ისევ შემიყვარე... თავი (4) ნაწილი (2)

თავი დავუქნიე,ხო აბა რა მეთქი,ძან გედარდება ეგ შენთქო,თუმცა მხოლოდ გულში გავიფიქრე და გავუღიმე საპასუხოდ.ყველა გაოცებული დარჩა ჩემი ასეთი ჰუმანური და მშვიდი ქცევით,ზოგს გაუხარდა ზოგი კი დაეჭვებული მიყურებდა,ნუ გიგას და ლადოს გაუხარდათ,გოგონებმა კი

ისევ შემიყვარე... თავი (3) ნაწილი (2)

არასოდეს არავის გამწარება არ მიცდია,არასოდეს გაივლია გულში ადამიანზე შურისძიება,ნინო ყოველთვის მასწავლიდა სამაგიეროს გადახდა სიმშვიდეს არასოდეს მოგიტანსო,მეც ყოველთვის ამ პრინციპით ვცხოვრობდი.თქვენ არ იცით რა რთული იყო მის გვერდით ჯდომა და მისი

ისევ შემიყვარე... თავი (2) ნაწილი (2)

კლინიკაში ვიყავი გადასხმა ვიკეთებდი,უკვე მერამდენ სისტემა იყო ვეღარც ვითვლიდი,სივრცეს მიშტერებული ვიწექი და ვფიქრობდი,ვფიქრობდი და ისევ ვფიქრობდი,ოღონდ ჩემს ფიქრებს ადრესატი არ ყავდა,თუმცა მოგატყუებთ რომ გითხრათ დანელიაზე არ ვფიქრობდითქო.მხოლოდ

ისევ შემიყვარე... თავი (1) ნაწილი (2)

ყველაფერი არაჩვეულებრივად იყო,ამაზე დიდი მედნიერება თუ არებობდა არც მეგონა.ყველაფერი მიხაროდა,სულ გაღიმებული დავდიოდი, დავდიოდი კი არა დავფრინავდი,დედაჩემიც ბედნიერი იყო ასეთს გახარებულს რომ მხედავდა და მიზეზსაც ხვდებოდა,ის კი არა ყველა ხვდებოდა

ისევ გახსენი გული ჩემი

ჩემი კამარა! ისევ გახსენი გული ჩემი მზე-მთვარისათვის და დამიფარე, ვით წალკოტში ყვავილს იფარავ!

მოხვედი და ცხოვრებას ისევ მიეცა აზრი

16 წლის არც კი ვიყავი როდესაც ახალ სახლში გადავედით. იქ ძალიან კარგად მოვეწყეთ მამამ ყველაფერზე იზრუნა რათა კარგად გვეცხოვრა. ხომ მართლა მე სალომე მქვია, ვარ 15 წლის, ვსწავლობ სკოლაში ვარ მე10 კლაში

ახალი წელი და ისევ ახალი წელი!

სიმბოლური თარიღი შემოგვღებს კარს, დავიფიცებთ ერთურთი გვეყვარება კვლავ. სიყვარული და სითბო ხელებს გვიწევს შორს, ნუთუ ისევ იღვიძებ,აღარ კარგავ გონს. შენს ხუჭუჭა დალალებს მივამგვანებ ხეს, თოვლი მოვა და ისევ გაგიღიმებ ბევრს.

შეგიძლია ისევ შემიყვარო? (თავი I )

მართალია მისაღებში შუქი არ ენთო მაგრამ გარედან შემოსული პატარა სინათლის ფონზეც გარკვევით ჩანდა ამ სახლის მდიდრული სტილი. გემოვნებით მოწყობილი ოთახები .მე და ლილი მეორე სართულზე ავედით , ერთმანეთ გადავხედეთ რათა დავრწმუნებულიყავით რომ ერთნაირად

ისევ შენ.. დასასრული

-მარიამ რას ბოდიალებ?(თაკო) -რაც დავინახე იმას ვამბობ (მე) -მარიამ ეგებ ლექსოს დალა...........(ლუკას გავაწყვეტინე) -არანაირი ლექსო ლუკა, ნებიბისმიერთან ეღალატა მაგრამ ლიზიკოს დედასთან არ ვაპატიებ, ვეცადე გამეგო ლიზიკოს ამბავი და გავუგე კიდეც, მასთან

ძალით გათხოვილის დაკარგული და ისევ დაბრუნებული

ისე არ მინდოდა ამ ისტორიის ასე მიფუჩეჩებული დამთავრება რომ რავიცი მაგრამმ ასე მომიწია.სხვაგან მივდივარ და წერას ვეღარ გავაგძელებდი,იმედია ძალიან ბოდიალობა არ გამომივიდა.ველი შეფასებას,ისე მწყდება გული ასე რომ დვამთავრე..იმდენი გეგმები მქონდა წინ