და თანაც მშვიდად

როცა მე ვხედავ შენ ლამაზ სახეს, მაშინვე ვთვრები სიყვარულისგან. როცა ღამეა ღმერთსაც შევძახებ: ღმერთო სად არის, რა უჭირს ნეტავ.

ერთი ღამე (2)

რატო გამოიწვია ჩემი მან ღიმილი? მალევე მივედი კლუბში,ძმაკაცები გრიალობდნენ, გაეხარდათ, რომ დამინახეს მერე უბრალოდ თვალი გავაპარე და ო ღმერთო რა სექსუალური გოგო იყო ჩემ წინ

ერთი ღამე (1)

წვიმდა,წვიმის წვეთები ფანჯარას ესხმებოდა, ყველაფერი იდეალურად იყო,სანამ ესეთი არ გავხდი,უფრო სწორად გამხადეს,საკმაოდ გრძელი ისტორია მოდი ჯერ რეალობას დაუბრუნდეთ.

სულ,ერთი ღამე ანუ გაცრეცილი ღამეები (სრულად)

მორიგი გაცრეცილი ღამე იდგა.ელეს სიბრაზისგან გულის რევის შეგრძნება კლავდა და ღრმად სუნთქავდა, როგორმე რომ მოეშორებინა ეს საზიზღარი გრძნობა.მთელი დღე ნოეს ლოდინში გაატარა,მოწერილ მესიჯს,კიდევ ერთხელ გადახედა.

მკვლელობის ღამე (ნაწილი 2, დასასრული)

ვერ ატანინი ტკივილისა და არ დაბადებული შვილის სიკვდილის მოლოდინით გაქვავებული იჯდა ედუარდი საავადმყოფოს ჰოლში და ექიმის თეთრი ხალათის ფრიალს ელოდა. თვალებს თითქმის არც კი

მკვლელობის ღამე (ნაწილი2, თავი3)

ხშირად ადამიანებს აფექტის მდგომარეობაში უჭირთ გაარჩიონ მათი მდგომარეობა ცხადია თუ არა. ამ დროს ყველა ღონეს ხმარობენ რეალობა დაიბრუნონ. როცა ერთ ფაქტს შეუძლია მთელი შენი ცხოვრება შეცვალოს

მღელვარე ღამე

მღელვარე ღამე ათასთა შორის, უმთვაროდ იწვის ბედის კიდეზე, შენი ღიმილი მიმიძღვის მნათად, გული კი ვარდნას თავიდან იწყებს. არ უშინდები ცხოვრების ბორბალს, რომელიც გვისვრის უფსკრულის გზაზე...

მკვლელობის ღამე (ნაწილი2, თავი2)

ყველა სისხლმდინარი ჭრილობას შეიძლება ეშველოს. მაგრამ ჭრილობა რომლიდანაც სისხლი არ გდის უფრო მტკივნეულია. ედუარდი თეთრ ხალიჩაზე იჯდა გაუთავებლად ეწეოდა სიგარეტს და ალკოჰოლით ჟღენთდა საკუთარ სხეულს.

მკვლელობის ღამე (ნაწილი2, თავი1)

სასამართლოს დარბაზში იჯდა ედუარდი, შავი კაპიშონი წამოეფარებინა და შავი მზის სათვალე ეკეთა. ღია სხდომა იყო. დანაშაულს არცერთი ბრალდებული აღიარებდა თუმცა სამხილები და მტკიცებულებები ბევრი იყო რომ მათი დანაშაული დაედასტურებინათ.

სევდიანი ღამე

სევდიანი ცრემლიანი ღამეა, ეს ღამე კი წვიმიანი რამეა... რომ ანათებს ის კაშკაშა მთვარეა და ეს ყველა რომანტიკის მხარეა... ჩემი გული, ჩემი გული მკვდარია! გარემოში კი კვლავ სულ ავდარია! ეს ლექსები ჩემი გულის ფარია, მის გვერდით კი სასმელი და ბარია...