ისევ შემიყვარე (14)

თითქოს ყველაფერი დალაგდა,მაგრამ ჩემში არა,გარეგნულად არაფერს ვიმჩნდევდი,ხშირად ვიღიმოდი ხოლმე,საერთოდ ამ თემას აღარ ვეხები,წინად თუ სულ ალეკო მეკერა პირზე ახლა მასზე ლაპარაკსაც კი ვუკრძალავდი ყველას,არც ის მინდოდა ვისნმეს ჩემი სახელი ეხსენებინა

ისევ შემიყვარე (13)

დილით ჩვეულმა ტკივილმა გამომაღვიძა,როგორც არუნდა დამერწმუნებინა საკუთარი თავი იმაში,რომ არავის და არაფრის გამო არ ღირს დარდი,მაინც მტკიოდა. უნივერსიტეტში მივდიოდი,გაჩერებაზე ვიდექი ვიღაცამ უკნიდან თვალებზე რომ ამაფარა ხელი,გული გადამიქანდა აკომ

ისევ შემიყვარე (12)

ისე ძალიან გტკივა,რომ უკვე სუნთქვაც კი გიჭირს,ხანდახან გავიწყდება კიდეც,ბნელ ოთახში საათობით ვიჯექი ხოლმე და ტირილით გულს რომ ვიჯერებდი,ერთ წერტილს უაზროდ ვაშტერდებოდი,ვერავინ წარმოიდგენს ისეთი ტკივილი იყო,გონება,რომ მხოლოდ მის სახელს იმეორებდა,როცა

ისევ შემიყვარე (11)

უნივესრიტეტიდან რომ გამოვედი,ისეთი სახემქონდა სალომეს გული გაუსკდა,ჩემი ნათესავი აბარებდა და მითხრა მეორე კორპუსსში ვარ და ამომაკითხეო,ხმაამოუღებლად წამოვედი,აკო ბავშვებთან იდგა,ისეთი სახე ქონდა ჯობდა სიტყვაც აღარ მეთქვა.მთელი გზა ვტიროდი სანამ

ისევ შემიყვარე (10)

გული გამალებით მიცემდა,ბაქანი დავტოვეთ თვალებს აქეთ-იქით ვაცეცებდი,ყველგანმას ვეძებდი,და აი ნანატრი წამიც,დავინახე ჩემსკენ მოდიოდა და მიღიმოდა,ვერ ავღწერ მაშინ რა დამემართა,ალბათ მილიონი პეპელა მაინც დაფარფატებდა ჩემს მუცელში.ჩვენი პირველი შეხვდედრა

ისევ შემიყვარე (9)

თავს არაჩვეულებრივად ვგრძნობდი,მახარებდა ის ფაქტი,რომ ალეკოს ძალიან ვუყვარდი,თავს არ ვუტყდებოდი თორემ მეც მიყვარდა,მაგრამ არ ვაპირებდი ჯერ ამის გამხელას,მაბედნიერება მისი ხმის გაგონება და მისი ყოველი ნათქვამი მიყვარხარ. ჩემში სასწაულ ემოციას იწვევდა

ისევ შემიყვარე (8)

მშვიდი ცხოვრება ჩემთვის უცხო ხილად იქცა, ალეკო გულში ისე მყავდა გამჯდარი ვერასოდეს ამოვიგლეჯდი,ახლობლად მიმაჩნდა,საოცრად მიყვარდა ოღონდ არ ვიცოდი როგორ,ჩემებურად უცნაურად მიყვარდა. სიცოცხლე აღარ მიხაროდა,ვეუბნებოდი ხოლმე ნეტავ ორად შემეძლოს

ისევ შემიყვარე (7)

-გველებში აღარ მინდა-ისეთი სახით ვუთხარი 2 საათი დამცინოდა სახლამდე მომაცილა,ვხვდებოდი,რომ აკოსთან ურთიერთობა ისევ საწყის ეტაპს ემსგავსებოდა. დრო მიდიოდა,ჩვენ კიდევ ისევ იმ მეტაპზე ვიყავით,მხოლოდ იმ განსხვავებით,რომ ალეკოს გრძნობები დღითიდღე

ისევ შემიყვარე (7)

ძალიან ბევრი მელაპარაკა,იმაზე,რომ უაზროდ ვუყვარდი და ყველაფერს გააკეთებდ,რომ მის გვერდით თავი ბედნიერად მეგრძნო,დარწმუნებული ვიყავი,რომ შეეცდებოდა კიდეც,მაგრამ რაღაც მაინც არ მაძლევდა მოსვენებას,მაინც ნიკაზე მეფიქრებოდა და ვფორიაქობდი,ასე უცებ

ისევ შემიყვარე (6)

ტანში საშინლად მტეხავდა,ალბათ 40 მაინც მქონდა სიცხე,მაგრამ ხმას ვერ ვიღებდი,არ მინდოდა მძინარე ბავშვები შემეწუხებინა,მგონი აკოს არც ძინებია,დივნის კიდეზე იჯდა ჩემს ფეხებთან და უეჭველად მიყურებდა,ოთახს ბუხრის მკრთალი ცეცხლი ანათებდა,ნეტავ რატომ არ