ოცნება თუ მირაჟი (3)

სახალამდე ისე მივიდა ვერც გაიგო სახლში კარი უნდა გაეღო უნდა რომ ძირს თაიგული დაინახა თაიგულს დასწვდა ჩაისუნქა ბარათს დაწვდა და კითხვა დაიწყო ჩემო ფერია შენი თვალები ისევ მე მეძებენ შენი გული ჩემსკენ მოილტვის და შენ მე შეგიყვარდი

ოცნება თუ მირაჟი (2)

-მოვკვდი -არა გაუგიმა ნინომ სავადმყოფოში ხართ -მერე სავადმყოფოში ანგელოზებს რა ესაქმებათ გაეღიმა ვაჟს ნინოოსაც გაეღიმა ამ სასიამოვნო კომპლიმენტზე

ოცნება

რა ლამაზია ოცნება.. დაჯდები და დახატავ.. დახატავ შენს სამყაროს... ჩაიკარგები შიგ.. მოსწყდები რეალობას.. იქნები ისევ ლაღი ბავშვი. რატომ ვიზრდებით? მე ისევ თოჯინები... მანქანები მინდა!

ოცნება თუ მირაჟი (1)

პროვინციულ ქალაქში დაიბადა ნინო არველაძე ნინო ზედმეტად ამბიციური გახლდათ ნინოს დედა მარინა ექიმი გახლდათ მათი ოჯახი საკმაოდ შეძლებული იყო ნინოს მამას დავითს საკუთარი ბიზნესი ჰქონა ნნოს არაპერი აკლდა მაგრამ ის მაინც უკმაყოპილო იყო და ცხოვრებისგან

ესაა ჩემი ოცნება

ოცნებებს ფრთებსაც შევასხავ მე ამას შევძლებ იცოდე. სუყვარულით რომ იხარო ამაზე გულით ვილოცებ. რომ გკითხე ყველაზე კარგი ფერი რასა აქვს გრძნობასო, შენ მიპასუხე სიყვარულს ის ხომ ატარებს ნდობასო.

თუკი ოცნება ახდენილია...

მე ამ ცხოვრებას პირისპირ შევხდი და დავინახე,რომ იყო ფლიდი. სულ მატყუარა გაშიშვლებული, მე ვერ ვხედავდი იდუმალს მასში. მას მერე ვფიქრობ,რომ რასაც ვხედავ, უფერულია,სრულად უგვანო.

მქონდა ოცნება...

მქონდა ოცნება დასახული, მწარედ გათელე, და დღეს იმ წარსულ ტკივილებით ისევ მახელებ! რატომ ან რისთვის? ამ კითხვაზე გამეც პასუხი!..

მას აუხდინე ყველა ოცნება

ყოველთის როცა მის თვალებს ვხედავ წუთით შევკრთები თუმცა ის ვერ გრძნობს ნეტავ ასეთი რა დავაშავე ასე ცალმხრივად რომ მიყვარს ღმერთო ამ სიყვარულში ისე შევცურე ყველა ნაპირი ჩემგან შორია. აბსურდულია მაგრამ რომ ვხედავ ის სიყვარულის ღმერთი მგონია.

ჩემი სვანური ოცნება-სრულად

სვანეთის ცივმა მაგრამ სასიამოვნო ჰაერმა კანი გამიყინა და თან გამითბო.კოშკზე როგორც კი ამიყვანა მთელი სვანეთი რომ დავინახეთ სახე გაბადრულები გავიჯგიმეთ ადგილზე-აქ ვარ არ მჯერა !!! - დავიყვირე ბოლო ხმაზე ხელებ გაშლილმა-ასე თუ მოგეწონა სვანეთი

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [დასასრული]

კარისკენ წავედი. ვიფიქრე ლექსო და ლიზა მოვიდნენ-მეთქი, მაგრამ არა. კარი გამოვაღე და თვალებგაფართოებულმა, გაკვირვებულმა შევხედე დედაჩემს. სულ შეცვლილა. ერთი წლის განმავლობაში თითქოს ტრანსფორმირდა და სხვა გახდა. გამხდარიყო, თვალრბჩაცვენილი, სევდიანად