გიჟური დღეები (თავი 19)

შენს ოპერაციას აფინანსებენ ბეღურა! - ყველანაირი შესავლების გარეშე მაჯახა. თვალები გამიშეშდა და ხმაურით გადავაგორა ნერწყვი. „ოპერაცია“...“ოპერაცია“. ახლა, ალბათ ცისარტყელას ფერებმა გადამიარეს სახეზე. იმის წარმოდგენა, რომ მე ისევ დავინახავ, მამუნჯებს.

ნენე (სრულად)

-ლაზარე სად მივდივართ?-ვკითხე, მაშინ როცა საკმაო მანძილი გავიარეთ, სანაპიროსთან ახლოს ვიყავით. - სულ, ცოტაც მოიცა და შენი თვალით ნახავ,- მაინც თავისას იმეორებდა.არაფრით , არ მითხრა სად მივდიოდით.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთვრამეტე)

სანდროსა და ჩემი ოჯახის წევრების შეხვედრის შემდეგ, მეგონა, ღელვა დასრულდებოდა და ჩვეული ტემპით გაგრძელდებოდა ყველაფერი, თუმცა ქორწილის მოახლოებულმა თარიღმა ყველა გეგმა თავდაყირა დამიყენა

წარსულის კვალდაკვალ თავი 12

-იცი ახლა როგორ ვარ?არ ვიცი ვერ ვხსნი.ისეთი შეგრძნება გქონია ცუდ ხასიათზე რომ ხარ და თან ამავდროულად კარგზე? ტკივილი შიგნიდან რომ გჭამს შენ კი ყველაფერზე იცინი. არა იმიტომ რომ შენი ცუდად ყოფნა დამალო - მართლა გეცინება, მით უფრო საკუთარ თავზე, რომ

"გატაცებული" (თავი 7)

საშინელებაა, როდესაც სხეულს სძინავს, მაგრამ გონებას ჯერ კიდევ ღვიძავს. არასდროს მქონდა გამოცდილი, მაგრამ ვიცოდი, სიზმრების მსგავსად, მასაც სტრესი იწვევდა. ახლა, კი ეს ყველაფერი მე მემართებოდა. მეგონა, სხეული პარალიზებული მქონდა, მაგრამ ყველაფერს

ნუ მეთამაშები.! (თავი 14)

-ბექა.-ეხლა ეს იყო რაც ყველაზე მეტად მტკიოდა. -ჩემი ბექა.-თვალები ძლიერად დავხუჭე და აღვიდგინე მისი ღიმილი, შავი ლამაზი თვალები, მისი ძლიერი ხელები ასე რომ მაგიჟებდნენ. -ღმერთო ნუთუ ასე უნდა მომხდარიყო. ნუთუ ეს ყველაფერი დავიმსახურე. ეხლა როგორ

მერე არ მკითხოთ

ღმერთს გეფიცები მხოლოდ იმას ვითხოვ რომ ეს ყველაფერი დამთავრდეს. მერე არ შემომჩივლოთ რუსუდან ეს რატომ გააკეთეო? რატომ? რატოომ?

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეჩვიდმეტე)

ყველაზე ტკბილ სიზმარშიც არ მინახავს ის საოცრება, რაც სანდრომ მომიწყო. გადაჭარბებული არ იქნება, თუ ვიტყვი, რომ ეს დღე ზღაპრად აქცია. საოცრად ლამაზი და ამაღელვებელი იყო ყველაფერი ჩემ ირგვლივ,

რომ ძველ ტკივილებს არასოდეს უცვდებათ ფერი...

რომ ძველ ტკივილებს არასოდეს უცვდებათ ფერი უკვე მივხვდი და გამოსავალს აღარ დავეძებ გადასარჩენად გამოწვდილი ორივე ხელი არ გაგეყინოს, აღარ მინდა.. დროა დავნებდე .

"გატაცებული" (თავი 5)

ერთ ადგილას გაშეშებული ვიყავი. მეგონა, რომ სხვა სამყაროში აღმოვჩნდი. ტვინში, ყველაფერი არეული მქონდა. გაოცებას ვერ ვმალავდი, როდესაც ჩემს წინ მდგარ, შეშინებულ გოგონებს ვუყურებდი.