მიზანი- გადავარჩინო მისი სიცოცხლე(სრულად)

-" სასარგებლო რჩევები მომავალი მამებისათვის "-გარკვევით ეწერა სათაური მუქი შრიფთით ყდაზე.ჯერ წიგნს დახედა,მერე მირას,მერე ისევ წიგნს,ისევ მირას -მირა-გაოგნებისაგან მეტი ვერაფერი თქვა

ჩვენი სიცოცხლე

იცხოვრო ესხომ ბევრია ცხოვრება მხოლოდ დრონია წამია ჩვენი ცხოვრება. გულშია ნაპერწკალია, ცეცხლშია ფერფლი ულევი ტვირთია წლებით სათრევი პრობლემა განაჩენია

მარადიული სიცოცხლე

ადამიანები წინ მიმქროლავი სანთლის მირაჟის მდევარნი ვართ,გვგონია დავეწევით, საცაა მოვიხელთებთ შევალთ მასში და სულსაც და ხორცსაც ღვთიური ჰარმონია და სიმშვიდე დაეუფლება, მაგრამ დრო გაივლის და აღმოჩნდება, რომ ამ სანთლის მოხელთება შეუძლებელია,რადგან ის

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? დასასრული

მთელი ორსულობა სტრესი ჰქონდა განგას. პირველი ბავშვის დაკარგვის გამო, ახლა პანიკაში იყო. ეშინოდა, რომ ჩვენს პატარასაც ვერ შევინარჩუნებდით. ვცდილობდით დიდად არ დატვირთულიყო. პირველ სართულზე ჩამოვბარგდით, რომ კიბეებზე სიარული არ დასჭირვებოდა.

რა ხანგრძლივობის სიცოცხლე გელით - ამას თქვენი ზოდიაქოს ნიშანი

მართალია, ზოგადად გარდაცვალების თემა ერთობ უსიამოვნო რამაა, მაგრამ როგორც სიცოცხლე, ისე სიკვდილი გარდაუვალი და კანონზომიერი მოვლენაა ამ სამყაროში. ადამიანები, იმის მიხედვით თუ კონკრეტულად რომელი ზოდიაქოს ნიშნით მოევლინენ ქვეყანას....

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 24)

რაც ლადოს ამბავი დავამთავრეთ, მას შემდეგ გაორმაგებული ძალებით ვცდილობდი, ეკატერინეს პოვნას. დავივიწყე ის მიზნები, რისთვისაც აქამდე ვეძებდი. მისგან ახლა მხოლოდ გამქორწინების საბუთებზე ხელის მოწერა მჭირდებოდა, მეტი არაფერი. მინდოდა თავისუფალი

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 23)

ჩვენი ადვოკატის გათვლით, სავარაუდოდ ბოლო მოსმენა იყო და ხვალინდელი დღე გადაწყვეტს, ლადოს რამდენი წლით მიესჯება თავისუფლების აღკვეთა. მთელი დღეა ამაზე ვფიქრობ, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრჯერ ვცადე ამ ფიქრების თავიდან ამოგდება.

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 22)

ზღურბლზე მდგარ ცოტნეს მივაშტერდი. ემოციების ქარიშხალმა ხელი დამრია. აქამდე სადღაც გამოკეტილი ჩემი გრძნობები და ემოციები ამომიტივტივდა. ცოტნეს დანახვამდე, ჩემთვის სულ ერთი იყო რას გამიკეთებდა ლადო. თუნდაც მოვეკალი, არ მადარდებდა. მოვედი ლანასთვის,

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 21)

სახეზე ჩამოშლილი თმა გადავიწია, ისევ შევხედე და გამეღიმა. უკან ორი ნაბიჯი გადმოვდგი და სახლიდან გასასვლელი კარისკენ გავემართე. არ ვიცი რა დამემართა, საიდან მომეცა ამხელა გამბედაობა. დავკარგე ყველანაირი გრძნობა და ემოცია. ვერაფერს ვგრძნობდი, როცა

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 20)

არ ვიცი რამდენ ხანს ვიდექი გაუნძრევლად და რას ვფიქრობდი ამდენი ხნის განმავლობაში, მაგრამ როცა გონს მოვედი, ტელეფონი ყურიდან მოვიშორე, საწოლზე მოვისროლე და კარისკენ წავედი მტკიცე ნაბიჯით.