ორმაგი თამაში.. (ნაწილი VIII)

გერმანიიდან ჩამოსვლის შემდეგ, ჩემ ცხოვრებაში ყველაფერი უკეთესობისკენ შეიცვალა, მე და ერეკლე ერთად ვიყავით. მის გვერდით თავს უბედნიერეს ქალად ვგრძნობდი, სადარდებელიც არაფერი მქონდა ამიტომ სიყვარულითა და ბედნიერებით ვტკბებოდი.

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი VII)

თბილისიდან ბერლინამდე გზა უსაშველოდ გაიწელა. თვითმფრინავით მგზავრობა მეჯავრება ბავშვობიდან, აფრენისას გული მიწუხდება ხოლდე, ახლაც ასე მოხდა, მაგრამ ერეკლემ მიშველა, წელზე ხელი შემიცურა და გულზე ამიკრა ასეთ მდგომარეობაში მალევე ჩამეძინა და უკვე

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი VI)

-ნიკუშ... შემოვძახე გახარებულმა და კისერზე ჩამოვეკიდე. -ნელა გოგო კისერი არ მომტეხო. მეც ჩამოვცილდი. -რამხელა გაზრდილხარ ტასუნა. დატრიალდი აბა, აღარ ხარ 18 წლის ქარაფშუტა გოგო.

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი V)

მომესმა ზურგს უკან ნაცნობი ბოხი ხმა და სხეულში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა. უცებვე შემოვტრიალდი, ბნელოდა თუმცა მაინც ვხედავდი მის თითოეულ ნაკვთს და სასიამოვნოდ მეღიმებოდა. -უკვე გვიანი, თან არ მინდა სამსახურში დავაგვიანო, როგორც უკვე გითხარი

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი IV)

გუშინდელი, ბატონი რეზის შენიშვნა, გველის ნაკბენივით დამამახსოვრდა და ალბათ ამის ბრალიც იყო დილის 6 საათზე დაჭყეტილი რომ მქონდა თვალები. დიდხანს ლოგინში წოლა არ მიყვარს, მითუმეტეს თუ არ მეძინება და საქმე თავზე საყრელად მაქვს. ლოგინიდან მკვირცხლად

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი III)

ვუთხარი და ბურტყინით ზემოთ ავყევი. თხუთმეტ წუთში ყველაფერი მზად მქონდა, ბარგითურთ ქვემოთ ჩავედი, ყველას გამოვემშვიდობე და მატარებლის საგზურისკენ წავედით მე, მერი გიო და ერეკლე. ნახევარ საათში მატარებელიც გავიდა და თბილის მივაშურე. გზაში კარგად

ორმაგი თამაში..! (ნაწილი II)

დილით მაღვიძარას წკრიალმა გამაღვიძა და თვალები უსიამოვნოდ გავახილე. საათზე, რომ დავიხედე 11 ხდებოდა მე კიდე 12ზე გასაუბრება მეწყებოდა. დენ დარტყმულივით წამოვხტი ფეხზე და აბაზანიკენ გავემართე. შავი მუხლამდე ქვედაბოლო, თეთრი

ორმაგი თამაში..!

-მოკლედ დედა დღეს ბილეთები ავიღე და მალე საქართველოს დავუბრუნდები! -ვაიმეე როგორ გამახარე, რომ იცოდე ტას. აეროპორტში აუცილებლად დაგხვდება მამაშენი. -ხო, კაი წავედი ბევრი დრო არ მაქ, გკოცნი და მიყვარხარ! -მეც ჩემო გოგოვ. მითხრა და ტელეფონი დავუკიდე.

ორმაგი ცხოვრება (ნაწილი I)

-მოკლედ დედა დღეს ბილეთები ავიღე და მალე საქართველოს დავუბრუნდები! -ვაიმეე როგორ გამახარე, რომ იცოდე ტას. აეროპორტში აუცილებლად დაგხვდება მამაშენი. -ხო, კაი წავედი ბევრი დრო არ მაქ, გკოცნი და მიყვარხარ! -მეც ჩემო გოგოვ. მითხრა და ტელეფონი დავუკიდე.

მე ორმაგი ტყვე ვარ-11 თავი

მერე?მერე აღარაფერი მახსოვს ,არც ის მახსოვს რამდენ ხანს ვიყავი კიდე ასე უგონოდ,თვალი რომ გავახილე ფანჯრებიდან მზის სხივი აღარ შემოდიოდა,საკმაოდ ბნელოდა.მე ისევ ვბუტბუტებდი-დათა,დათა,დათაჩემს ხმაზე დედა გამომეპასუხა,თვალებით მოვძებნე,იქვე სავარძელში