სიცივე...ჩვენ ისევ შევხვდით(ვამპირული საგა...დაბრუნება) (1)

სიცივე.....მხოლოდ სიცივე და ერთფეროვნება.....ჩემი გული გაჩერდა და ჩაქრა ჩემი ცეცხლოვანი ცხოვრებაც....ყველაფერი ნაცრისფერმა ფერმა მოიცვა.....მინდა...მინდა გავარღვიო ეს ნაცრისფერი საფარი და თვალისმომჭრელი კაშკაშა ფერები დავინახო....მაგრამ

ისევ შემიყვარე... თავი (30) ნაწილი (2)

ვიყავი თუ არა ბედნიერი? თვითონაც არ ვიცოდი,უბრალოდ ეს იყო რაღაც საოცარი შეგრძნება,იმის გაფიქრებაც კი,რომ ისევ ისევ მომეხვეოდა,გამიღიმებდა და გულში ჩამიკრავდა სიამოვნების ტაოს მაყრიდა სხეულზე.როგორ ჰგავს სიყვარული გაზაფხულის ცვალებად დღეს, რომელსაც

ისევ შემიყვარე... თავი (30) ნაწილი (2)

გასახდელში შევედი და გამოვიცვალე,უკანა კარებიდან გავიპარებითქო თუმცა წინა კარებთან იდგა დანელია და მაინც დამინახავდა დებილი ბაჩო. ფეხაკრეფით მივეპარე უკნიდან დანელიას და ხელი დავავლე -მოიცა გოგო სად მიმათრევ?-გაეცინა და მომეხვია მაგრად,როგორც იცოდა

ისევ შემიყვარე... თავი (29) ნაწილი (2)

შენ ადამიანის შენარჩუნება თქვი, თორემ ადამიანის დაკარგვას არაფერი უნდა. მიჩვევაა ყველაფერი გტკივა, ძალიან გტკივა, ასე, ორი–სამი კვირა, შესაძლოა ორი–სამი თვე, თუნდაც რამდენიმე წელი და მერე ეჩვევი. ჯერ ვიზუალურად შლის დრო, მას, შენი მეხსიერებიდან,

ისევ მტკივა და ისევ ვჩუმდები

ისევ მტკივა და ისევ ვჩუმდები, ღამეს ვათენებ, სახლში ვბრუნდები, ვცდილობ ვისწავლო ისევ ღიმილი, და აღარ ვიყო მე პილიგრიმი. აღარ დამხვდება ოთახში მზერა, თითქოს მობეზრდა ამ სახის ცქერა, მოკვდა ყოველი მე რისიც მჯერა, აღარ გამომდის უფრთებოდ ფრენა.

ისევ შემიყვარე... თავი (28) ნაწილი (2)

რა არის სიყვარული? სიყვარული გულში განცდილი ტკბილი ტკივილია,რომელიც ცხოვრებას გვილამაზებს,გვაჯადობს და თავის ფერებში გვაცხოვრებს.იმდენად ძლიერი და ლამაზია,რომ როგორც არ უნდა მოინდომონ შენთვის მისი დამახინჯება მაინც არაფერი გამოუვათ. ეს

ისევ შემიყვარე... თავი (27) ნაწილი (2)

თითქოს ყველაფერი დალაგდა და მგონი ამჯერად სამუდამოდ დალაგდა,მე ამის მჯეროდა.მე ყველაფრისთვის ვიბრძოლე,არაფერი დამითმია უბრძოლველად.იმდენი ტკივილი გამოვიარე მგონი დროა ბედნიერებამ ჩემს ქუჩაზეც გამოიაროს.იმას ვისაც მოთმინება შეუძლია,ყოველთვის

ისევ...

ისევ დავლიო, ისევ გავჩუმდე, მომშორდეს ნატვრა გულით დამქონდე, ბალიშს შევხედავ, ვიცი ვერ მხედავ.. იქნებ ხვალ დილით აღარ მახსოვდე. ეს ხომ შენა ხარ, რამაც მაცოცხლა, ვინაც პირველად ნაზად მაკოცა,

ისევ შემიყვარე... თავი (26) ნაწილი (2)

ტაქსი გააჩერა და მძღოლს უთხრა სადაც უნდა მივეყვანე.გამიღიმა,ლოყაზე მაკოცა და კარები მოხურა,გამაფრთხილა რომ მიხვალ მომწერეო.მძღოლს ფული გადაუხადა,სად ქონდა ახლა ამს თაქსის ფული? თვითონ გადავხდიდი,გამეცინა.გამეცინა და ვიგრძენი როგორ მომიღიტინა გულში

ისევ შემიყვარე... თავი (25) ნაწილი (2)

რაც თავს გადამხდა სრული ჯოჯოხეთი იყო,მე თამამდ შემეძლია ვთქვა რომ სიყვარულის ჯოჯოხეთი გამოვიარე.ეს არ იყო უბრალოდ სიყვარულისგან მოყენებული ტკივილი და იარები,ეს იყო რაღაც უფრო მეტი,იმდენად დიდი რამ რამაც ძალიან ბევრი რამ მასწავლა და ბევრ რამეზეც