ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 6)

დილით,როგორც კი ავდექი ჩემ დას დავურეკე: -ანუშკ,როგორ ხარ? -ოჰო ,თვით ლიზა ყიფიანს გავახსენდი,რაპატივია. -ხოდა დააფასე-ვუთხარი და გადავიკისკისე.

ეს სწორედ ისაა რაც შენ გგონია პატარავ თავი 4

მეოთხე თავიხმაურმა გამაღვიძა და ლანძღვით ჩავედი სამზარეულოში, შესულმა თავი ვერ შევიკავე და გადავიხარხარე. საქმე იმაშია, რომ დავინახე ესმეს, რომელიც ერთიანად ფქვილში იყო ამოსვრილი, სახეზე რაღაც ყვითელი ეცხო (სავარაუდოდ თაფლი) და შიშით უყურებდა ტაფას,

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეოთხე თავი)

მისაღებში ისხდნენ და ლევანის ალაპარაკებას ელოდებოდნენ. ალექსანდრა ფეხს ნერვიულობისგან აკანკალებდა იცოდა რაღაც სერიოზული იყო მომხვდარი მაგრამ გულის სიღრმეში მაინც სჯეროდა მისი ძმის პატიოსნების.როგორც იქნა ბოლომდე მოწია ლევანმა სიგარეტი და ბიჩოკი

ღალატი (თავი 1 )

სალო-აუ გოგო მალე ჩამო დაგვაგვიანდება    მარი-კაიმაცალემოვდივარ  სალო-კაი მალე ვაა :დდდ :* ხო მართლა მევარ სალომე იაურიძე 15 წლის,ვსწავლობ თბილისში #164 სკოლის 9 კლასში.ეს ვიღაც მარი კიარის ჩემი გადარეული მეგობარი :დდდ მარიამ ყალაბეგაშვილი :დ

ემა (მესამე თავი)

-დილამშვიდობის.-თქვა გოგონამ და გაიღიმა -პატარა მაიმუნო-უთხრა ემამ დას და ცვირზე უჩქმიტა. -დღეს წავიდეთ სადმე?-თქვა ნინიმ და თვალები მოიფშვნიტა -არვიცი არმგონია შევძლო-უპასუხა ემამ და ფეხზე წამდგა -კაი რა

სიყვარულის ძალა (7 თავი)

-შენ რა, ტირი?-შეშლილი სახე ჰქონდა რომ შემომხედა,-მოდი ჩემთან,-მითხრა და უნდოდა გულში ჩავეკარი. -შემეშვი, -ვუთხარი და ხელი გავაშვებინე. -რა გჭირს, მითხარი, რა მოხდა?-საოცრად განერვიულდა, ვერ ხვდებოდა რა ხდებოდა,-რამე დავაშავე?

ბედისწერა (თავი 3)

ფიქრობდა მომავალზე, იმ ამოუხსნელ ფენომენზეც, რასაც ბედისწერა ერქვა და ყოველთვის ეფიქრებოდა საკუთარ თავში ჩამალულ პოტენციალზე, რომელიც სიტყვებით უბრალოდ შეუძლებელი იქნებოდა ვინმეს გადმოეცა. თოვლი ათეთრებდა ქალაქს, იმ ქუჩის გასწვრივ კი ყველა ხელიხელ

ჩანახატი (38 თავი)

ოცდამეთვრამეტე თავი - თეკლე ხომ არ გინახავთ? - მეფე-დედოფალთან მოიკითხა აკამ. - არა, ნიკასთან ერთად ცეკვავდა... - იქვე მდგომ ვაჟს გახედეს წყვილმა. - ისიც აივანზე აპირებდა გამოსვლას, შემდეგ მეც ვერ მივხვდი რა დაემართა, დაიბარა, აკას გადაეცით

ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 5)

კლუბის კარი გაიღო და შემოვიდა ოცამდე წყვილი რომლებსაც,ხელში თითო თეთრი, წითელი ვარდი და ბუშტი მოქონდათ და მაძლევდნენ,ბოლოს დავინახე დემეტრე რომელსაც,დიდი დათუნია და წითელი ვარდები ეჭირა,-გილოცავ პატარა დაბადებისდღეს

წარმავალი სიყვარული თავი VI

მე და თორნიკე კაფიდან გამოვედით, დავემშვიდობე და წავედი.-მიდი დროზე! (დავითი)-პრივეტ! (ლევანი)-თქვენ? აქ რაგინდათ? (თორნიკე)სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ რკინის ჯოხი ჩაარტყეს და წაიყვანეს. საღამოს თორნიკე მირეკავდა.