ეს სიყვარულზე მეტია (თავი 2)

თავბრუს ხვევა ვიგრძენი და გარეთ გამოვედი,თავს ცუდად ვგრძნობდი ამ დროს უკნიდან ვიღაც მომეხვია შევბრუბდი და ალექსი შემრჩა ხელში-რას აკეთებ?-ანა რაღაც უნდა გითხრა-დროზე მითხარი მეჩქარება

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება (ნაწილი 2)

- იქ იყოოოო?- ხო და გავიცანი. თან ვიღაც ბიჭი ახლდა, თავიდან ვერ მივხვდი რომელი იყო ზურა, მაგრამ მერე გამეცნო. ისე ორივე სიმპოები იყვნენ და თავიდან დავიბენი, ვერ მივხვდი რომელი რომელი იყო.- ვაიმეეე,

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება (ნაწილი 1)

ბევრისთვის ნაცნობი და საყვარლი ისტორიაა მაგრამ გადავწყვიტე რადგან ახალი პროფილი მაქვს ყვლა ერთად შევკრიბო რადგან ახალი მკითხველი დატკბეს და თქვენი აზრები გამიზიაროთ, ეს ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის,

ისე გავიდა ეს გაზაფხული…

ისე გავიდა ეს გაზაფხული…მე ერთი სიტყვაც არ მახსოვს შენი,მე ― სიყვარულით ვარ დაზაფრული,კიდეც რომ გსურდეს, ვეღარ მიშველი.ისე გავიდა ეს გაზაფხული,მე ერთი სიტყვაც არ მახსოვს შენი.

Darck side of blod .13 (დასასრულიდან დასაწყისი)

-მამა!-სიხარულისგან და სევდისგან მკვდარ სხეულში ჟრუანტელმა დამიარა და ვამპირებისთვის დაუხასიათებლად თვალებიდან ცრემლები წამომხდა.თავს ვამპირად კი არა ყველაზე დაბალ არსებად ვგრძნობდი რაც

წარსულის კვალდაკვალ თავი 13

-მაპატიე ნინია,მაგრამ არ შემეძლო შენი მოტყუება,არ შემეძლო რომ არ მეთქვა,გთხოვ არც ის იფიქრო რომ ეს სპეციალურად გავაკეთე,იმ ღამეს კლუბში მართლა შემთხვევით შეგხვდი.საერთოდ არ ვიცოდი ვინ იყავი,

შეიცვალე....

მარტის თვესავით შეიცვალე ამ მოკლე ხანში....ახლა გამსგავსებ მაისს არა, უფრო იანვარს...გრძნობების სიმცირე უკვე იგრძნობა უხორცო ხმაში.შენში მზეს არა, ახლა ვხედავ უფრო ნიაღვარს... გრძნობა დაკარგე, მაგრამ ვეღარც

ვიღაცას უთქვამს, პოეტი ხარო?

ვიღაცას უთქვამს, პოეტი ხარო? და ირონიით მოსცვია სახე მიპასუხია:"გამოვიარო?! თუ ეს უბრალოდ არს შენი მახე?!" ვიღაცას უთქვამს, პოეტი ხარო? ვერ იკავებდა საცოდავ სიცილს. მითქვამს: "ეგ გული დღეს "გაგიხარო"? თუ ხვალ შეხვდები სულიერ სიკვდილს?!" ვიღაცას

ტირანის მახეში #4

ეს კაცი შენია ლილე,ამ წამს ის შენ გეკუთვნის მხოლოდ...წარმოდგენა,რომ მის სხეულს სხვა ქალის თითები ეხებოდნენ,ან ის ეხებოდა სხვისას ჭკუიდან მშლის,ნუთუ ეს ნორმალურია?!არც ის მეგონა,ასეთი ეჭვიანობა თუ შემეძლო,არ მეგონა ასეთი მესაკუთრე თუ ვიყავი..

უნებლიე შეცდომა (22- დასასრული)

შვებით ამოისუნთქეს, ახლა ყველა დაისჯებოდა, მაგრამ ის აფიქრებდათ, რომ დაჩის გრიგოლი არ უხსენებია, ეს კი საკმაოდ დიდი მიზეზი იყო კიდევ ენერვიულათ. უკვე ბინდდებოდა ბიჭები რომ მოვიდნენ, საშინლად დაღლილები ჩანდნენ. მაშინვე მაგიდა გაშალა ლილიამ და ყველა