მორჯულება 16 თავი

ისე კარგად გაერთნენ,რომ წასვლა არ უნდოდათ თბილისში..-ეკა შენ როდის ჩამოხვალ თბილისში?(ტასო)-არვი ტასო ვერ ველევი აქაურობას,მითუმეტეს თბილისის სიცხე რო მახსენდება..აუ იცი რა მოვიფიქრე? პარასკევს ჩამოდით რა და ორშაბათს მეც წამოვალ თბილისში,რას

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 21)

-ის ჩემი სახლია,ის ჩემი ქმარიაა და მე მას არ მივატოვებ...ჩემი ძმის მკვლელთან ერთად არც ვიცხოვრებ და არც საჭმელს შევჭამ,ხოლო ალექსს არ მივატოვებ არაა,მას არ მოუკლავს ჩემი ძმა და მამა...ის უდნაშაულოაა და თქვენ ჩვენს სიყვარულს დანაშაულად ნუ აქცევთ! ისე

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეექვსე თავი)

-კარი გააღე გოგო! ნუ გამაგიჟე ადამიანო ხო არ დაყრუვდი!.ალექსანდრას ოთახის კარზე აკაკუნებდა სალი და ცდილობდა მისი შოკირებული დაქალის ამბის გაგებას.-გადავირევი ამხელა ქალი! შვილო კარის გაღება იცი ვაფშე რა ხილია?.ყვირილს არ წყვეტდა. -მოვდივარ.უღონოდ

მორჯულება 15 თავი

შაბათი დღე იყო და ეკა გვიანობამდე ნებივრობდა საწოლში..სამზარეულოში შეფარფატდა ყავის გასაკეთებლად,მაგრამ ნათელას უკვე გაეკეთებიმა და წინ დაუდო ეკას..ჩემო საყვარელო ბებიაა-მიესიყვარულა ეკა ნათელას.როცა ნანა იკითხა,ნათელამ უთხრა დიმასთან ერთად

ცხოვრებაში ყველაზე მთავარი იმედია. (თავი 2)

გაკვეთილები დამთავრდა.ნათია და ნინო სკოლიდან რომ გამოვიდნენ,ლაპარაკობდნენ და მთელი გზა ისე გაიარეს ვერც კი გაიგეს.სახლში მისულ ნინოს დედამისმა დაუძახა გამოიცვალე ხელები დაიბანე და საჭმელად ჩამოდიო.ნინომ უცბათ გამოიცვალა,ხელები

ეს სწორედ ისაა რაც შენ გგონია პატარავ თავი 7

ესღა მაკლდა-როგორც კი ტაქსიდან გადავედი ყველა მე მომაჩერდა, გათვალული ვარ, სწორედ ამ დროს რამდენჯერმე წავიბორძიკე და კინაღამ წავიქეცი, საბედნიეროდ კინაღამ... ყველას ეტყობოდა, რომ აშკარად მე მელოდნენ, მაკვირდებოდნენ, ბიჭები თმებს

უნდა წავიდე (3-4 თავი)

მხოლოდ ამის თქმა მოვახერხე და გავითიშე... გონს როცა მოვედი უკვე დილა იყო, სისუსტეს ვგდძნობდი, მაგრამ სურვილის მიუხედავად უნივერსიტეტში უნდა მივსულიყავი. რას ვიფიქრებდი კიდევ ერთი საოცრება თუ დამხვდებოდა იქ მისულს...

აჩქარებული გულისცემა (თავი მეათე)

მჩქმეტდა ან დამიანე მიღუტუნებდა. დღე მხიარულად გავატარეთ საღამოს კი გადავწყვიტეთ კაფეში წავსულიყავით მე დემე ნიკოლოზი და მარიამი. ასეც მოვიქეცით საღამოს მხიარულად ვატარებდით ნიკოლოზი და მე მარიამის და დამის ურთიერთობაზე ვხუმრობდით სულ და საპასუხოდ

მზის ჩასვლა (თავი პირველი)

ლიზამ გაუღიმა. ჩანდა ამ ორ გოგონას ერთმანეთი ძალიან მოეწონა. მათი ასეთი სწრაფი დაახლოებაც საერთო ტკივილმა განაპირობა, ორივემ დაკარგა საყვარელი ადამიანები.როცა ნინა და დათო სახლში დაბრუნდნენ ნინა მაშინვე თავის სახატავი ტილოსკენ წავიდა,

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 8)

-დაბადების დღეზე რას აპირებ?-ჰკითხა ქეთიმ. -არაფერს,დე... -რა გჭირს? -არაფერი. -გოზინაყი გაშინჯე,მოდი. -რა დროს ეგაა? ჯერ ხომ 30-ია-ნაღვლიანად თქვა და თავის ოთახისკენ წავიდა. ტელეფონმა არ მოასვენა,ეს ნონა იქნებოდა..ჰო,ნონა,რომლის ღიმილიც სოსოს