ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (15)

დიდხანს ვიდექით ესე ჩახუტებულები.... შემეძლო ესე მთელი ცხოვრება გამეტარებინა...რას ვგრძნობ როცა მის გვერდზე ვარ? აი მაშინ როცა ალექსანდრესთან ვარ თითქოს მთელი მსოფლიო ჩერდება... დრო ჩერდება... საათები და წამები რომლებიც ერთმანეთს გაუჩერებლად

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (14)

ხმა უკვე საშინლად არასასიამოვნოდ მომხვდა ყურში.. კიდე ვაპირებდი რაღაცის თქმას თუმცა გადავიფიქრე.. მანქანიდან გადმოვედი და კარები მთელი ძალით მივაჯახუნე... სახლშში შვვარდი და ეგრევე ოთახში ავედი... ჩანთა იქვე მივაგდე და ლოგინზე პირაღმა დავეხეთქე...

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (13)

ყვირილზე ოთახიდან დედაჩემი გამოლასლასდა, რომელიც მუცელზე ხელს ისმევდა... ელენიკო გაექანა და ჩაეხუტა.. კაბის მოჭერისთანავე მკაფიოდ გამოჩნდა დედაჩემის ოდნავ წამოზრდილი მუცელი... გაკვირვებულმა გადავხედე ჯერ ერთს მერე მეორეს და ახსნა განმარტებას

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 17

შაბათი დილაც გათენდა,წინასწარ ვიცოდი რომ გოგოებთან ერთად ბოდიალი და კებებისა და ფეხსაცმლის არჩევა ტანჯვად გადამექცეოდა,მაგრამ იმედი მაქვს ჯინერვა კარგ ხასიათზე იქნება და ის მაინც გამამხიარულებს.ამის გაფიქრებაზე მძინარე მეგობარს გადავხედე და მთელი

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (12)

გაკვირვებულმა გადავხედე ჯერ მანანას და მერე ალექსანდრეს, რომელიც ეშმაკურად იღიმოდა.. -მოდი დედა შენ დაწექი, მერე ქიმიაზე წავიდეთ მანამდე კი გავაგებიებ ყველაფერს... მანანა დეიდა ოთახში შევიყვპანე და დამამშვიდებელი მივეცი... გარეთ გამოსულს კი ისევ

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 16

ნოემბერი სწრაფად გავიდა.ისე სწრაფად რომ მოვლენების გააზრება ვერც კი მოვასწარი.ყველაფერმა კარგმა სწრაფად ჩაიარა. ქვიდიჩი მოვიგეთ.გამოცდები ჩავაბარე.ყველაფერი თავის ადგილს დაუბრუნდაასევე დაუბრუნდა ჩემი და ანას ურთიერთობა საწყის ეტაპს,ყოველ პარასკევს

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (11)

არაფერი... უბრალოდ არ მინდა შენთვის ამ მდგომარეობაში ზედმეტი ტვირთი ვიყო... არ მყავს მშობლები... სახლი, მეგობრები... გარდა ლიზიკოსი... ისიც სასწავლებლად წავა... დეიდა მყავს და ისიც უცნაური ხასიათის....ნუ რა თქმა უნდა მქონდა ვარიანტები თუმცა არ ვიცი

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (10)

გაბრაზებულ გულზე ყველაფრის დალეწვა მინდოდა... ხელებს გაუჩერებლად ვურტყამდი კედელს.. ალექსანდრე ამაოდ ცდილობდა ჩემ დაწყნარებას... ელენიკოს გასეირნებას აზრი არ ქონდა... ისევ სადარბაზოში ვიჯექი... ერთ წერტილს მივშტერებოდი, ალექსანდრეს ბეჭზე მედო თავი,

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 15

ჯერ მხოლოდ სამშაბათი იყო.მე კი კვირის ბოლომდე დრაკოსთან უნდა ვყოფილიყავა.წვიმა ისევ არ წყდებოდა,დაღამებასთან ერთად წვიმა და ქარი კიდევ უფრო ძლიერდებოდა.სიცივისგან ცხვირი და ტუჩები სულ გალურჯებული მქონდა,ნამდვილად არ მეგონა ნოემბრის შუა რიცხვებში თუ

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (9)

ყოველი ბედნიერების უკან არის რაღაც ცუდის მოლოდინი... გგონია ბედნიერი ხარ, არაფერი მოხდება ისეთი რაც გავნებს... სიხარულით არ იცი რა ქნა... ყოველ წამს ცდილობ გამოხატა შენი სიყვარული იმ ადამიანის მიმართ რომელიც სიცოცხლეს გირჩევნია. ერთი არასწორი