კალათბურთელები (ნაწილი 4)

- მისმინე, ამ ყველაფერს ჩვენი მომავლისთვის ვაკეთებ, კალათბურთი ჩემი პროფესიაა და ამ პროფესიაშიი აუცილებლად უნდა მივაღწიო დიდ წარმატებას რასაც ამერიკა მპირდება, შენ აუცილებლად მოიაზრები ჩემს მომავალში,

ერთადერთი იმედი(მესამე ნაწილი)

უი ბატონო ლევან , არ მქონდა თქვენი ნომერი , კი სახლში ვარ- ლევანმა ჩაახველა, ბატონობით აღარ მესაუბრო გთხოვ , გცალია?- კი გისმენთ- იქნებ ყავა დაგველია , სადმე გავიდეთ , გცალია ?- ძალიან დაღლილი ვარ , მაპატიეთ

კალათბურთელები (ნაწილი3)

- ჭიშკარი მაქსიმალირად ფრთხილად გააღო თიკამ, თავის გრძელ ფეხებზე უმოკლესი გაცრეცილი შორტი ამოეცვა, ზემოთ კო შავი კაპიშუნიანი ზედა, ფეხი კრა ჭიშკარს და შეაბიჯა

კალათბურთელები (ნაწილი 2)

- გაჩუმდით ყველა და საღად ვიაზროვნოთ, აქ ტელეფონი არ იჭერს, ამიტო ვერავის ვერ დავურეკავთ, დენი წასულია, უნდა დაველოდოთ მოსვლას და როცა მოვა ჩვენც, გავალთ სამშვიდობოს, ეგარი რაა- ჩამოარაკრაკა გვანცამ

მზემ ვერ შეცვალა მთვარე (ნაწილი3)

ვერბენიას თვალები ეძებდნენ ამ ქვეყნიერ სამყაროში, არაამქვეყნიურ თვალებს, რომელსაც გაანდობნენ ყველაფერს თანაც მხოლოდ იმ იმედით, რომ არააამქვეყნიური თვალები მის საიდუმლოს ზუსტად იქ წაიღებდნენ საიდანაც იყვნენ.

სიძულვილის ექსტრაქტით [ნაწილი პირველი სრულად]

-გითხრა? -ვუყვირე მე -გითხრა?... -ხელი ვკარი და დავეჯაჯგურე -ნუ მათქმევინებ,  ორივემ ვიცით, რომ ინანებ. -ცრემლები წამომივიდა და ამჯერად არ შემიკავებია. ხელი გამოვტაცე და გაქვავებულ ახვლედიანს გავცილდი.

როგორ შემიყვარდა კრიმინალი XI თავი (ნაწილი II)

- პირველი ბიჭი გინდა თუ გოგო ?- სახე ყურებამდე გაუხია ღიმილმა დემეტრაძეს და გვერდზე სავარძელში მჯდარ ანუკის გადახედა. - ორივე!- გაცისკროვანებული თვალები შეანათა გოგონამ.

მზემ ვერ შეცვალა მთვარე (ნაწილი 2)

სანამ საკუთარ თავს გააგაცნობდით სიცივეზე გესაუბრეთ და ცივ რუსეთზე . პირქუში ზამთრიდან გავაგრძელებ,აქვე იმასაც დავამატებ და გეტყვით, რომ 7 წლის წინ დასრულებულმა ბავშვობის სევდამ ბევრჯერ შემახსენათავი , მაგრამ უკანასკნელად დიდი უფსკრული დატოვა

კალათბურთელები (ნაწილი 1)

- არაფერი, უბრალოდ აკომ აიჩემა კარგი ადგილები უნდა განახოთო, წავედით, მაგრამ თიკამ დემე გააბრაზა დემემაც ხუმრობით ხელი კრა, ამანაც წონასწორობა ვეღარ შეინარჩუნა და დაცა ფეხი ცუდად მოყვა და თავი ქვას დაარტყა,

თბილისელები ფერადდებიან [ნაწილი მეხუთე]

მიუახლოვდა, იმაზე მეტად ვიდრე შესაძლებელი იყო. შეკრული თმა გაუშალა და თავი ააწევინა.-ნა-ნო-ე,-ხრინწიანი და ჩამწყდარი ხმით უთხრა-ჩემი აღმაფრენა ხარ!-ხელის გულებით თმა გადაუწია და შუბლზე აკოცა.