ბოლო გაღიმება (თავი 2)

-ან ხუთ წუთში შენთან ვართ და ყავა გავიკეთე რა.. -კაი კაი გელოდებით მალე. მართლაც ხუთ წუთში კარებზე ზარის ხმა გაისმა. -რას შვები გოგოო, სად დაიკარგე მთელი კვირა? საყვედურებით დაიწყო შეხვედრა ელემ. -გამარჯობა ელენე. თითქოს კითხვა ვერ გაიგო ანამ და

ბოლო გაღიმება (თავი 1)

მართლაც რამდენი რამ ჰქონდათ ერთად გადატანილი ამ სამეულს პირველი გაცნობიდან დღემდე... თუმცა მოდი გაცნობით დავიწყოთ; ერთ მშვენიერ დღეს გოგოების მშობლებმა გადაწყვიტეს რომ თავიანთი შვილები ბაღში შეეყვანათ და აი სწოორედ ამ ბაღიდან დაიწყო მათი ურთიერთობა.

პოეტი (ბოლო ნაწილები(დასასრული))

-კი მაგრამ ვინ ხარ? საიდან მიცნობ,სადაურიხარ ? ნია აშკარად ტონს უმატებდა და აღელვება ეტყობოდა. -ნი,გთხოვ,არ შემაწყვეტინო. 92 წელს მამამ სახლში სტუმარი მოიყვანა,მისი მეგობარი იყო , დედამ სუფრა გაუშალა ,მამა და სტუმარი მხიარულად სვავდნენ,ჰო ნი ის

ბოლო შანსია

ახლა დაბრუნდი,თუ ვაჟკაცი ხარ და დაინახავ რასაც შენ ეძებ. და თუ ისევ გსურს რომ მიმატოვო, რომ დამინახავ მერე ვერ შეძლებ. ახლა მიპოვე თუ შეგიძლია როცა მე თვითონ არ ვიცი სად ვარ, ახლა მიპოვნე იქნებ მომისწრო, სანამ ეს გული ლოდინით გასკდა. ახლა მაკოცე თუ