პირველი ქორწინება (თავი 1 )

დრო გადის... სითბოს სიცივე ცვლის, რომელიც სულ უფრო და უფრო ყინავს სულს.. ხეებს არც ერთი ფოთოლი არ შერჩათ, რომელიც მცირე იმედს მაინც დაგვიტოვებდა... იმედს, რომ მზე ხვალ კვლავ გამოანათებს და ისევ დაფარავს დედამიწას ის სითბო, მე რომ მიყვარს ასე

იფიქრე,პატარა. (პირველი თავი)

ხშირად დავფიქრებულვარ იმაზე თუ რამაბედნიერებს,ხანდახან უბრალოდ სარკეში ვიხედები და ვგრძნობ რომ ბედნიერი ვარ რაღაც საოცრებაა ეს ცხოვრება. ხანდახან საოცრად ლამაზი გეჩვენება შენი თავი ხანდახან კი უზამოდ მახინჯი ვიბნევი ხოლმე ალბათ გარემოს ბრალია

მოულოდნელი აღმოჩენა (პირველი თავი)

-ბოდიში. ვამბობ მე და ვცილობ არ გამეცინოს ამ გოგოს სახეზე.-გაიცინე, გაიცინე არ დაიხრჩო. მეუბნება ისიც სიცილით და მე გაოგნებული ვარ, რადგან ისტერიკების მაგივრად გაცინების ნებას მრთავს.-ვა, შენ რა მაგარი გოგო ხარ. მოულოდნელად

ბაბლუანები (ნაწილი პირველი)

ბაბლუანის ოჯახი რაც თავი მახსოვს ჩემს ოჯახს სასიკვდილოდ ემტერებოდა, ამის მიზეზი კი სოლოლაკის მიდამოებშიც კი არავინ იცოდა, დამიჯერეთ არც იმ გულნარი ბებომ რომელიც 24/12 საათი ფანჯარაში იყო გადმოყუდებული და ლესელიძეს თვალ-ყურს ადევნებდა.

STANDOUT/გამორჩეული (პირველი ნაწილი)

მიუხედავად იმისა ,რომ აქაურობა ძლიერ მიყვარს , მაინც მომიწევს მისი დატოვება . ძალიან ძალიან მომენატრება დედა , მამა , ჩვენი ძაღლი რექსი , დეიდას გაუთავებელი ლაქლაქი , ბიძიას მხიარული სიცილი , ჩემი დის ,ელას გამუდმებული ცანცარი

24 თვე (პირველი თავი)

არაფერია მოგონებებზე უკეთესი და არც არაფერია მათზე უარესი. მინდა ყველაფერი დავივიწყო. ვითომ შევძლებ ის მოგონებები მივცე დავიწყებას, რომლებმაც ყველაზე დიდი ბედნიერება მაჩუქა? 24 განუმეორებელი თვე ერთად. ბევრი სიყვარული. ბევრი სიგიჟე, დათრობა,

პლუვიოფილი (თავი პირველი)

გოგო უცნაურმა წკაპუნმა გააღვიძა, თვალების გახელაც არ დასჭირვებია ისე ამოიცნო მისი საყვარელი კოკისპირული წვიმის ხმა, ლოგინიდან თვალებმოჭუტული წამოდგა, თავის საყვარელ ყურცქვიტებში გაყო ფეხი, თანავ მხრები გაშალა, ახალ გაღვიძებულს სრულიად ბუნებრივად

ჩემი ამბავი (თავი პირველი)

უბრალო სამუშაო დღე გათენდა, ზანტად ავდექი ფეხზე და მზადებას შევუდექი, სამუშაო ადგილამდე დაახლოებით ერთი საათი მჭირდება ხოლმე რომ მივიდე, 10 -15 წუთი ავტობუს 30 წუთი მეტროს და 10-15 წუთიც ფეხით ავლას კიბეებისას, რომელიც ჩემს დანიშნულების ადგილს

Different. (თავი პირველი) +18

-მოიცა თქვენ რა რბოლაში მონაწილეობთ?-ვკითხე მათ. მაგრამ ეს არ გამკვირვებია. მეც ხომ იგივეს ვაკეთებ. ორივეს ყურადრება მე მივიქციე. -ხშირად-მოკლედ მომიჭრა ლიამმა. მაინც არ მესმის როგორ ვერ ვნახე ისინი ერთხელ მაინც. -ძალიან კარგია. მეც -ვუთხარი მათ და

თეორია პირველი სიყვარულის არ/ვერ დავიწყების შესახებ

იცით, როგორ იყო? მთელი სხეული სასტიკად ჰქონდა დაჭრილი და დასერილიი. შემხმარი სისხლის სქელი ფენა მიხმობოდა მხრებზე. საშინელი სანახავი იყო. შეიძლება გეფიქრათ, რომ დასჯილი ანგელოზი იყო, რომელმაც საკუთარ ვალდებულებას გადააბიჯა და ღვთის რისხვა