მე,შენ და წვიმა..(7)

7 საათამდე სულ ცოტა იყო დარჩენილი..არაფერი განსაკუთრებული..ისე ჩავიცვი,როგორც ყოველ დღე მაცვია..გასასვლელად ვემზადებოდი დედაჩემმა რომ დარეკა.მოვბრუნდი და მონატრებული დედის ხმა რომ გავიგე,კინაღამ ამეტირა.მეგონა რამე სერიოზული უნდა ეთქვა,დაიწყო როგორც

3 უტყუარი ნიშანი იმისა, რომ თქვენს სასიყვარულო ურთიერთობას მომავალი

მოდით, სიმართლეს თვალებში ჩავხედოთ: სასიყვარულო ურთიერთობები კარგია, მაგრამ მარტოობა სჯობს ისეთ ადამიანთან ყოფნას, რომელიც თქვენი შესაფერისი არ არის. თავიდან ყველაფერი კარგადაა, ადვილია იმ ნაკლოვანებებზე თვალის დახუჭვა,

უგულო და ბაბნიკი #3

მაღვიძარა გაბმული რეკდა,ბოლოს მობეზებულად დაარტყა ხელი და თვალები წვალებით გააახილა,ნაცრისფერი,მაქმანებიან ფარდების მირმა მოღრუბლული ღრუბლები ცანდა და ოთახ საგრძნობლად აბნელებდა,გაახსენდა,როგორ უყვარდა ასეთი ამინდეი ადრე,მაგრამ ეგ ადრე ახლა ყველა

სიყვარული და კრიმინალიზმი

ხვალე მივდიოდი წაკითხულ ვაკანსიაზე, ცოტას ვნერვიულობდი, მაგრამ ახლა ფული ძალიან მჭირდებოდა და ყველანაირ პირობებზე თანახმა ვიყავი...გათენდა...გარეთ თოვდა ფიფქებად, ავდექი და განცხადებაზე მითითებულ მისამართზე წავედი, ქუჩაში რომ გავედი, მაგიდასთან

ანა და ბექას სიყვარულის ისტორია

ეს ამბავი დაიწყო წელიწად ნახევრის წინ სკოლასჰი მე მასჰინ ვიყავ 7 კლასში ,მიყვარდა ერთი ძალიან სიმპატიური ბიჭი , მას ქვია ბექა და მე მოგიყვებით ჩვენი სიყვარულის ერთ პატარა მაგრამ საინტერესო ისტორიაზე იმედია მოგეწონებათ .

შევიცვალე და როლებიც გავცვალეთ 2

ჩემსკენ ირონიული მზერით გამოიხედა და თავი დამიკრა.წამებში გაეცალა იქაურობას. _უზრდელი,ვერ ვიტან მისნაირ კაცებს. ნათია საერთოდ დაივიწყე,მასთან არანაირ კავშირს არ დავიჭერ.მითუმეტეს ჩემი ახლობელი მაგის თანამშრომელია და არ მინდა რამე პრობლემა შემექმნას.

უგულო და ბაბნიკი #2

ნელი და დამაჯერებელი ნაბიჯიებით მიიწევდა გოოგნასკენ და ბაგე უმალ გაუპო ღიმილმა...ოჰოჰოჰ რა სიმპატიურია...გოგოას ნაზად სეეხო მხარზე და ადგილზე გაცჰერდა,ტასომ უკან მიიხედა და ბიჭ გაყინული მზერით შეხვდა...სიმართლე გითხრათ ცოტა დაიბნა ესე უემოციოდ რომ

მე,შენ და წვიმა..(6)

მაისის ბოლო იყო.. კლასში ვიჯექით.. მარი ფანჯრისკენ იჯდა,მე მის გვერდით.. თავი მაგიდაზე მედო და ფურცელზე გაურკვეველ ასოებს ვწერდი.. თან ისტორიის მასწავლებელს ვუსმენდი,რომელიც ერთი და იმავეს იმეორებდა,ბავშვები კი ყირაზე გადადიოდნენ.. სხვა დროს მეც მათ

უგულო და ბაბნიკი #1

...ღმერთო...სად ხარ?...სად?...რატომ მე რა დავაშავე ასეთი?...მითხარი...ჯანდაბაააა...გოგონა წვიმის ქვეშ იდგა და განწირული ყვიროდა...დაეცა და მიწას დაუწყო მუშტების რტყმევა...დაღლილი სველ, ტალახიან ასფალტზე გაწვა და ცას ახედა..

,,შკოლნიკი" და ,,ბაბნიკი"2 დასასრული

ერთი კვირაა დემე გაკვეთილებს არ ესწრება. ძალიან მაბნევს და მაშინებს მისი ყოველი ქმედება. ამ ბოლო დროს მასზე ფიქრები ამეკვიატა. მსუბუქ შეჯახებამ გამომაფხიზლა, მაგრამ იმდენად შემეშინდა წიგნები და რვეულები ძირს დამეყარა. მაშინვე მივხვდი ვინ მედგა წინ