გრძნობები შიშის გარეშე (12)

იმ დღეს მოვლენები არც თუ ისე კარგად განვითარდა,მამას მცირე ნაკაწრი ჰქონდა მხარზე, ერეკლე კი მძიმედ იყო დაშავებული, მისი ნახვის სურვილი საერთოდ არ გამჩენია, უკეთესიც იქნებოდა თუ აღარასდროს ვნახავდი.

გრძნობები შიშის გარეშე (11)

დილით გაღვიძება ჩემი სტიქიაა, შვიდ საათზე უკვე მღვიძავს,ლოგინში დიდხანს ნებივრობა არ მიყვარს ამიტომ ყოველთვის მალე ვდგები, დღესაც მიუხედავად იმისა რომ სხვის სახლში ვიყავი მალე ავდექი, საქმე არაფერი მქონდა ამიტომ არაფერი დაშავდებოდა თუ სახლს

ქაოსური გრძნობები (სრულად)

ელენე ცოტნეს გვერდით იჯდა და თავი მის მხარზე ქონდა მიდებული და ბედნიერი იღიმოდა.მართლაც რომ საოცარი გრძნობა აკაბშირებდა ელენეს ცოტნეს მიმართ. ის არის მისი პირველი სიყვარული. თითქმის 4 წელია რაც ერთად არიან. უნივერსიტეტში მეორე კურსზე იყო ელენე

გრძნობები შიშის გარეშე (10)

-ახალი ოჯახი? გაკკვირებულმა ვკითხე და მეც მისი ჟესტები გავიმეორე, მანქანიდან გადავედი დიდი წითელი აგურებით ნაშენები გალავანი სახლს გარშემო შემორტყმოდა,საკმაოდ დიდი ზომის იყო, მის უკან კი საერთოდ არაფერი მოჩანდა, ფაქტიურად რომ ვთქვათ ეს გალავანი

ქაოსური გრძნობები (დასასრული)

1 თვე გავიდა რაც ელო გადავიდა დიმასგან. ამ ხნის განმავლობაში საერთოდ არ შეხმიანებიან ერთმანეთს. ელო შედარებით ნაღვლიანი იყო ,ვიდრე ოდესმე. ეგონა რომ დიმა ერთხელ მაინც დაურეკავდა,მოიკითხავდა ან რამე მსგავსი,მაგრამ არაფერი! არც ერთი ზარი არ

გრძნობები შიშის გარეშე (9)

-დეა, მე ჩვენი ცხოვრების მხოლოდ ნახევარი მოგიყევი, ახლა კი ჩემი ცხოვრების ყველაზე მძიმე მონაკვეთის მოყოლას დავიწყებ, 12ე კლასში ვიყავი, როდესაც ზურა პირველად დაიჭიეს,2წლიანი თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯეს,ყველაზე საშინელი მომენტი მაშინ იყო, ერეკლე

ქაოსური გრძნობები (14)

-იმიტომ რომ მართლა მიყვარხარ!შენ გგონია ვხუმრობ?რატომ ფიქრობ რომ როგორც კი აქედან წავალ მაშინვე გამივლის შენს მიმართ გრძნობები?ნუთუ მართლა ასეთი ქარაფშუტა გგონივარ,რომელმაც არ იცის რა უნდა და რას გრძნობს?ცდები დიმა,ძალიან ცდები.მე მართლა

ქაოსური გრძნობები (13)

დიმა და ელოს შორის საინტერესო არაფერი მომხდარა რამდენიმე დღის განმავლობაში.დიმა ყველანაირად ცდილობდა თავი აერიდებინა.თვალებში შეხედვისიც რცხვენოდა.თავის თავს ვერ პატიობდა ამ საქციელს. ასე როგორ დაეცა?როდის იყო მთვრალზე ასე გაუცნობიერებლად

გრძნობები შიშის გარეშე (8)

სიკვდილი- აი რა მინდოდა მაშინ, მხოლოდ სიკვდილი, რათა გავქცეოდი ამ მეტად მტკინვეულ რეალობას, მინდოდა წარსულში დაბრუნება. იმ ბოლო დღეს ვიხსენებდი როდესაც ბებიას მაგრად ჩავეხუტე, ვგრძნობდი რომ მას ვეღარ ვნახავდი, ვგრძნობდი რომ სამუდამოდ ვშორდებოდით და

ქაოსური გრძნობები (12)

დიმა მისაღებში გალასლასდა და დივანზე მოწყვეტით დაეშვა.თავი ხელებში ჩარგო. ჯერ კიდევ უჭირს იმის გააზრება რაც გუშინ მოხდა მასსა და ელოს შორის. არა, მაინც ასე როგორ დათვრა რომ არაფერი არ ახსოვს და მსგავსი რამ ჩაიდინა? დიმა არასდროს გამოირჩეოდა სმით და