საუკეთესო ჩემში (ნაწილი მეორე)

-სხვა დროს მოვალ...ციალა უნდა წავიყვანო სჯობს თქვენ მარტო დარჩეთ.. -მარტო ვარ ბაბუ, ვინ თქვენ? -ჩემზე თქვა _კიბეები აიარა და ნიას წინ დადგა გიორგი...მადლობა გადაუხადა მოხუცს დახმარებისთვის და თვალი გააყოლა გვერდი გვერდ მიმავალ

გამორჩეული (მეორე ნაწილი)

ორივე ირაკლიც და ლევანიც თამოზე ფიქრობდნენ, როგორ შეეძლო გარეთ ყოფილიყო გაწონასწორებული, ცოტა უხეში , უკარება გოგო, ნაცნობებთან თავაზიანი და თბილი, სამსახურში კარიერისტი ხოლო საკუთარ სახლში შესანიშნავი დიასახლისი. თითქმის უნაკლო ჩანდა თამარი, და

უბედური მე თავი მეორე

ჩანთა კი არ წამიღია ისედაც მხოლოდ ხურდები მეყარა. სკოლაში რამდენიმე წუთში მივედი.არდამგვიანებია საბედნიეროდ რადგან ბიოლოგია მქონდა და ერთი წუთითაც კირომ დამგვიანებოდა ქალბატონი დარეჯანი არას დამიწერდა, სულFეხებზე მაგრამ ერთიფაქტი ის რომ ჩემზე

ზედმეტ სახელი ,, ჯუჯა” ( ნაწილი მეორე)

ნისლივით გადაჰკროდა ცას შავი ღრუბელი. ელვა დაიკლაკნა ცაზე, გამაყრუებელი , საზარელი ხმით. ღრუბლებიდან წვიმის წვეთებმა სწრაფად დაიწყეს ცვენა. თითქოს ამინდიც გრძნობდა გოგონას ტკივილს და ცდილობდნენ გრძნობების გამოხატვას. პატარა ოთახშია სადაც უკუნითი

სტაჟიორი (მეორე თავი)

ოფისის წინ სამართალდმცავები იყვნენ, ასევე “მაყურებლებსაც“ მოეყარათ თავი, როგორც ჩვევია თბილისს. ხალხის მასაში ძლივს იპოვეს სალომე. -რა მოხდა? რა ამბავია? მაშინვე კითხვებით მიეჭრნენ. და ინტერესით სავსე მზერას არ აშორებდნენ.

ჩვენ "არავინ " ვართ ( მეორე ძარცვა) დასასრული

ნიკოლაიმ მანქანა კაფე " ფენიქსის" წინ დააყენა და გადავიდა. ნაცნობი გარემოს დანახვამ ცოტათი გაამხიარულა. გარშემომყოფებს მიესალმა და იმ ადგილას დაჯდა სადაც მოათან ერთად იჯდა. როგორც ყოველთვის ყავა და კრუასანი შეუკვეთა. ორ წუთში მოუტანეს შეკვეთა. -

ხელები (თავი მეორე)

-კაი, რა იყო, დაწყნარდი, დემეტრე ვარ. - სიცილით მითხრა და წინ გადამეღობა. არ ვიცი, ამ დროს რა დამემართა. არც ისე მაღალი, შავგვრემანი ბიჭი იდგა ჩემ წინ და მიღიმოდა. - რამდენიმე საათია გიცნობ და ორჯერ მოვახერხე შენი შეშინება.

ჩვენ "არავინ" ვართ (მეორე ძარცვა) ნაწილი 4

სწრაფად წამოდგა, სირბილით შევიდა საკუჭნაოში და გახსნილი კარების დანახვისას კანკალი გაუორმაგდა. ცარიელ კედელს დააკვირდა, რამოდენიმე წამში უკაბ გაბრუნდა ბუხრის წინ მოწყვეტით დაჯდა და სიგარეტს მოიუკიდა.

ჩვენ "არავინ" ვართ ( მეორე ძარცვა) ნაწილი 3

ყოველი მცდელობა გაექცე მარტოობის შეგრძნებას განწრილურია დამარცხებისთვის, ეს აზრი თავად სიცოცხლის არსის საწინააღმდეგოა. ის კი არაა საჭირო, რომ მარტოობას გაექცე, არამდეს ის, რომ გააცნობიერო შენი მარტობა. ეს ისეთი მშვენიერი გამოცდილებაა,

ჩვენ "არავინ" ვართ ( მეორე ძარცვა) ნაწილი 2

- სიყვარული უფრო მნიშვნელოვანია... ცხოვრებაზე და სიკვდილზეც უფრო მნიშვნელოვანია. რატომ? იმიტომ რომ მას შეუძლია კონკურენცია გაუწიოს სიკვდილს. თუ მოკვდება ის, ვინც გიყვარს, სიყვარული არ წყდება, ის გრძელდება. ეს ნათელია. მე არ ვიცი, როგორ მთავრდება