საიდუმლო [9]

სანდრო მასზე ნერვიულობდა, ოღონდ აღარ იცოდა, ამის გამო უნდა გაბედნიერებულიყო თუ პირიქით... – შენთან წამიყვანე, ასე ვერ მივალ სახლში... – ამოიკვნესა და დაცვარულ საფეთქლებზე ხელისგულები მიიჭირა. – ეს ბოლო მსგავსი შემთხვევაა იცოდე! – ხელი გაუწოდა ბიჭმა,

საიდუმლო [8]

სახლში ჩუმად შეიპარა, არ უნდოდა მშობლების გაღვიძება, თანაც ემოციებისგან ჯერაც უთრთოდა სხეული და თუ ნინო შეამჩნევდა, უეჭველად არ დაადგებოდა კარგი დღე, მისი ინტერესიანობიდან გამომდინარე. თიკას კი არ ახასიათებდა მშობლებთან დაჯდომა და განვლილი დღის

საიდუმლო

-ადექით!მოსამართლე მობრძანდება.მოსამართლე შემოვიდა.მას მსაჯულებიც თან შემოჰყვნენ და ადგილები დაიკავეს.-ჩვენ რაიონულ სასამართლოში ვიმყოფებით.საქმე #521.ავტო საგზაო შემთხვევა და გაქცევა.ბრალდებულო ანნა,გთხოვთ წინ გამობრძანდეთ.

საიდუმლო [7]

ძალიან, ძალიან, ძალიან ცოტა აკლდა, რომ არ წაქცეულიყო. მისი სიახლოვე ცეცხლივით ედებოდა, ის კი ცვილის ფიგურად იქცეოდა უმალ. სანდრო მართლაც ცეცხლი იყო მასთან სიახლოვისას, მას კი უბრალოდ აღარ შეეძლო გაძლება... რაც უფრო ახლოს მოდიოდა ცეცხლი, მით მეტად

საიდუმლო [6]

მტკივნეულად გაეღიმა გეგას. მის სხეულში მუხტმა გაიარა. მარიამი მის ხელს ჩაფრენოდა თავისით. საყვარელი ქალის მარჯვენა აიღო, წვალებით მიიტანა ტუჩთან და ემთხვია ცხელი ბაგეებით. – მაპატიე, მარიამ... – თვალები დახუჭა და მის თითებთანვე ამოიჩურჩულა. –

საიდუმლო [5]

– მაიმუნობ! – თვალი ჩაუკრა და თიკამ იგრძნო მისი ძლიერი თითები თავის მხრებზე. სანდრომ ის მიიხუტა. ძალიან სასიამოვნო შეგრძნება იყო. თითქოს პირველად ეხუტებოდა ბიჭს. მისი მუხტი თიკაზე გადმოდიოდა და თრთოლას აიძულებდა მის სხეულს. ეს იყო ყველაზე სასიამოვნო

საიდუმლო [4]

გაოცებისგან წარბები ზემოთ აზიდა სანდრომ. ალბათ, სხვა პასუხს ელოდა, რასაც ნებისმიერი სხვა ქალისგან მიიღებდა. – და თუ გთხოვ, მაინც არ დალევ ამ საღამოს? – ტუჩზე ცერა გადაიტარა და იმდენად მოწყენილი სახით შეხედა, ნებისმიერის გულს რომ მოიგებდა.

საიდუმლო [3]

ხმამაღლა ამოისუნთქა და ლიფტის ცალ გვერდს მიეყრნო. თვალები დახუჭა და ნასიამოვნებმა ჩაიღიმა. მოსწონდა, ამ ქვეყნად ყველაფერზე მეტად მოსწონდა ამ ბიჭის სიახლოვეს ყოფნა, მაგრამ ამავდროულად, ამავე დოზით აბნევდა, ამავე დოზით ახელებდა მისი მარწყვისფერი

საიდუმლო [2]

მანქანა გვერდიდან ამოუდგა, საქარე მინა ბოლომდე ჩაიწია და ნაცნობი მარწყვისფერი ტუჩები და იდუმალი ნაცრისფერი თვალები ღამის სიბნელეშიც კი გამოჩნდა, როგორც მბჟუტავი ვარსკვლავები სიბნელისგან ჩამუქებულ ცაზე.

საიდუმლო [1]

უნივერსიტეტიდან გამოვიდა თუ არა, წვიმამ დაიწყო. საშინელი ამინდი მთელი დღე ჰპირდებოდა ქალაქს ამ დასასრულს, მაგრამ ვერავინ წარმოიდგენდა, ასე მალე თუ დაიწყებდა ტირილს. ღმერთო, საშინლად არ უყვარდა წვიმა და ახლა დაიწყო მაინც და მაინც, მის ბედზე. მანქანა