აილა-ხმლის წვერზე თავი პირველი

1 ოქტომბერი. 1257 წელი. ამჯერად ბლუქენვილში ვართ,ორი დღის წინ ჩამოვედით. არც ისე კარგი ადგილია,ნაცრისფერი,თითქოს. ხალხი ზედაც არ გიყურებს,ანდა ვის სცალია შენთვის-ყველას კისრამდე სამუშაო აქვს. მე,მამა და კონსტანტინე მყუდრო სახლში დავბინავდით. ახლა

მახინჯო (თავი პირველი )

დილით ადრე გავიღვიზე.მზე ანათებდა.. სკოლაში წასვლა არმინდოდა რადგან ჩემი პირველი დღე იყო, რაც სხვაგან გადავედით მე და დედა საცხოვრებლად. დედაჩემი არაცვეულებრივი ადამიანია ძალიან მხიარულია რასაც ჩემზე ვერ ვიტყოდი.. მე ელენა მქვია ქერა თმებით და

ასეც ხდება ხოლმე (პირველი თავი)

ეშმაკურად იცინის და ისე უახლოვდება იმ გოგოს, რომ მე ხელის კვრით მაგდებს გვერდით .. გაცოფებული შევყურებ და გაბოროტებულ მზერას ვაყოლებ მიმავალ უცნობს .. რა ბანალურია .. მეტროში დგახარ ასეთი ჩაცმული , ბიჭი მოდის და სიყვარულს გიხსნის

დილამშვიდობისა პრინცესა !!! (თავი პირველი)

ლოლააა გიჟივით შემომივარდა ევა ოთახში .... -გოგო რა გინდა დამაძინე -ადექიი დღეს ხომ ლილეს დაბიდუბიაა წავიდეთ საშოპინგოდ რაღაცეები ვიიყიდოთ და 8 საათზე რესტორანში მივდივართ ... -ხო ვიცი გუშინნ ხო დავგეგმეთ დღევანდელი დღე....მაგრამ კაი რაა ჯერ ხომ

განსხვავებული (თავი პირველი)

ზაფხული იყო ივნისის 16... იმაზე მეტად ცხელოდა ვიდრე ველოდი.. მე სახლის წინ კიბეზე ჩამომჯარი ველოდი ლუკასს, რომელიც ძალიან იგვიანებდა დაახლოებით ნახევარი საათით.. მან ხომ პაემანზე დამპატიჟა? ჩვენს პირველ პაემანზე, რომელიც ზღაპრული უნდა ყოფილიყო.. მე

ცხოვრება ისეთი, როგორიც არის (თავი პირველი)

რა არის ჩვენი ცხოვრება? ერთი გარდამავალი წამი, რომელსაც განვიცდით მზის ამოსვლიდან - მზის ჩასვლამდე. სიცოცხლე? სიცოცხლე მაშინაა ღირებული, როცა ხარ ადამიანი, როდესაც გული სავსე გაქვს სიკეთით, სიყვარულით და ბედნიერებით.

სიმამაცის ოცი წამი ( თავი პირველი )

თან ყველაზე სასაცილო ისაა რომ მარტო გამხდარ და შავგვრემან გოგოებთან იჭერს ურთიერობას .მე კი არ ვაკმაყოფილებდი მის გემოვნებას , საერთოდ არა. კარგი ფორმები მქონდა მაგრამ არ ვიყავი გამხდარი ,არც შავი თმები არ მქონდა. პირველად ვინანე მუქი ყავისვერი

პირველი ჩახუტება...

ერთმანეთის პირისპირ გაშეშებულები ვიდექით ხალხით გადატენილ ქუჩაში და თითქოს ჩვენს გარდა არავინ არსებობდა... თითქოს მთელ სამყაროს შეეწყვიტა არსებობა და ვიყავით მხოლოდ ჩვენ ორნი...ჩვენი გულისცემა აყრუებდა ირგვლივ ყველაფერს... როგორ მომნატრებია თურმე

Black Sky(პირველი თავი)

„დღევანდელი ცხოვრებით თუ ვიმსჯელებთ ერთ დიდ მყრალ მუქ ტომარაშ ვართ.არ გვაქ გვერდძე გახედვის უფლება.ეს ცხოვრება ბნელი იდუმალებითა მოცული. გიყვარვარ? ამ კითხვის დასმის უფლება არავის არ აქვს,რადგან არამგონია აქ ვინმეს უყვარდე.ჰეი შენ მკითხველო ხო შენ

ბინა #13 (პირველი ნაწილი)

უცნობმა ჩაიცინა და შუქში გამოიწია. მაღალი, 26-27 წლის მამაკაცი იყო. მოგრძო შავი მანტო, შავი მოღეღილი პერანგი და მუქი შარვალი ეცვა. გრძელი თვალის ჭრილი და ყინულივით სუსხიანი გამოხედვა ჰქონდა. მუქი გრძელი, გადაყრილი თმა და ღია, შუქის გამო გაურკვეველი