ერთი მშვენიერი დღე

დილით როგორც ყოველთვის დემეტრეს კოცნამ გამომაღვიძა. მე შევიშმუშნე რადგან ისე მეძინებოდა არაფრის თავი არ მქონდა. -მარუს გაიღვიძე რაა-ყურთან მიჩურჩულა მან. -აუუ არა მაღვიძარა შენს გვერდით არ მჭირდება რაა-ავბუზღუნდი მე და დემესკენ გადავბრუნდი, ძალიან

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე 6

ვიგრძენი როგორ გამომეცალა ძალა, ფეხზე წამოდგომა მინდოდა მაგრამ ვერ ვახერხებდი. წყლით სავსე ჭიქა, ხელის კანკალით ავიღე და ერთი ამოსუნთქვით გამოვცალე. გულს რომ რაღაც ცივი მოხვდა თითქოს მხურვალებაც ჩაცხრა, რაც კი რამე ძალა კიდევ მქონდა სხეულში

Day 07 დღე 07 - გიორგი ბაზოიანი

ისევ არსებობის ველი ცხოვრებაში არსებობს ისევ რომელიც ველი დატოვა ის ისევ გამარჯვებული ბევრი ცუდი მოხდა მაგრამ ამას აეთვისა აზრი კომენტარებშიისევ არსებობის ველი ცხოვრებაში არსებობს ისევ რომელიც ველი დატოვა ის ისევ გამარჯვებული ბევრი ცუდი მოხდა

... დღე იყო ცივი...

დღე იყო ცივი,იმდენად ცივი რომ არ უჩანდა მზეს ერთი სხივიც..ჩვენ მივყვებოდით ნაწვიმარ ქუჩებს და გვიხაროდა წვეთები წვიმის. შენ მყავდი გვერდით საოცრად ტკბილი,მითბობდი ხელებს დაშაშრულს ყინვით,და შენი ღიმილი უზომოდ თბილი კურნავდა ყველა ჩემს ძლიერ

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე5

თვალები ამიბრჭყვიალდა როცა მივხვდი რომ ამდენიხნის ოცნება შემეძლო ამეხდინა და ჩანჩქერის ქვეშ შევსულიყავი, მშობლების წყალობით ცურვა ვიცოდი ბავშობაში აუზზე ხშირად დავყავდი და ამიტომ თამამად ჩავყვინთე წყლში, ნელ ნელა გავცურა კლდიდან

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე 4

მამამ ხელი გადამხვია და გვერძე მიმიხუტა, მეც, განიერ წელზე ხელები შემოვჭიდე და ესე შევედით სახლში. დივანზე დავჯექი, ხელები დივანს მაგრად დავაჭირე, თავი დაბლა დავხარე და მუხლებს დავაცქერდი. ბიჭებიც მოვიდნენ, ბებომ გემრიელად უსაყვედურა გოგოების გარეშე

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე 3

პატარა მდინარესთან მივედით, ხისგან გაკეთებულ ხიდზე გადავედით და სახლისწინ ავიტუზეთ. ჩვენს წინ ორსართულიანი ხის სახლი იდგა, წინ კი უზარმაზარი მსხლის ხე, ჰომ, ვიცი გაგიკვირდებათ მაგრამ ამხელა მსხლის ხე მე არასოდეს მინახავს. ტოტები მზრუნველად