წვიმაში გარეთ 31 თავი
თეომ ხელი კრა სავარძელში ჩაძინებულ მარის. -რა იყო გოგო ომია?ამოიბუზღუნა მარიმ -რა იყო არ გაძინებს ქმარი ღამე? -გაილახები ეხლა. -მისმინე მიდი გთხოვ ექიმს დაელაპარაკე რა.სთხოვე სახლში გამიშვას. -გადაირიე გოგო?ტვინის შერყევა გაქ.ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 3)
-სახლის ეზოში შევედი და გავშეშდი ჩემს წინ სახლი კი არა სასახლე იდგა როგორც ჩანს ჩემი "დედიკო" და "მამიკო" მდიდრები არიან .....გაბომ ჩემი ნივთების გადმოტანა დაიწყო მე კი სახლისკენ წავედი სახლის კარი მოსამსახურემ გამიღო....შიგნით იმდენი ოთახები დაჩანახატი ( 36 თავი)
ოცდამეთექვსმეტე თავი თითქოს ყველაფერი ჩვეულ კალაპოტს მიჰყვებოდა. კიდევ ერთი მტკივნეული დღე, ლიკას წლისთავი, კიდევ ერთხელ დაკარგული მეგობრის მოგონება, ტკივილი, ცრემლები. სიცოცხლისა და ერთმანეთის ორმაგად დაფასება. სიყვარულის სწავლა. ამბობენ ზოგჯერბიჭი სიზმრიდან (თავი მეექვსე, დასასრული)
მის სითბოს ყოველ ღამით კიდევ 4 დღე ვგრძნობდი. დათას ბოლო დღეს ჩემს სკოლამდე მივაცილებინე თავი. დათა ამის გამო ბრაზობდა. ჩახუტებისას მივხვდი რომ მასთან ერთად ვეღარც გავიღვიძებდი და ვეღარც დავიძინებდი. ძალიან დავნაღვლიანდი. დათა ყველაფერს მიხვდა დაემა (პირველი თავი)
საზოგადოებაში ყოველთვის იქნება დავა იმასთან დაკავშირებით ქერა უფრო ლამაზია თუ შავგვრემანი. მაგრამ რასიტყვით წითურებზე? წითელი თმა, სახეზე დაყრილი ჭორფლები სისხლისფერი ტუჩები და დიდი ცისფერი თვალები. წითურები განსაკუთრებულები არიან. მაგრამ წითურიწარმავალი სიყვარული თავი III
ზარი მაღვიძებს. თორნიკე იყო. -ალიო (მე) -როგორხარ მარო? (თორნიკე) -რავი, შენ? (თორნიკე) -კარგად, იცი გიო და გვანცა, ელენე და ნიკა ბაკურიანში რო წავიდნენ? (თორნიკე) -ე? რამაგარია, არა რავიცოდი. (მე) -ხოდა, ჩალაგდი. მე შენ, ლაშა და ანასტასია საღამოსჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 2)
სახლში რომ შევედი დედაჩემს დავუძახე -დეე მოვედიი ხმა რომ არავინ არ გამცა მისაღებში შევედი და დავინახე ვიღაც უცხო ქალი და ბიჭი იჯდა დედაჩემა რომ დამინახა დაბნეული და ცრემლიანი თალებით შემომხედა.... -გამარჯობათ :)) დე სტუმრები თუ აპირებდნენ მოსვლასწვიმაში გარეთ 30 თავი
ფრთხილად მივუახლოვდი სასაფლაოს და ტატოს სურათს გავუღიმე.პატიება ვთხოვე ყველაფრისთვის და ჩემი გადაწყვეტილება გავანდე,როგორც ადრე მის სიცოცხლეში სანამ მეგობარი ერქვა.ნელა წამოვდექი და დაღმართს დავუყევი.ამინდმა აურია და ცა საწვიმრად ემზადებოდა,არ ვიციმინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეორე თავი)
დემური, სულ ეს სახელი უტრიალებდა თავში ალექსანდრას თუმცა ვერ გაეგო რატომ. აშკარად არ "დაევასა" თუმცა რაღაცნაირად მოხიბლა, მაგრამ რით? მას ხომ არ მოსწონდა ბენდენაწაკრული და წელში მოხრილი კითხვისნიშნები.არა ისე რატომაც არა ის ხომ სიმპათიურიაშენი სუნთქვა ახლაც მესმის [მე-2 თავი]
10 წელი ერთ სკოლაში დავიდოდი და რაც დედამ ახალ სკოლაში გადამიყვანა, ახალ ახალი ტავგადასავლები გადამხდა. -რაო გესიზმრებოდა შენი სიხარული? -ბაბი -ნაწილობრივ! მთელი ღამე არ მეძინა მაგრამ მასზე ფირით ვიყავი გართული და იცი რა შევამჩნიე? -მე -რაა აბა?ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.