თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 9თავი

გაიგეთ სბას მამას ცოლი რომ მოუყვანია?-ჰო გოგო,საბას ექიმი ყოფილა-ისე ლამაზიაო საბას უთქვამს ბავშვებთან-კაი რა,ეს ახლა თორემ მერე როგორც ყველა დედინაცვალი თავის კლანჭებს გამოაჩენს.ჭორაობდნენ საბას კლასელების მშობლები,თუმცა რა იცოდნენ იქვე მათ გვდით

ლურჯი მოგონებები (თავი პირველი)

ზურამ ძმის ნათქვამი დააიგნორა და კომპიუტერში გოგონას ძიებას შეუდგა. ვინაიდან რომ არც სახელი იცოდა სკოლის მიხედვით დაიწყო ძებნა. თორნიკე საწოლზე ჩამოჯდა ვითომ ინტერესით უყურებდა მის ფერშეცვლილ ძმას და ეღიმებოდა კიდეც მისი ძმის სულელურ ქცევებზე.

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 8თავი

-უშენობამ-მხოლოდ ეს უთხრა და მის უძირო თვალებს ჩააშტერდა,ელოდა რომ იქ ამოიკითხავდა დეას რეაქციას,პასუხმაც არ დააყოვნა დ მის თვალებში გაჩენილმა ჭინკებმა ნიკას იმედი გააღვივა. დეა დიბნა-რამ?-ეგონ მოესმა დ კდევ ერთხელ ჩაეკითხა -უშენობამ დეა,ძალიან

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 42)

ლელუკა ჩემთან წავიყვანე, დღეს ჩემთან დარჩი თქო ვუთხარი, ისიც დამთანხმდა, ხვალ ჩვენი ძველი მეგობრის დაბადების დღეა და ამიტომაც პირდაპირ ჩემიდან წავიდოდით, გოგოებმა უარი განაცხადეს, ეხლა ვერა და მერე წამოვალთო, არანაერმა ხვეწნამ და მუდარამ არ გაჭრა.

ერთხელ სიცოცხლეში(თავი პირველი)

უკვე საკმაოდ გვიანი იყო სუხიშვილების დარბაზიდან , რომ გამოვედი. ნელი ნაბიჯებით მივუყვებოდი მარჯანიშვილს . გაზახულის თბილი სიო გახურებულ სახეზე სასიამოვნოდ მელამუნებოდა, თმას მიწეწავდა და ხელით ვცდილობდი მათ გასწორებას . დღეს განსაკუთრებულ განწყობაზე

ბაბოჩკა(პირველი თავი )

- (სიცილი დაიწყო ) პირველად სულელივით ვუყურებდი ვინაა ეს ,,ისტერიჩკა“თქო ,ქვედა ტუჩს ენით ისველებდა და თავზე ხელს ისვამდა , თალებს აცეცებდა და მიცინოდა , მერე ცოტა რო დაწყნარდა გადმოიხარა და ყურთან ახლოს მომიტანა თავისი ტუჩი , მარცხენა ხელი კი ჩემს

დედოფალი (თავი 2)

ბატონი გინო მანჩინი ოთახიდან მოღუშული გამოვიდა. მისი განწყობა ყველამ შეამჩნია. ირგვლივ მთელი ოჯახი შეკრებილიყო. -გინო, რა მოხდა ძვირფასო?- ჰკითხა მეუღლე ალეტამ, რომელიც ცუდ ამბებზე სწრაფად რეაგირებდა. -მამა, ეველინას ხომ არ აქვს რაიმე პრობლემა?-

ბაგრატიჩის რჩეული(თავი 8)

დაიძინე!-მითხრა,ჯერ ტუჩებზე შემდეგ ცხვიზე და ბოლოს შუბლზე მაკოცა და გადამიშვა მორფეოსის სამყაროში.დილით რატიზე ჩახუტებულს გამეღვიძა. ჩემს წელზე ხელები შემოეხვია და ცხვირი ჩემს თმებში ჰქონდა ჩაფლული.მის ასეთ მდგომარეობაში დანახვისას ჩამეღიმა.

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი 8)

სოფელში მალევე დავბრუნდით.ყველაფერო ჩვეულებრიბად გრძელდებოდა.ვერთობოდი ბავშვებთან,დავდიოდი მდინარეზე,საღამოს პარკში გავდიოდი რაც ჩემი და ნიკას ჩხუბით მთავრდებოდა.მაგრამ 1რაღაცას მივხვდი.მივხვდი,რომ ნიკა შემიყვარდა.თავიდან საკუთარ თავს არ ვუტყდებოდი

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 41)

ისევ დემეტრე... ისევ მისი მონატრება... ღმერთო, მგონი სანამ ეგ ჩამოვა გული გამისკდება და მომეღება ბოლო... უმისობას ვეღარ ვუძლებ... ჩემს თითზე მოკალათებულ ბრჭყვიალა ნივთს დავხედე და გამეღიმა, მე... მისი საცოლე ვიყავი... მისი საცოლე...