ისევ და ისევ სიყვარული 3

გადიოდა დღეები , ჩემი ცხოვრება როგორც ყოველთვის ერთფეროვანი იყო , სახლი სკოლა, სკოლა სახლი, მაგრამ მხოლოდ ის მიხაროდა რომ 1 კვირაც და ზაფხულის არდადეგები იწყებოდა .. ერთ დღესაც შევედი სოციალურ ქსელში და ჰალილუია მოწერილი დამხვდა თავად გიორგის . ,, -

მილანიდან ისევ თბილისში [13]

დებილი გოგო არასდროს იყო, რომელიც ვერ ხვდებოდა ბიჭი რომ მის მიმართ სიმპატიით იყო განსჭვალული. ასევე ხვდებოდა კიტაზეც, მაგრამ მისი გრძნობა, რომლის შესახებაც სულ ახლახანს გამოუტყდა თავისთავს, ორმხრივი თუ იყო არ ეგონა. რამდენიმე წამი ხმა არ ამოუღია,

მილანიდან ისევ თბილისში [11]

უკვე როგორ ენატრება კიტა, ცოტაც და იტირებს ეს ბიჭი კიდევ მთელი საღამოა არ ასვენებს. -აქ რა გინდა ანი? -შეყვარებული მირეკავდა და შიგნით არ ისმოდა და მე ანამარია მქვია და არა ანი-ნერვებმოშლილმა ყველაფერი პირში მიახალა. ლევანმა გაოცებულმა შეხედა

მილანიდან ისევ თბილისში [10]

ატმის ყვავილის ფერი, მუხლს აცდენილ კაბასა და კრემისფერ ქუსლებში გამოწყობილი ჩაჯდა გამოძახებულ ტაქსში და მძღოლს მისამართი უკარნახა. მანქამა დიდი მაღაზიის წინ გაჩერდა, ფული მისცა ტაქსისტს და შენობისკენ წავიდა. მამიდამისისთვის ლამაზი ყელსახვევი და

ისევ და ისევ სიყვარული 2

- აუ ლიზი რა ზოზინა ხარ ან არ გეზარება 2 საათი სარკესთან დგომა? [ნინი] - ოო ნუ წუწუნებ და დამელოდე [ლიზი] - შენი იდეა იყო 7 ზე გასვლა ნახე ახლა რომელია, ზუსტად 7 [ნინი] - ვაიმე მოდი აქ დაჯექი ლაინერს მაინც წაგისვამ , ბოლოსდაბოლოს დღეს ბიჭი უნდა

ისევ და ისევ სიყვარული 1

- აუ ნიინ წამო გავიაროთ , თან ჩემი დაც გამოვიყვანოთ ცეკვიდან[ლიზი]- კაი ჯანდაბას შენი თავი , წავიდეთ[ნინი]- სანამ დრო გვაქ გავიაროთ რა პარკში[ლიზი]- აუ ლიზი რით ვეღარ მოგბეზრდა ეგ პარკი [ნინი]- წამო თან მზესუმზირას ვიყიდი[ლიზი] ამმ მაშინ კაი

მილანიდან ისევ თბილისში [9]

-წამო, ისევ მისაღებში გავიდეთ.-ხელებში ჭიქებ დამშვენებული გაუხღვა წინ კიტა. ყავის ჭიქები დაბალ მაგიდაზე დადგა და თეთრ კუთხურ სავარძელში მოთავსდა. ანამ სახლის დათვალიერებას შეუდგა, რომელიც უკვე ძალიან მოსწონდა. ყველაფერი გემოვნებით იყო მოწყობილი და

მე რატომღაც მგონია,რომ ისევ მოხვალ

მე შენ მიყვარხარ!ყველაფერმა აზრი დაკარგა ჩემს ირგვლივ შენს გარეშე.ურთიერთობას ვეღარ ვახერხებ ვერც სულიერთან და ვერც უსულოსთან.ისინი მე გამირბიან.თითქოს დაიცალა მთელი სამყარო და დავბორიალობ უსახო სიცარიელეში.დილით რომ ვიღვიძებ,საშინელი სევდა მომყვება

მილანიდან ისევ თბილისში [8]

დილა ღიმილით და მთქნარებით დაიწყო. ცოტახანი იტრიალა ლოგინში და მის ფანჯრებში შემოპარულ მზის სხივებს დააკვირდა. მერე ხელი გადაყო და ტელეფონი მოიქცია თითებში, მესიჯი დახვდა სასურველი ნომრისგან: "დილა მშვიდობიდა ანუშკი, რო გაიღვიძებ დამირეკე." მაშინვე

მილანიდან ისევ თბილისში [7]

მთელი საღამო მოღუშული იჯდა და სხვის მხიარულ სახეებს უყურებდა. რამდენჯერმე კითხეს ბიჭებმა რა გჭირსო, მაგრამ მხოლოდ თავის ტკივილს იმიზეზებდა. წითელი ღვინო და სიგარეტი ხელიდან არ გაუგდია, თითქოს კიტას ჯინაზე ეწეოდა, გეგონება ხედავდა, ღვინოში კი თავისი