ქუჩის სამოთხე (პირველი თავი)

ნინა ადექი, დაგაგვიანდება. გავიგონე მამაჩემის სასიამოვნო ხმა -ბატონო დავით, მაცალე ძილი. ამოვიზმუილე -ნუ მეძახი ეგრე, თორემ მოგხვდება. არასდროს მოსწონდა როდესაც ფორმალურად მივმართავდი და მუდამ ბუზღუნებდა,მე კი მიყვარს მისი ბურტყუნი. -უიმე, უჟმურო,

იტალიური ეზო. (პირველი თავი)

იტალიური ეზო, ეს ყველასთვის საყვარელი ადგილია. აქ იქმნება მრავალი ისტორია, ისტორიები, რომელიც შეიქმნა ჩვენზე, იტალიური ეზოს დამსახურებაა. იტალიური ეზო, იტალიური ეზოს დამსახურებაა, რომ ჩვენ ყველა ვართ ის ვართ. იტალიური ეზოა ყველაფრის თავი და ბოლო.

ყვითელი გული (პირველი თავი)

თმები ძალიან უხდება ! თმაში გვირილებიც ჩავიმაგრე და ჩემი გვირილებიანი ჩანთა ზურგზე მოვიკიდე. ყალბი ღიმილი ავიკარი და ყალბ ხალხთან შესახვედრად მოვემზადე ! კიბეები ჩავირბინე და ჩემს იდიოტ ძმას შევეფეთე. ჩემს დანახვაზე დამცინავად გაიღიმა,ამათვალიერა და

მწვანე ყინული [პირველი ნაწილი]

ბარისახო... ჩემი ბედნიერი დრო მოდის! ზაფხული - ჩემი საუკეთესო განწყობა და სრული პოზიტივი. ზუსტად ვიცი, ეს ზაფხული კიდევ უფრო განამტკიცებს ჩემს სიყვარულს. ჩვენი ხუთეული ხევსურეთს ესტუმრება.

,,პირველი'' ნაბიჯები საცდელი თავი

საოცარია ცხოვრება,წამებია საჭირო მის შესაცვლელად. რთულია იცხოვრო და დაიცვა ზღვარი არსებობასა და ცხოვრებას შორის. მე 21 წლის განმავლობაში უზრუნველად ვცხოვრობდი,რამდენი წუთის მერე არსებობა დავიწყე ისიც მხოლოდ იმიტომ რომ დედას ჩემს გარდა არავინ ჰყავდა.

ბედნიერების რეცეპტი (თავი პირველი)

შემოდგომის სუსხიანი საღამო იდგა, როცა საქართველოს ერთ-ერთ მაღალმთიან რეგიოში, ერთ ყველასგან მივიწყებულ სოფელში, რომლის სახელიც კი სავარაუდოდ არავის ახსოვდა, მაღალი გამავლობის ავტომობილმა, რომლის ფირმასა და სანომრე ნიშანს ისევ შეგნებულად არ ვახსენებ,

პირველი და უკანასკნელი ჩემთვის (1 თავი)

გამარჯობა მე ვარ ნინა მაისურაძე არ მიყვარს ჩემს თავზე ლაპარაკი მაგრამ გადავწყვიტე დავწერო ვარ 17 წლის XII კლასის მოსწავლე საშუალო სიმაღლის წაბლისფერი თმით და ყავისფერი თვალებით მყავს დაქალი სალი ღვინიაშვილი ის ჩემზე ოდნავ მაღალია ქერაა და

აილა-ხმლის წვერზე თავი პირველი

1 ოქტომბერი. 1257 წელი. ამჯერად ბლუქენვილში ვართ,ორი დღის წინ ჩამოვედით. არც ისე კარგი ადგილია,ნაცრისფერი,თითქოს. ხალხი ზედაც არ გიყურებს,ანდა ვის სცალია შენთვის-ყველას კისრამდე სამუშაო აქვს. მე,მამა და კონსტანტინე მყუდრო სახლში დავბინავდით. ახლა

მახინჯო (თავი პირველი )

დილით ადრე გავიღვიზე.მზე ანათებდა.. სკოლაში წასვლა არმინდოდა რადგან ჩემი პირველი დღე იყო, რაც სხვაგან გადავედით მე და დედა საცხოვრებლად. დედაჩემი არაცვეულებრივი ადამიანია ძალიან მხიარულია რასაც ჩემზე ვერ ვიტყოდი.. მე ელენა მქვია ქერა თმებით და

ასეც ხდება ხოლმე (პირველი თავი)

ეშმაკურად იცინის და ისე უახლოვდება იმ გოგოს, რომ მე ხელის კვრით მაგდებს გვერდით .. გაცოფებული შევყურებ და გაბოროტებულ მზერას ვაყოლებ მიმავალ უცნობს .. რა ბანალურია .. მეტროში დგახარ ასეთი ჩაცმული , ბიჭი მოდის და სიყვარულს გიხსნის